మాతృశ్రీ వందన పుష్పాలు

కృష్ణానీ తపనే మనస్సు చరితం చెప్పాలి ఆకాంక్షగా

ఇష్టంగా కథలే తపస్సు ఫలితం కల్పించి ఉన్నావులే 

కృష్ణాశక్తిని యుక్తినీ కళలనూ  తెల్సున్న రాముడ్ని మా 

ఇష్టాల్నే తెలిసే మనో ఫలమునే తీర్చేటి దేవుండివే     

మాతృశ్రీ వందన పుష్పాలు
మత్తకోకిల భావాలు 

శ్రీ మనోహరి భక్తితో నిను జిత్తమందు నుతించినన్
గామితార్దము లియకుండిన   కారణంబున గిన్క మై
ఏమి సేయుదు మత్తకోకిల వృత్తాభాషితమైన నా 
శ్రమ ఓ పరి నీ దయా మము కావుగా మది కోరెదన్

గౌరవంబుగ గీత మానస తెల్పుటే మమ శక్తియే
పేరు పేరున పూజ సేయఁగ బాధలే మమ భక్తిగా
ఖర్చు సంపదే ఎంత తెల్పినా నీకులే మమ యుక్తిగా
జేర్చి తెల్పితి దేవ దానవ కొల్చినట్లునె వేడి తీ

అందు చేతనె ఎంత తెల్పిన తక్కువే మమ వేదనా
పొందు కోరితి చిందు లేసితి మొనమే మమ మాయగా 
నింద చేయను తప్పు చేయను ఒప్పుగా మమ పూజలే
విందు చేసితి సద్దు చేయక మమ్ము కాచియు ఉందులే

పూన్కి నెంతగ వేడుచున్నను బ్రోవకుండిన నిన్ను నీ
వెన్క ముందవ తారమే మము కావుకాసిన మిమ్ము మా 
మన్ననే మది వాక్కులే సిరి సంపదున్నను తెల్పితీ
కన్ననేస్తము మర్చిపోయిన బాధలేదులె తల్లిగా 





చీకటైనను వెల్గుఉన్నను తల్లినామము సాగియే
మక్కువైనను కోపమున్నను మాతగా మము కాచితీ
చిక్కులున్నను తేలికైనను అమ్మగా మము మార్చుటే
తక్కువైనను ఎక్కువైనను కోపతాపము నీ కృపా

అన్ననైనను అక్కనైనను ఆదుకుంటుట నీకృపా
ఎన్నిచెప్పిన మబ్బులేకయు వర్షమే పడితే మనో
మన్ననే గుణ మార్పులే విధి భావమే నిను చూడకు
న్నాననే నెపమే ననే పలు మాటలే మనసే ఇదే

మంచిఅన్నను చెడ్డ అన్నను ఉన్నమాటను తెల్పితీ
పొంచి ఉన్నవి పందికొక్కులు గుంటనక్కలు ఎట్టగా
వచ్చిచెప్పితి నమ్మివాక్కును తల్లిగా మము చూచుటే
ఇచ్చమున్నను లేకున్నను మనోగతం విను మాతయే

మూడుకన్నులు ఉన్నవానికి తక్కువే అయినా మన
స్సీడుపంచియు చెప్పడానికి ఏమియూ అనకా. వయ
స్సీడు కల్పియు ఒప్పడానికి తెల్పియూ మము జూచి కా
పాడు పార్వతి విన్నవించితి తప్పుఒప్పులను తల్లిగా

 

పేరుతెచ్చిన దూరుతెచ్చిన పృథ్వినొక్కటి తల్లిగా
మారుపల్కగ మంచిమాటలు చెప్పెదొక్కటి మాటగా
తీరుతెన్నెలు ఒక్కమాదిరి ఉండునట్లుగ పల్కులే
శ్రీరమాధిప మేలుచేయుట నీవంతే భరతమ్ముగా

అల్పచర్యలె మంద బుద్ధులు చేయుటే మది బాధ్యతే
కల్పితంబులు  గావు తొల్లిటి గాధలన్ బరికింపగా
శిల్పమేర్పడి కష్టనష్టము తెచ్చుమార్పుల తల్లిగా
కల్పనా చతురత్వమే సుమ మాలికా మది భాగ్యమే 

