21, జూన్ 2023, బుధవారం

విశ్వేశ్వరా


ఉ.మోసితి బంధబాధ్యతలు మోక్షము కోరియు జీవితమ్మునన్
వాసన ఈర్ష్య భావములు వాదన వెల్లువ సర్దుబాటుగన్
వేసితి తప్పడడ్గులను వీనుల విందని చెప్పకే స్థితీ
పూసిన పువ్వు రాలుటయు స్ఫూర్తిగతృప్తియు బత్కు ఆటలే

ఉ.పద్మిని పద్మనేత్ర కళ పాద్యతప:ఫల పొంద గోరియున్
దాత్మయు యీశ్వరిన్ విలసిత్చాపయు ధాత్యత పొందు వి
శ్వాత్మయు జేర నుండియు విశ్వాసము ఏర్పడి సేవ బంధమున్
పద్మిని నూయలూగుచునె ప్రేరణ ప్రేమయు పొందగల్గుటన్

శా.తల్లోపూలు గొనిస్త సేతులకు మెర్పుద్గాజులేయిస్త యీ
ఊల్లో కంకణమేను యుంగ రమునే టుప్పాడ కోకా బుటా
మల్లే మొగ్గల తెల్ల హారముగా మత్తే యి గమ్మత్తె గా
సల్లాపమ్ము సుఖా మమస్సు యగుటే సందర్బ ప్రేమమ్ముగన్


డా.మల్లాప్రగడ పూరణ



సమస్య:

నరకములోన గాంచెదరు నాక సుఖంబుల పాపులెల్లరున్

చం.
విరిగిన కొమ్మ చేర్చకళ వేగము బాటగ జీవితమ్ముగా
మరిగిన వేళ నెంచుకళ మానస నేస్తము ధర్మ మార్గమై
తరుణము తాపమెంచకళ తత్త్వము కార్య సమాన బాధతో
నరకములోన గాంచెదరు నాక సుఖంబుల పాపు రెల్లరున్

ఉ.నాలుగు దిక్కులా గురువు నమ్మక బోధ విధాత తీర్పుగా
నాలుగు నిర్ణయాల కళ నమ్మక విద్యగ విష్ణు తీర్పుగా
ఫాలము నందు కన్ను గల పాలన ఈశ్వర గంగ పార్వతీ
కాలపు దైవమే మనిషి కావ్యపు జీవిత దీక్ష గుర్వు యే

ఉ .విత్తము కోరి జీవితము విశ్వ విహారుల విద్య లక్ష్యమే
వృత్తపు మార్గ బోధలగు వృక్షపు గాలులు సర్వ తీర్పుగా
చిత్తము క్షోభకారణము జిద్రుప యా త్మయు నిత్యసత్యమున్
హత్తుకొనంగ జేయగల యాణతి దైవము ధర్మ మార్గమై

ఉ. నీ కనుసన్నలే పనులు స్నేహితులే యగు సత్పవర్తనే
నీ కరుణా కటాక్షముయె నిర్మల చూపుల ఎల్లవేళలే
నీ కమనీయ మందిరము నీడగ నుండుగ దేహతృప్తియే
నీ కళలే మనో గతియు నిశ్చయ ధైర్యము పెంచపోషనే

ఉ. యీ కను దోయిలో స్థిరము యీశ్వర లీలలు ఇష్టగోష్టిగా
వాకిట సాగిపోఎడిది  వారము వర్జ్యము వత్చరమ్ములే
ఏకుల దారమై కదులు ఏరుల మల్లెను సాగిపోవుటన్
యీ కల జీవితం ఇదియు యిష్టపు గాలిన తిర్గగల్గుటన్

చ.గురుయను విద్య తీర్పులను గుర్తుచె సేటిది ధర్మ భోధయే
మరువని విద్య శక్తులను మార్గము జూపుట గుర్వు శిక్షణే
తరలెడి దుష్టభావనలు, తప్పులు చేష్టలు మార్పు దృష్టిగా
నిరతము తోడ్పడే గతియు నిశ్చల తత్వము విద్య గుర్వుగా

మొక్కులు తీర్చ గల్గుటయు మోహపు బుద్దిని మార్చగల్గుటే
హక్కులు యున్న వైనము హారతి వెల్గుల నీడలే యగున్
వాక్కులు తారుమారవక వ్యాధిని మార్చుచు తోడు గుండుటన్
చిక్కులు యున్న రామరమ చెంతను ప్రార్ధన దిక్కులేయగున్




