మల్లాప్రగడ రామకృష్ణ కధలు -6

ఓం శ్రీ రామ్ - శ్రీ మాత్రేనమ:

http://vocaroo.com/i/s1x6glE18C6s  
పిల్లలపై ప్రేమ ?

ఏమిటి రామచంద్ర రావుగారు అంత దిగులుగా ఉన్నారు, ఏమీ లేదండి మాధవ్ గారు ఆధునిక ఎలక్ట్రానిక్ మరియు కంప్యూటర్ వచ్చినప్పడి నుండి పిల్లలు చెడి పోతున్నారు. ఎందు కండి అట్లా అంటారు, మీరే మనవళ్ళకు ఆడుకొనే వస్తువుగా సెల్ కొని బెడుతున్నారు, వాళ్ళముందే మాపిల్లలు యిట్టె సెల్లు లాక్కొని ఆడుకుంటారు, మాకు కూడా రాదు అదేదో గొప్ప విద్యగా చెప్పుకుంటారు వాళ్లకు తెలియటంలేదు చిన్నప్పుడే కళ్ళు దెబ్బతింటాయని, అది ఒక వ్యసనంగా మారుతుందని,కఖరీదైనవి కొని ఇవ్వడం  చిన్నవాళ్లకు అవసరమా, టివి చూడమని చెప్పటం అవసరమా, మీరు ఒక్కసారి ఆలోచించండి పిల్లలకు సరిఅయిన వ్యాయామమం లేకుండా మార్కులు రావాలని అదేపనిగా చదివిస్తునారు. చివరికి చిన్నపిల్లలకు కళ్లజోడులు, పెద్దవాళ్ళు మాట్లాడినట్లు మాటలు వస్తున్నాయి. మనం కష్ట పడుతున్నాము పిల్లలు కష్టపడకూడదని అడిగిందల్లా కొని ఇచ్చే పరిస్థితి వచ్చింది,

ఇదీ నిజమే ఏమిటో, నా చిన్నతనంలో మా ఊళ్ళోనే విద్యుత్తు లేదు. అటువంటిది ఈ నాడు అరచేతిలో సెల్ ఫోను పెట్టుకుని అన్ని టి.వి.ఛానెల్స్ చూసెయ్యగలుగుతున్నాను. ప్రపంచంలో ఎక్కడున్న

వాళ్ళనైనా ప్రత్యక్షంగా చూస్తూ మాట్లాడెయ్య గలుగుతున్నాను. మానవా, నీ జిజ్జాసకు, మేథాశక్తికి జోహార్లు. ఆవకాయ పచ్చడి నుంచి ఆకాశంలోకి దూసుకెళ్ళే రాకెట్లదాకా కనిపెట్టేసావు. ఇంకా నువ్వు ఎన్నెన్ని అద్భుతాలను ఆవిష్కరించబోతున్నావో!అంటూ మాట్లాడుకుంటూ నడుస్తున్నారు.

ఒక చెట్టు క్రింద ఒక వ్యాను పై చిన్న స్టేజ్ ఏర్పాటు చేసి  పిల్లద్వారా ఈ పాతపాట పాడిస్తూ యాచిస్తున్నాడు. 

నేటి పాట 
రచయత : మల్లాప్రగడ రామకృష్ణ 

ఇంతేనా మా జీవితం మమ్ము గుర్తించే వారు లేరా

ఆదుకొని కూడు, గుడ్డ, ఆశ్రమం, కల్పించేవారు లేరా

 

అభం శుభం తెలియని  పసి కూనలం

అమ్మా నాన్న తెలియని పుడమి బిడ్డలం

ఆశా పాశములేని ప్రకృతి అనాధ పుత్రులం

ఆకలి తట్టుకొనే ఉండే చితికిన బతుకులం

ఆదరణ కరువై బిక్షమె ఆధార జీవులం

జక్కగా ఉన్నా సుబ్రములేని చిన్నారులం        

వీధి వీధి తిరుగుతున్న దిక్కులేని ప్రాణులం

కాలవ వొడ్డున గుడిసెలలో వన్నెదగ్గిన బాలలం  

తెగిన గాలిపటం వలే ఎగిరే ఎంగిలి ఇస్తరాకులం

    

ఇంతేనా మా జీవితం మమ్ము గుర్తించే వారు లేరా

ఆదుకొని కూడు, గుడ్డ, ఆశ్రమం, కల్పించేవారు లేరా

సూర్య కిరణాల వెలుగులే మాకు మార్గాలు

చంద్ర కిరణాల వెన్నెలే మాకు శయనాలు

చెట్ల ఫలాలు, గాలులు మాకు ఆహారాలు

పుడమి తల్లి మాకు నిత్యా నిత్య ఆశ్రమాలు

నీలి ఆకాశ పక్షులు మేఘాలే మాకు చుట్టాలు

మా బ్రతుకంతా నిత్యా అగ్ని హోత్రాలు

ఇంతేనా మా జీవితం మమ్ము గుర్తించే వారు లేరా

ఆదుకొని కూడు, గుడ్డ, ఆశ్రమం, కల్పించేవారు లేరా

సూర్యుడు తూర్పునే ఉదయించును

నీరు అడ్డంకులు వచ్చినపల్లమునకు జారును

చెట్ల గాలి సమస్త ప్రాణులను రక్షించును

పుడమితల్లి సమస్తము తనలో దాచును

పైవాటి ధర్మాలు మార్చే వారు ఎవ్వరు లేరు

మమ్ము ఆదుకొనే వారు అసలు ఈజగతి లో లేరా        

 