చోరుడైనను వీరుడైనను అమ్మబిడ్డయె ఒప్పుకో
భీరుడైనను ధీరుడైనను తత్వమార్గమె ఒప్పుకో
చిన్నదైనను పెద్దదైనను ఆశసేవయె ఒప్పుకో
ఓర్పుఉండియె తీర్పు చెప్పియె అమ్మమాటయె ఒప్పుకో

స్వేదమేర్పడె మొహమేర్పడె దాహమేర్పడె బత్కులో
నిత్యసత్యమె నిత్యధర్మమె సౌమ్యవాదమె బత్కులో
వింతఆటలు వింత మాటలు వింతశోభలు బత్కులో
ఒప్పునేర్పులు తప్పుమార్పులు చిక్కుచింతలు బత్కులో
 
 


మానసం మమతానురాగము చుట్టునూ తిరిగేటిదే
మౌనరాగము తీర్పురోగము మాటిమాటికి ఒప్పునే 
వానమల్లెయు వచ్చిపోవుట మంచిచేసియు చెప్పుటే 
కన్నతల్లిగ సేవచేసియు రక్ష కల్పియు ఉండుటే 

రామకృష్ణను వేడుకుందును నిత్యపూజయు చేసెదన్
అమ్మకైనను నాన్నకైనను సేవచేసియు ఉండెదన్
మామఅత్తను అక్కబావను కాలమాయను కొల్చెదన్
క్షేమమేఇది దేహమేఇది కర్మమే ఇది తెల్పితిన్
 
మంచి పేరుగ  మందబుద్ధిని మార్చనంటివి  మోహనం 
నుంచి నేరుగ శంక బుద్ధిని మార్పుచేసితి మోహనా 
ఉంచి కాదనే స్థితిప్రఙ్ఞను నాకు నీకును కాదులే 
పొంచిఉన్నను ముప్పు నంతయు తప్పిదమ్ములే మోహనా 

సృష్టిలోకధ వేడినిచ్చియు చల్లగిచ్చియు నీడలో 
తృష్ణలో కధ సత్యబోధయు ధర్మమార్గము నీడలో 
ఇష్టిలో కధ పుణ్యపాపము మంచిచెడ్డలు నీడలో 
కృష్ణలో కధ మంచిచేసియు చెడ్డచాపియు నీడలో



భావతీక్షణ యుక్తధారలు తీవ్రమాస్రిత పొందుకే 
యావపొందియు మౌనదీక్షతొ నిగ్రహమ్ముతొ పొందుకే
సవ్యసాచిగ నిండు యవ్వన కౌగిలింతయు పొందుకే 
మువ్వచిందులు గువ్వగూటికి చేరినంతను పొందుకే 

వత్సరంబుయు పెర్గియున్నను దేహమాకృతి మారదే 
నిశ్చితంబుయు కల్గియున్నను కామితార్దము మారదే 
వచ్చిపోవును మబ్బువల్లెను శక్తియంతయు మారదే 
నిచ్చసత్యము చెప్పుతున్నను వేదభూమియు మారదే 


మల్లెతీగయు ఏకమల్లెను పూచియే సుమ అందమే 
తల్లిభాధయు అంతయూ సుమ గంధమే మరి అందమే 
వల్లి ఆకృతి వెన్నెలద్దియు సంధ్యవెల్గుగ అందమే 
వల్లిమల్లిగ  సద్దుచేయగ తల్లిమాటలొ అందమే

చీకటింకయు మార్పుతేకయు పృథ్వినంతయు విస్తరే 
చీకుచింతయు లేకయే మరి చల్లగాలితొ విస్తరే
ఆకు మారక వెల్గుకంతకు ధైర్య మొప్పఁక విస్తరే  
రేఖ మోహము తీవ్ర మెత్తగ దొంగలా జొర  విస్తరే


బిడ్డమాటకు జంకకుండగ  నిప్పుకోడిల వుండెనే 
అడ్డమొచ్చిన మాటమార్చక పూజచేయుట కుండనే 
నడ్డిపెర్గియు అందచందము ఉప్పుకారము అయ్యెనే 
దొడ్దిఅంతయు గుప్పుగుప్పున మళ్ళేవాసన ఉండనే 