ఓం శ్రీ రామ.. శ్రీ మాత్రేనమః


ప్రాంజలి ప్రభ నేటి పద్యాలు
రచయిత. మల్లప్రగడ 

నీవే మా మదిగా సహాయమగుటే నీసత్య వాక్కేనులే
నీవే మా కృపగా కటాక్షమును ఇచ్చే మహా మాతవే
నీవే సంపదగా మనస్సు కళలై నిర్మాణ దేహమ్మువే
నీవే సర్వ గతీ విదీ యనటయే విశ్వాస మాహేశ్వరీ 

ఉ.అమ్మవునమ్మకమ్మగు సకామ్యముధర్మము చేసియుంటి సా
మమ్మగు నిత్యసత్యమగు సమార్గపు దేహము పంచ గల్గి దా
నమ్మగు బుద్దితత్త్వము సనాటక లక్ష్యము సర్వ సౌఖ్య మై 
యమ్మగ కష్ట ఇష్టమగు యాశయ సాధన ఈశ్వరా సతీ 

ఉ.తల్లిగ మాకు నిత్య పద తామరసాశ్రిత కల్పవల్లి భా
స్వా లలితాంగవల్లి రతివల్లభు తల్లి కృపా రసంబు పై
జల్లి నిరంతరంబు మముజల్లని చూపులజూచి నీవు మా
యిల్లను పాలవెల్లి వసింప గమాతవు ఈశ్వరా సతీ

ఉ.పుట్టుక నుండి దుర్గుణము బుట్టిన తల్లియు మాన్ప పందెమున్
గట్టిననైన బ్రహ్మకును గాదది తల్లికి ఏల సంభవం 
గొట్టిన తిట్టినా వినక గొప్పగ మాటలు తేనె మూటలై 
మట్టిన నమ్మి సాగుటయు మానస తీర్పుయు ఈశ్వరా సతీ

శార్దూలం.(పంచపాది)పార్వతి
పాటీలున్కడియంబు,లూర్మికములున్ భాసిల్లు హస్తంబులన్ 
వీటీసేవనజేయ రాగమయమై వెల్గొందు నోష్టంబులున్ 
తాటంకంబుల రత్నకాంతులలమెన్ తారాపథంబంతయున్ 
కోటీరంబున చంద్రరేఖ, సుమముల్ కొప్పందు నిండారుగా
పాటిల్లున్ శివభామినీపదములన్ బ్రార్ధింతు నేనెప్పుడున్!

ఉ. ఎక్కడ లేని వాఁడనెద నిందును నందును నెందు నుండఁగా!
నక్కజమంద నెల్లరును నంతట నిండిన వాడెయైననున్
జిక్కఁగఁ బోఁడు చేతికని చింతయు లేక నిమేషమైననున్
మక్కువ మీఱఁ దల్చుకొని మన్నన సేతును సర్వదా హరిన్

తక్కువ చేసి ఎక్కువగ మాటల చేష్టలు చూపవద్దు లే  
మక్కువ చూపి వేదన మరల్చుట  కష్టము కాదు మీకులే 
చక్కని భావమే తెల్పితి  అందరు మంచిని తెల్పుమర్మమే 
మక్కువ మీఱఁ దల్చుకొని మన్నన సేతును సర్వదా హరిన్
 చం.

చం . తనమనసే పరిపూర్ణమైన గోదావరి గంగా కావేరి
కనకబిందు యమునా గయాది ముఖ్యక్షేత్రంబుల సంతతమున్
దినకరసోమగ్రహణకాలముల తీర్థాచరణలు సేసిన ఫలములు
తనుఁ దానే సిద్ధించును వూరకే దవ్వులు తిరుగఁగ మఱి యేలా!!

చం మ. హరియను రెండక్షరములు నుడివిన అఖిలవేదములు మంత్రములు
గరిమ ధర్మశాస్త్రపురాణాదులు క్రమమునఁ చదివిన పుణ్యములు
పరమ తపోయోగంబులు మొదలగు బహుసాధనముల సారంబు
పరిపక్వంబై ఫలియించంగా బట్టబయలు వెదకఁగనేలా!!