ఇంతేనా మా జీవితం మమ్ము గుర్తించే వారు లేరా

ఆదుకొని కూడు, గుడ్డ, ఆశ్రమం, కల్పించేవారు లేరా

వెంటనే ఆర్గనైజర్ వద్దకు మాధవ్ రామచంద్ర రావు చేరారు, నీవు పిల్లలతో పాటలు పాడించి అడుక్కోవటం తప్పు మేము పోలీసులకు చెప్పి నిన్ను అరెష్టు చేసి పిల్లలను ఎదో ఆశ్రమంలో చెరిపిస్తాము, నీకు ఆశ్రమం కల్పిస్తాము అన్నారు.

తొందర పడకండి మా ప్రధాన గీతము విన్నారు, తర్వాత చిన్న నాటికలు ఏకపాత్రాభినయనాలు ఉన్నాయి చూడగలరు.

ఏది ఏమైనా మీరు చేసేది తప్పు అని ముక్తఖంఠముగా అన్నారు.  

 

అయితే మీరు మీ ఉద్యోగాలు మానేసి నాతోబాటు ఉండండి, నేను చేసే వృత్తిని గమనించండి అప్పుడు నన్ను పోలీసులకు అప్పచెప్పండి అని వినయంగా చెప్పాడు ఆర్గనైజర్ .

బుర్ర ఉండి మాట్లాడుతున్నావా మమ్మల్ని ఉండమంటావా అని కోపంగా అడిగాడు రామచంద్రరావు

రామచంద్ర రావు కోపం తెచ్చుకోకు అన్నాడు మాధవ్. అతను చెప్పిన విషయంలో ఏదైనా మంచి ఉండొచ్చు నిదానం అన్నాడు.

అవును పెద్దలారా మీ పనులు మానుకొని ఒక్కసారి గమనించండి అంటేనే అంత కోపం వచ్చింది, నిత్యం మీలాంటి వారి సూటి పోటీ మాటలు విని రూపాయి రూపాయి సేకరించటం మాకు ఎంత కష్టమో మీకు తెలుసా, ఇవ్వాళా ఇక్కడ మరోరోజు వేరోచోట మాకు చేతనైన విద్యను చూపించి ప్రజలను నవ్వించి బ్రతుకు తున్నాము అన్నాడు.

      

ఈ పిల్లలెవరు ఆనాధలు కాదు, చదువుకున్న విద్యార్థులు, వారికి నేను రోజుకూలి ఇస్తాను భోజనం, ఆశ్రమం కల్పిస్తాను. వారికి ఉద్యోగమూ వచ్చేవరకే మావద్ద ఉంటారు తర్వాత వాళ్ళ దారి వాళ్ళు వెళ్ళిపోతారు, మేము ప్రేమించుకున్నవారికి ఉచితముగా పెళ్లి చేసి చక్కటి భోజనం ఏర్పాటు చేస్తాము, ఇక్కడకొచ్చేవారు ఒకనాటి నటుల బిడ్డలు, వారి కులవృత్తి వదులు కోలేక నటన ప్రవర్తిస్తున్నారు. మేము స్కూలల్లో, కాలేజీలల్లో ప్రత్యేక ప్రోగ్రామ్ ఏర్పాటు చేసి వాటిమీద వచ్చే ఆదాయము చదువుకొనే విద్యార్థుల పారితోషికంగా అందిస్తున్నాము, మేము నిత్యా కష్ట జీవులం, ఇతరుల కష్టాలను ఆదుకొని

జీవించే డబ్బులు లేని జీవులం. ఇక్కడ ఆగి చూస్తున్న వారిని చందాల రూపములో అడుగుతాము కాని మరోవిధము కాదు అని తెలియపరిచారు.  

 ఈయన చెప్పిన విషయం బట్టి వీరికి పెద్ద నెట్ వర్కు ఉన్నట్లు ఉన్నది, మనం కలగ చేసు కుంటే మనమే ఇరుక్కుంటాం, కోర్టు చుట్టూ తిరగాల్సి పని ఉంటుంది అన్నాడు రామచంద్రరావు.

తొందర పడకు కొంత విషయం తెలిసింది, నాకేదో అనుమానంగా ఉన్నది అసలు మీరెవరో మాకు తెలుపుతారా నిజంగా అన్నాడు మాధవ్ , మీరెక్కడ ఉంటారో చిరునామా తెలపండి అన్నాడు.