ఉత్సవం మది  గుర్తుకొచ్చియు  గమ్ము కుండగ తొందరే 
మత్యమల్లెయు  పాఠమంతయు వేదమాయెగ తొందరే
సత్యపల్కుయు శాంతిమార్గము బిడ్డలేఖకు తొందరే 
నిత్యసత్యము బత్కునీడలో అమ్మతోడుకు తొందరే 

సంతసం ఒక ఆణిముత్యము సుస్వరస్వము హాయిగా
వింతమాయయు దేహమంతయు కమ్ముకోటము హాయిగా
చింతలేకయు సంతసమ్ముగ అమ్మపక్కన హాయిగా
నీతివల్లన విద్యసాధన అందచందము హాయిగా 

ఉన్నమాటకు మాటమాటయు కల్పకుండగ పల్కుటే 
అన్నమాటకు కట్టుబాటుకు తల్లితో లిఖి పల్కుటే 
కన్నవారికి కష్టనష్టము బిడ్దతీర్చియు పల్కుటే 
చిన్నెలన్నియు వన్నెలన్నియు కన్నెపల్కులు పల్కుటే     

పాత్రుడంచు ప్రభుత్వమందలి ప్రౌఢులెందరొ యోగ్యతా 

పత్రముల్ దయ చేయుటే లిఖి ప్రజ్ఞతే బహుమానము పొందుటే

స్తోత్రముల్ విని చిత్తశుద్ధియు లెక్కవేసియు ఇచ్చుటే 

క్షేత్రగావుము ముద్దమల్లిక విద్యసొంతము పొందుటే  

 దేవుడే  నిజ భక్తినే కను లారగా గమ నించియే 
జీవుడే తమ వేదమే విను భావమే జయ మిచ్చుటే 
 రేవుకే చెరు సంద్రమే పలు ఉర్కళే లిఖి ఇష్టమే 
నీవునేను అనే పదం లత తల్లిమాటయె పల్కులే   

చిన్నబుచ్చుట అంబరం కళ మారుటే లిఖి ఊహాలే
కన్నమాటకి విచ్చు రెక్కలు కొత్తపొంతల ఊహాలే 
ముత్యమల్లెను రాత్రివెల్తురు మంచుబిందువు ఊహాలే
సప్తవర్ణపు కాంతిరేఖలు బిడ్డకళ్లకు ఊహాలే    

దీక్షతో మనిషే కధా మరుభూమిలా అనుకంపనం
కక్షతో  మది తొల్చియే సమరం సమోన్నత కంపనం
తక్షణం ఇది మార్చుటే వినియోగమే కధ కంపనం 
వీక్షణం అని గాజుగోళిగ నిర్విరామము కంపనం 


ఏమిజర్గునొ ఎంతనొప్పునొ భాద్యతల్లును గుర్తుగా
మంచిచేసియు చెడ్డచేసియు తల్లిసేవల గుర్తుగా 
దెబ్బతిన్నను కష్టమున్నను బిడ్డపెంపక గుర్తుగా 
భర్తలోటును అగ్నిసాక్షిగ మభ్యపెట్టుచు గుర్తుగా 


అంబరం కదిలే మబ్బు లతొ ఉండిఉండక నీలమై 
సంబరం జరిపే మనుష్యులు బత్కి బత్కక నీలమై 
నిబ్బరం లెక కన్నవారును పెంచినారును నీలమై 
డబ్బులున్నను శాంతిలేకయు తిండియర్గక నీలమై 

అండమార్పిడి వచ్చుటె ఇక జాలిగుండెకు బాధయే 
తోడునీడన ఎత్తిచూపకు ప్రశ్నలేయకు బాధలో 
నిండుయవ్వన ముద్దుగుమ్మకు పాండురోగము ఎందుకో 
చెడ్డచేసిన మృత్యవే మము ఏవగించుట ఎందుకో
  
కాలసర్పము కాటువేసియు రాక్షసీ వలె ఎందుకో 
ఆలుబిడ్డల ఆశపాశము అంటివుండుట ఎందుకో 
జోలపాలన  బీదవారిని మృత్యువే కబళించెనే 
కల్లలాడుట మృత్యురాతయు ఎవ్వరీ తరమవ్వునో