చం . మొదల శ్రీవేంకటపతికినిఁ చేయెత్తి మొక్కిన మాత్రములోపలనే
పదిలపు షోడశదానయాగములు పంచమహాయజ్ఞంబులును
వదలక సాగంబులుగాఁ చేసినవాఁడే కాఁడా పలుమారు
మదిమదినుండే కాయక్లేశము మాఁటికి మాఁటికి దనకేలా!!

*****
తన సంపాదన నెన్నడున్ గనక విద్యాదాతయౌ బోధకుం
డనయమ్మున్ పలుశాస్త్ర మర్మముల విద్యార్థుండుగా నేర్చుచున్ 
మననీయమ్ముగ శిష్యులెందరకొ సన్మార్గమ్ముఁ దాఁ జూపెడున్
ఘనుడౌ దేశికు నంఘ్రి యుగ్మమునకున్ కైమోడ్చెదన్ భక్తిమై!
    
హరికథలానుచుండుటయు హర్షము గూర్చును మెండుగా మదిన్
గురువులు సెప్పఁ గొన్నిటినిఁ గూర్చుని వింటిని శ్రద్ధతోడనే
సిరులిడలేదు నాకనుచుఁ జేయక నిందను గోపగించుచున్
దొరికిన దానితోఁ దనిసి తోయజనేత్రునకిత్తు జోతలన్
-
వరముల నీయ రమ్మనుచుఁ బ్రార్థన సేయను కోరి యాతనిన్
కరుణను జూపఁ జాలనెదఁ గానఁగ వెల్గుల గుండెనందునన్
హరి,హరులిద్దఱొక్కటని యాంతరమందున నెంచు దాననై
మఱి మఱి వేడుదున్ విభుని మాప భవమ్మును జన్మలేకిఁకన్
-
పిలిచిన యంతఁ బల్కునని విందును గాని పరీక్ష సేయ నేఁ
దలఁచఁగఁ బోను దర్పమున, దక్కువ సేయను వాని కూర్మియున్
వలసిన జ్ఞానమిమ్మనుచు వాసనలున్ వడి మాసిపోవఁగా
సలుపుటయే నుతుల్ సతము, సర్వమెరింగిన దేవదేవుకై
--
హరిచరణారవిందముల కర్పణ సేయుచు "నేను" భావమున్
హరి! హరి! యంచు నొక్కపరి యన్నను జాలుగ వచ్చి కావఁగా!
కరియొకటందె రక్షణను గావఁగఁ గుయ్యిడి యావిధమ్మునే
విరివిగ నున్నవా కథలు పెంచఁగ భక్తినిఁ గోరువారికై
--
చిరుతవయస్సు నందొకఁడు చెప్పె నిరూఢిగ నమ్మకమ్ముగా
హరిపద సేవనా గరిమ మందఱు మెచ్చెడి భక్తి భావమున్!
ఎఱుఁగని వారలెవ్వరిల నింపయినట్టిది వానిగాథ, తా
వరలఁగ మేటి భక్తుడయి ప్రస్తుతులందుచు నేటికిన్ ధరన్
--

చ.మధువుకు ఏమి తెల్సును సుదా మృతమేను సుఖాల చిత్తమే 
వధువుకు ఏమి తెల్సును నవాభ్యుదయామృతమేను పొత్తుగా      
అధరము కేమి తెల్సును సమానము ప్రేమ అనేది పొందుగా 
కధల ను తెల్ప కాలము సకామము బుద్ధి ప్రవర్తనే సుదీ

మాటలు భావమే మనసు మార్చియు వేదన తీర్చుటందు నన్
ఆటలు లక్ష్యమే అన క ఆదరమంతయు అద్భుతమ్ము గన్ 
వేటలు కావులే మనలొ వాదము వద్దులె విశ్వశక్తి గా
పోటమహాను రాగము న ముద్దిడబోవగ వద్దు వద్దనెన్

కంటిన కాపురం జనులు గంధము మల్లెను ఉండుటే మనో
మాటల సందడే సహజ మానస సంచరి మార్గమే మహా
మాటున మోనమే మనసు మందిర భావము తృప్తి యే సదా
ఆటల వేటయే కనుల ఆశల పల్లవి ఊయలవ్వుటే