అప్పుడే ఆర్గనైజర్ పిల్లలకు డబ్బులిచ్చి తర్వాత కార్యక్రమము నిర్వహించమని పురమాయించి    అలారండి ఆ హోటల్ ల్లో కూర్చొని మాట్లాడు కుందాం అన్నాడు. 

అప్పుడే మాధవ్ కు ఫోన్ వచ్చింది ఇంటి దగ్గర నుంచి 

ఏమిటి విషయం అని అడుగగా శ్రీమతి రాధ ఏమండి మన బాబు ఇంకా ఇంటికి రాలేదు ఎక్కడకు పోయాడో తెలియటు లేదు అని ఏడుస్తూ తెలిపింది. ఏడవకు ఏడ్చి అన్న చెప్పు, చెప్పి అన్న ఏడువు ఎప్పటి నుంచి కనపడ లేదు. పొద్దున్న స్కూలులో దించి వచ్చా తర్వాత ఇంటికి రాలేదు, మరలా  స్కూలుకు ఫోన్ చేస్తే ఈ రోజు స్కూల్ కు రాలేదని తెలిసింది. నాకు భయముగా ఉన్నది నేను ఇప్పుడే బయలుదేరి వస్తాను ధైర్యంగా ఉండు అని సమాధానము చెప్పాడు. 

ఏమిటండి కంగారుగా ఉన్నారు ఏమీ లేదు మాబాబు కనబడుట లేదుట, ఎన్ని సంవత్సరాలు ఉంటాయి 8 ఏళ్ళు ఉన్నాయి అన్నాడు. 

ఏది మీ అబ్బాయి ఫోటో ఇవ్వండి చూస్తాను ఫోటో చూసి వెంటనే ఎవరికో ఫోన్ చేసాడు. పిల్లవాణ్ణి తీసుకొచ్చాడు. 

చూడండి నేను అన్నానని అనుకోవద్దు మీపిల్లవాడి అభిరుచి అనుకరించి విద్య నేర్పించండి, ఈనాడు పిల్లల ఆలోచనలు చాలా మారినాయి, నేను డాక్టర్ చదివాను, నీవు డాక్టర్ చదవాలి అని వయసు తగ్గ జ్ఞానాన్ని కన్నా ఎక్కవ జ్ఞానం నేర్పించాలని ఆశించటం తప్పు. పిల్లలు అటు చదువుకోలేక యిటు వారి అభిరుచి ప్రకారము ఉండలేక ఈ చిన్న వయసులో భాధ పెడుతున్నారు తల్లి తండ్రులు. 

ఇంతకీ మా పిల్లవాడు మీకు ఎక్కడ దొరికాడు. 

చెప్పాం గదండీ మాపొట్ట నింపుకోవటానికి పిల్లలు వస్తున్నారు వారికి మాకు వచ్చిన విద్యలు నేర్పుతున్నాము పిల్లల అడ్రస్సులు అన్నీ మాదగ్గర ఉంటాయి ఏరోజుకారోజు పెద్దలకు తెలియ పరుస్తాము. 

ఈరోజు మాదగ్గరున్న పిల్లలు బ్రేక్ డాన్సు చేస్తుంటే మీబాబు చూస్తూ ఉన్నాడు అందువల్ల వెంటనే మీకు చెప్ప గలిగాను అన్నాడు ఆర్గనైజర్. 

మీరు అక్కడ ఇక్కడా తీరుగా కుండా ఉండేందుకు నేను ఒక స్కూలు పెడతాను దానికి మిరే మానేజర్, అయినా మీదగ్గర వచ్చిన పిల్లలకు డాన్సు చేయించి వాళ్లకు డబ్బులివ్వడం మంచిదా, క్షమించండి మా దగ్గరకు అందరూ బీదవాళ్ళ పిల్లలే వస్తారు అన్నాడు. 

ఏది ఏమైనా తప్పు ఈరోజుతో నీదగ్గర ఉన్న పిల్లలందరి చిరునామాలతో నాదగ్గరకు ఈ అడ్రస్సుకు వచ్చేయ్.పిల్లల అభిరుచి బట్టి మంచి విద్య నేర్పించే వయసు డబ్బు నాదగ్గర ఉన్నది వెంటనే కలవు. 

అట్లాగే సార్ . 

ఏమిటి మాధవ్ నీవు అన్నమాటలు నాకర్ధం కాలేదు, నీదగ్గర డబ్బు ఉందా, వాళ్ళను నీవు చదివిస్తావా 

చూడు రామచంద్రరావు గారు మనం మంచి తలంపుతో  చేసిన పనికి విఘ్నము ఉండదు అదే నా నమ్మకము, అప్పుడే ఫోన్ ఏమండి బాబు 

బాబును తీసుకోని వస్తున్నాను గాబరా పడకు వస్తున్నాను అన్నాడు రాధతో మాధవ్ . 

--((*))--