మంచిగా మృత్యు నీయవేయన మారుపల్కగ యిట్లుగా
వంచనే  గతి తెల్పకే మము కోపతాపమున ఎందుకో 
మంచు గడ్డల ఉండుటే మనజీవితం అనరెందుకో 
ఇంచుమించున ఒక్కరొక్కరు కల్సిమెల్సియు ఉందురో 

కాలసర్పమె వెంటవెంటనె మింగివేసిన తప్పెగా 
నీలిమేఘమె వెంటవెంటనె గాలిమింగిన తప్పెగా 
లాలిపాటయె వెంటవెంటనె జాలిమింగిన తప్పెగా 
గోలచేసిన వెంటవెంటనె     లొంగి పోవుట తప్పెగా

భక్తిభావమె ఉండవచ్చులె మారణం తొలగించునా 
చెక్కముక్కను పండుగే అని పుష్టిగా తిని ఉండినా 
ఏకమొత్తము సంబరమ్మన వచ్చినా తిని బత్కునా 
పక్కపక్కన ఆశపాశము కల్సిమెల్సిన నాశనం    


మంచిగా మృతినీయవేయన మారుపల్కగ యిట్లుగా
వంచనే  గతి తెల్పకే మము కోపతాపమున ఎందుకో 
మంచు గడ్డల ఉండుటే మనజీవితం అనరెందుకో 
ఇంచుమించున ఒక్కరొక్కరు కల్సిమెల్సియు ఉందురో 



భక్తిభావమె ఉండవచ్చులె మారణం తొలగించునా 
చెక్కముక్కను పండుగే అని పుష్టిగా తిని ఉండినా 
ఏకమొత్తము సంబరమ్మన వచ్చినా తిని బత్కునా 
పక్కపక్కన ఆశపాశము కల్సిమెల్సిన నాశనం    


చావనేదియు రాకమానదు జాలిగుండెకు బాధయే 
ఏవగించకు ఎత్తిచూపకు ప్రశ్నలేయకు బాధలో 
నిడుయవ్వన ముద్దుగుమ్మకు పాండురోగము ఎందుకో 
మంచిచేసిన మృత్యవే మము తోడునీడన ఎందుకో


నిన్నునీ మహిమం బెరుంగక  నిందచేసియు ఉండెనా 
కాన మాయకు చిక్కి ఉండితి చేయ లేకయు ఉండెనా 
మానుకున్నను ఆకలే మరి బత్కుమార్గము ఉండదే 
మానుమర్మము ఎంతచూసిన కాలధర్మము మారదే 


స్వాభిమానము విద్యమానము మండుటెండల మాదిరే 
ఆభిజాడ్యము అమ్మనాన్నల అత్తమామల మాదిరే 
భిభత్యమము వచ్చిపోవును మానుషం కథమాదిరే 
జెబ్బజర్చియు మొండిపట్టుగ బత్కుకోరుట కష్టమే



హానియే చెయ కుండినా  మది ఎవ్వరూ కన కుండాగా
ప్రాణియే ఇక లేదు అన్నను దీపమెత్తియు యుండగా 
మేనమామయు లేరులేరులె వంతపల్కిన అండగా 
అన్నపూర్ణయు లేరులేరులె అన్నపల్కులు బాధగా

 అమ్మఅమ్మని అన్న పట్టని లోకమే ఇది ఏంచెసా 
కో మనస్సుని వేదించితిని దారిదొర్కలె  ఏంచెసా 
కో మృదుత్వము ముంపుకే అని తల్చినానులె ఏంచెసా
కో మమేకము ఓర్పుతో విని ఓర్పుతో కనె జీవితం 

అమ్మబాబును పొట్టపెట్టిన వింతపాదము ఎందుకో 
నమ్ముకొన్నను ఉన్నవారిని చూడకుండగ ఎందుకో 
చిమ్మచీకటి కమ్మియున్నను ముందువెన్కన  ఎందుకో 
తుమ్మినా ఇక దగ్గినా అని అంటురోగిగ చూడుటే
   
 --(())--