మానవ విజ్ఞతే పలుకు మానస సంచర బంధమవ్వుటే
గానము యందునే గడుపు గమ్యము గోప్యత తెల్పుచుండుటే
దానము లక్ష్యమే మనసు కార్యము చేయుట నిత్య యమ్ముయే
మానము సఖ్యతే సహన మందున నుండుట సంభవమ్ముయే
1


చ. గురువన ధర్మ బోధలు వినూత్న విధాన చతుర్ముఖుండగా 
గురువన దైవ నిర్ణయ సచిహ్న  సహాయ మనస్సు శివుడౌ
గురువన శక్తి రూపము అకుంటిత దీక్షగు కీర్తి విష్ణువే   
గురువన మోక్ష మేయగు సకూల నొసంగు విచిత్ర దైవమే

చ. కరుణ యనేది లేని విధి గల్ల విధాన మనేది నాయకుల్ 
బిరబికుయుక్తి యుక్తియు సువిస్తరణమ్మున  ప్రేమ పల్కులే 
యరకొర లక్ష్య మంతయు సయోధ్య జనించి జనాళి చిత్తమున్ 
మరులను తెల్పనున్నది సుమా! ప్రతిభా ప్రకృతీయశస్సుగా .

ఉ.ఆయుధ మేమదీ విన సకామపు బుద్ధియు తృప్తిగా       
సాయుధ శక్తియుక్తి  మది సాధన దీక్షయు ధైర్యమై  
కాయము కర్త కర్మ కళ కామ్యపు శక్తియు విశ్వమై 
ప్రాయము నేర్పు మంచి కళ ప్రాభవ మంతయు యుక్తిగా

చ. గురువన ధర్మ బోధలు వినూత్న విధాన చతుర్ముఖుండగా 
గురువన దైవ నిర్ణయ సగుర్తు సహాయ మనస్సు శివుడౌ
గురువన శక్తి రూపము అకుంటిత దీక్షగు కీర్తి విష్ణువే   
గురువన మోక్ష మేయగు సకూల నొసంగు విచిత్ర దైవమే

డా.మల్లాప్ర గడ పూరణ
సమస్య:
వింతగ గానుపించునట విశ్వము సర్వము మేడిపండులో 
ఉ.
శాంతము లేక  నెన్నికలు, శాపము మాదిరి అంటి అంటకే 
చింతలు మార్చలేరనియు చిత్రము చూపుచు ఆశ పెంచుటే 
పంతము చెప్పి చెప్పకయు పాలన దెల్యునిజాలు నేస్తమై 
వింతగ గానుపించునట విశ్వము సర్వము మేడిపండులో

శా. నాలో ప్రేరణయే ప్రభావ మదినాకర్షస్వభావమ్ము తా
త్కాలీసాధనలే సమర్ధ సమరం తన్ మాయ చోజ్యము యే
వేళా ధైర్యమునే వహించి జపమై విద్యార్థి గా సేవ యే
గాలో నన్నునుచేరి కామ్య కధలే కర్తవ్య మే స్వర్గమౌ

ఉ.అల్లరి పాలు నవ్వుటయు ఆత్రఅనర్ధఅ భాస పాలుగా
అల్లుకు పోవు బుద్ధిగను ఆశ్రయ లక్ష్మియు ఇంటి యందునే
చెల్లని మాటలేల కథ చింత మదీ యనినాద మేనులే
చల్లని చూపు లేలుమది చక్క వరాలగు నిత్య సత్యమున్

‘‘నవ్వును జంతువుల్, నరుడు నవ్వును, నవ్వులు చిత్త వృత్తికిన్
దివ్వెలు – కొన్ని నవ్వులెటు తేలవు కొన్ని విషప్రయుక్తముల్
పువ్వులు వోలె ప్రేమ రసముల్ వెలిగ్రక్క విశుద్ధమైనవే
నవ్వులు – సర్వ దుఃఖదమ నంబున వ్యాధులకే మహీషదుల్’’

"శారద శర్వరీ మధుర చంద్రిక, సూర్యసుతా స్రవంతికా
చారు విలీన వీచిక, నిశా పవనోర్మి మనోజ్ఞ మాలికా
చారిత నీపశాఖిక, కృశాంగిని గోపిక, నేను, నాడు, బృం
దా రమణీయసీమ వినినారము మోహన వేణుగానమున్!"

ఉ మానస భద్రతే గతి సమాన విశ్రాంతియు పొందగల్గుటన్
దీన మదీయ లక్షణమలు దీర్ఘపు విద్యల బట్టియుండుటన్
వాణి గుణాలరాశియగు వాక్యము సర్వము ఆశయమ్ముగన్
వీనుల విందు విశ్వమగు వేదము పంచిన ఈశ్వరీ పతీ

ఉ.అంతు తెలీని అంబరము ఆత్రము రంగులు మార్చ గల్గుటన్
పొంతన లేని చిత్తరువు ప్రోద్బల చీకటి కమ్మె వెల్గులున్
వింత విహంగ పక్షులకళ విన్నప వర్షపు మేఘఛాయలున్
సంతసమే సహాయమగు సాక్షిగ నిత్యము పార్వతీ పతీ

ఉ. అమ్మవు అన్నపూర్ణవు సమశ్యలుతీర్చెడి జ్ఞానదీపమై
నమ్మక ముంచగల్గెడి మనస్సుకు శాంతిని నిచ్చు దేవతై
ఉమ్మడి నీడ నిచ్చెడి సమున్నత శక్తియు సర్వ శ్రేష్టికై
అమ్మ అనంత మైన మది ఆత్మయు అందరి ఇచ్ఛ యీశ్వరీ

ఉ.నల్లని మబ్బు మేఘములు నాలుగు వైపుల కమ్మియుండుటన్
చల్లని గాలి శోకమగు జల్లుల విస్తరి కుంభ వృష్టిగన్
పల్లవ నీరుయే పుడమి పచ్చని చేనుల చీరదాల్చిడిన్
మెల్లగ చేరు బంధువగు మెత్తని చూపుల వర్ష మీశ్వరీ

ఉ.ప్రాసల పోరు ఏల మది ప్రాణము నిల్పెడి మాటపొందికన్
రాశిగ పోయు విద్యలని రాట్నము మల్లెను తిర్గుటేలనున్
వాసన బట్టిఏల గతి వాంఛల జీవత సౌఖ్య మవ్వుటన్
మాసిన బట్టమార్చినను మానస బంధము పోదు యీశ్వరీ

ఉ.అంబర నీటి బాణముల ఆత్రపు దాహము తీర్చగల్గుటన్
సంబర మాయభూ మగువ శాంతిగ గర్భము దాల్చగల్గుటన్
ప్రాభవవిత్తుగా కడుపు ప్రాణపు కంకులు యుద్భవించుటన్
శోభన వల్లనే వసుధ శోకము తీర్చెను వర్ష మీశ్వరీ

ఉ. భూమిగ మూలధార చక్ర భుక్తికి శక్తి మనోమయమ్మగున్
స్వామిగ వర్ష తత్త్వము విశ్వాస సహాయ అభిష్ట సిద్ధిగన్
కామిత అగ్ని ఆజ్ఞ మది కాంక్షల తృప్తిగ కార్యవర్ధిగన్
ప్రేమిత వాయుముంబరము ప్రీతి గనే పరమేశ్వరసతీ

ఉ.రంగులు మార్చతెల్విగల రంభసహాయపు వేష భాషలున్
పొంగులు రచ్చచేసినను కోర్కెల కుంపటి తెల్సి చేరుటన్
చెంగును మార్పు చూపులగు చిల్పి గ నవ్వులు కైపు పెంచుటన్
మంగున చిక్కి కత్తెరగు మంధర మాయకు చిక్కి తీశ్వరా

ఉ. మంచి సహాయమే యగుట మానవ రక్షణ కొంత మేలుగన్
వంచన బుద్ది మారకయు పంతము మంచిగ పోరు ఏలనున్
ఎంచిన మంచి నమ్మకము ఎప్పుడు మార్చకు జీవితమ్ముణన్
సంచిత పల్కు మంచిదగు శాంతినె పంచుట యీశ్వరా సతీ 

ఉ. అంబ మనోజ్ఞత సుగుణ యాశ్రిత కార్య శుభోదయమ్ముగా 
శాంభవి శాంతి కాలమది సర్వసహాయము విశ్వ గేహినీ
యంబిక మాతృవందన దయాకలి ఆర్య హృదీ భవాని సే
మంబిడి సర్వ దృష్టి కళ మంగళ  రూపిణి యీశ్వరాసతీ

ఉ.గజ్జల రత్న మాలికలు గానగ వంగిన కుంభ జబ్బలే
సజ్జన పాశమే కలిగి సాధ్య మసాధ్య చూపులేయగున్
మజ్జన పువ్వుటమ్మనుచు మానస సంచిక దేహభాగముల్
కజ్జల మొఖ్యమైనను సకార్య వినీలము యీశ్వరా సతీ

ఉ.వక్రత ముక్కెరే యగుట వానెత శోభకు నాందియే యగున్
నక్రము దృష్టి సల్పు టయు నాణ్యత తెల్పుచు సేవ భావమున్
చక్రము సర్వలోకమున చాతురి జల్లెడ చేయు లక్ష్యమున్
విక్రమ పట్టకమ్మగుట విశ్వ భవానివి  యీశ్వరా సతీ
 
చ.అమృత సముద్ర మధ్య రతనాల మనస్సగు దేవి వాసమై
నమృత కదంబ వృక్షపు తనమ్ము సుఖమ్మగు దేవ వాసమై
నమృతము కల్పనా మది వినోదపు నిద్ర సుహాసి ఏకమై
నమృత సజీవ చిత్తము అనాది గ ప్రేమ మహేశ్వరా సతీ

ఉ.రవ్వగ నిప్పురవ్వ గతి రమ్యత చుట్టున రంగ వెల్గులున్
కవ్వము మల్లె తీర్గి మతి కామ్యత విస్మయ దేహవాంఛ గన్
బువ్వను కోరి మెచ్చుట సబుద్ధియు కాలము నీతియే యగున్
నవ్విన ఏడ్చినన్ స్థితి వినమ్రము జీవిత గమ్య మీశ్వరా

 చ.గడియకు తెల్ప నేస్తము లఖండ తరప్రతిభన్ ఘటింతునో
బిడియము లేక వేళలు సగీత వినమ్రతగన్ లిఖింతునో
పడి వివి ధాంధ్ర భాషల ప్రభంధ సమగ్రత తెల్ప బంధమో
నడివయసే మనోమయమ్ము కాదు సహాయత మిమ్ము యీశ్వరా

ఉ.తల్లికి లేరు సాటియిట దక్షత దీక్షత ధర్మ తత్పరా
పిల్లల నేర్పుమార్పుకళ ప్రేమను పంచియు పొంద గల్గుటన్
చల్లని చూపులే సహన చర్చలు ముద్దిడు లక్షణమ్ముగన్
యుళ్ళము జల్లులై భవిత ఇప్సిత సేవలు యీశ్వరా సతీ 

ఉ.సమ్మతి పొందు మాటలయు సాధన శోధన వీలుగల్గు ట
న్యామ్మతి గీత మార్గమగు నాణ్యత తెల్పెడి బుద్దిమాధ్యమున్
సమ్మతి శాంతి సౌఖ్యము గతి సారస భావము పొందగల్గుటన్
ముమ్మర దుఃఖసౌఖ్యములు ముందర ఙివిత గమ్యమే యగున్ 

ఉ.అప్పును పొంద రోత గతి అప్పడమేయగు జీవగమ్యమున్
మెప్పుకు తోడ మైత్రి గతి మోసము జర్గుట సత్యమే యగున్
తప్పు లు పల్క రోత గతి తప్పవు తిప్పలు ఆటలేయగన్
ఒప్పులు చేసి తెల్ప గతి ఓర్పుకు మూలము యీశ్వరా సతీ

ఉ. దానవ చక్రవర్తి కడు తామస బుద్దిన  దుష్ట నీతినీ
హీనుడుగాను తెల్ప కడు హేళనగా మది  నాశనమ్ముగన్
మానిను లైన వారిని సమానస బుద్ధిని మార్చ దల్చినే
తానన నాననా ననన తానన నానన నాననా ననా

ఉ.గుండెన మంటయే కుదుపు కూర్చిన సంపద పీక్కు పోవుటన్
తండన బుద్ధియే అదుపు తాండవ మాడియు భుక్తి కోరుటన్
అండగ నున్నదే చదువు ఆశ్రమ లేకయు అప్పులే యగున్
మొండిగ జీవనమ్ము కథ మోహపు బుద్దిగ మార్పు వచ్చుటన్

 వసుపదమంజరీ/ త్రిదశాంగనా ( న జ భ జ జ ర - 13)

తనువు సుఖమ్ము పొందుటయు సత్యపు తత్వమే సుధీ
అణువు భయమ్ము పెక్కువ మదీయ విశాలమే సుధీ
చనువు జయమ్ము యార్జన అనాది జనావళీ సుధీ
కనుల విధాన మార్గము యె చూపు నంతరించే సుధీ

ఉ. అమ్మవు అన్నపూర్ణవు సమశ్యలుతీర్చెడి జ్ఞానదీపమై
నమ్మక ముంచగల్గెడి మనస్సుకు శాంతిని నిచ్చు దేవతై
ఉమ్మడి నీడ నిచ్చెడి సమున్నత శక్తియు సర్వ శ్రేష్టికై
అమ్మ అనంత మైన మది ఆత్మయు అందరి ఇచ్ఛ యీశ్వరీ

ఉ.నల్లని మబ్బు మేఘములు నాలుగు వైపుల కమ్మియుండుటన్
చల్లని గాలి శోకమగు జల్లుల విస్తరి కుంభ వృష్టిగన్
పల్లవ నీరుయే పుడమి పచ్చని చేనుల చీరదాల్చిడిన్
మెల్లగ చేరు బంధువగు మెత్తని చూపుల వర్ష మీశ్వరీ

ఉ.ప్రాసల పోరు ఏల మది ప్రాణము నిల్పెడి మాటపొందికన్
రాశిగ పోయు విద్యలని రాట్నము మల్లెను తిర్గుటేలనున్
వాసన బట్టిఏల గతి వాంఛల జీవత సౌఖ్య మవ్వుటన్
మాసిన బట్టమార్చినను మానస బంధము పోదు యీశ్వరీ

ఉ.అంబర నీటి బాణముల ఆత్రపు దాహము తీర్చగల్గుటన్
సంబర మాయభూ మగువ శాంతిగ గర్భము దాల్చగల్గుటన్
ప్రాభవవిత్తుగా కడుపు ప్రాణపు కంకులు యుద్భవించుటన్
శోభన వల్లనే వసుధ శోకము తీర్చెను వర్ష మీశ్వరీ

ఉ. భూమిగ మూలధార చక్ర భుక్తికి శక్తి మనోమయమ్మగున్
స్వామిగ వర్ష తత్త్వము విశ్వాస సహాయ అభిష్ట సిద్ధిగన్
కామిత అగ్ని ఆజ్ఞ మది కాంక్షల తృప్తిగ కార్యవర్ధిగన్
ప్రేమిత వాయుముంబరము ప్రీతి గనే పరమేశ్వరసతీ

ఉ.రంగులు మార్చతెల్విగల రంభసహాయపు వేష భాషలున్
పొంగులు రచ్చచేసినను కోర్కెల కుంపటి తెల్సి చేరుటన్
చెంగును మార్పు చూపులగు చిల్పి గ నవ్వులు కైపు పెంచుటన్
మంగున చిక్కి కత్తెరగు మంధర మాయకు చిక్కి తీశ్వరా

ఉ. సత్య సమానమార్గము విశాల నభంబు యుషోదయం రవీ
నిత్య ఉష్ణ శక్తి సుఖ నిర్ణయ వెల్గుల  సర్వ రక్ష యా
దిత్య  జలమ్మ సేకరము దివ్య పురోగతి వర్ష ధారగన్ 
ప్రత్య ప్రభాకరణ్ పగలు ప్రాభవ మంతయు పెక్కు భంగులన్

ఉ. దర్శన భాగ్య నిత్యము సుదర్శన లీలలు జన్మ కాల సం
దర్శన సంభ వమ్మగుట ధర్మ విధానము శ్రీసహాయ సం
స్పర్శ జయమ్ము సత్య మగు భక్తుల పాలిట సూర్యుడాపరా
మర్శ నిజమ్ము సంభవము మానస శ్రీకార వేంకటేశ్వరా

ఉ. సారము లేని కూడు మది సాధన తక్కువ విద్య ఏలగన్
వారము చెప్పి చేయకయు వర్జ్యము  వంకలు ఏల నీకునన్
హారము కోరి ఆశలకు హారతి జీవిత మవ్వుటేలనన్
పారము భద్రమే యగుట ప్రాణము నిల్పుట పార్వతీ పతీ

ఉ.చింతలు నున్ననాడు తనచిత్తము చిక్కిననాడు సంపదా 
చెంతను లేనినాడు తనచేతులు వీలుగలేని నాడునూ
సొంతము కాని బంధమున శోకము చూపక సేవచేయు శ్రీ
కాంతుని విస్మరించకయు కార్యము ప్రార్ధన నిత్యమీశ్వరా

 ఉ.తట్టుట దాహతాపజగతీ వరమందున తిన్మయమ్ముగన్
బట్టుట ఎల్ల వేళల శుభోదయ శాంతిగ బంధమేయగన్
గట్టుట పట్టుటే కనుల కట్టుయు జట్టుయు వేల్పులే యగున్
గిట్టుట దాహమే తరుము ఇప్సిత సత్యము యీశ్వరా సతీ

మ.ఒకటే కాదుసమజ్వలా తరుణ ఓదార్పే మనోహాసినీ
మకుటమ్మే సహనమ్ముగన్ విజయ మోత్చాహమ్ము మీనాక్షి వీ
యికచాలే వినయమ్ముగన్ పలు సయిష్టమ్మేను వర్ణించుటల్
ఒకపుష్పమ్మున రెండు పువ్వు లమరెన్ యోషామణి కంటివే

ఉ.బీద తనాన్ని ధైర్య సహతీరున నేర్పు వెనోళ్ల మెప్పుగన్
స్వేదము కారి రోగమున స్వేచ్ఛగ మంచిని హావభావమున్
మోదము భోజనమ్మున సమోక్షము తెల్పుచు సేవతృప్తి గన్
బాధను చూపకే వెలుగు బంధము వస్త్రము శోభ యీశ్వరా

శా.దారావాహిక బోధతెల్ప సహనం దారామృతమ్మే యిదీ
ఘోరాతి స్వరమే చరిత్ర తెలిపే ఘోషంమృతమ్మేయిదీ
ఓరా భారమనో భవమ్ము వినయమ్మో విశ్వ మార్గమ్మిదీ
రారా తమ్ముడ రారయన్న యని భర్తం బిల్చె బ్రాణార్థియై

శా..నేన్నున్చే రితినీ మనస్సు పలుకుల్నీ అర్ధ సందర్భమై 
నిన్నే వేల్పులుగా వినయమ్   నిర్నిద్రభావంబులై 
గన్నుల్లో కరుణ స్వభావ గమ్యమ్ము గన్ గూర్చగన్
నన్నేమన్నగునట్లు నీ దయయె నా తల్లి మాహేశ్వరీ

ఉ.హృద్య విహంగమై కదలు హారతి చీకటి రాత్రి మార్చుటన్
సాధ్య సహాయమే కదలి సాన సమాన మనో సుదీర్ఘ మై
శోధ్యము వల్లనే మనిషి శోకము చుట్టును తిర్గ గల్గుటే
విద్య అతీ తమై విధిగ విధుల వెంటయు పార్వతీపతీ 

ఉ.వైరము కాని మాటలు సమైకము సృష్టిగ జీవనమ్మగన్
నేరము దుఃఖ భాగ్యమగు నీడల వెంటన కష్టమే మదిన్
ద్వార సుఖాలు కో రగల దాశ్వపు బుద్ది వినాశమే యగున్
కారము లేని కూరదిని కాంతుడు మెచ్చెను భార్య నత్తరిన్

ఉ.అందము పొందగోర మది ఆశయ లక్ష్యము నిత్య సత్యమై
స్పందన తెల్ప నీడలగు సాధన శోధన దేహ వాంఛగన్
చిందు మతీగతీ వలన చిత్రము సోద్యము సర్వ ధర్మమై
పొందు సుఖమ్ము దుఃఖమగు పోరుసమానము పార్వతీపతీ

ఉ.గోడును జెప్పుకున్న మది గూడదు పొమ్మన మూర్ఖ బుద్దిగన్
పాడు మనస్సు ఊరకయె పాపము నీడను సాగ పొం దుగన్
వాడుక పువ్వుగా గుణము వాదము చేయక భక్తి చూపగన్ 
వేడుక తీర్చ బుద్దిగను వెంగము లాడిరి పార్వతీపతీ

శా:: అజ్ఞానం మనసయ్యె సమిదిగా యన్నార్తి నైయుంటినే  
విజ్ఞానం ప్రతిగమ్యమాయ కలిగే వేదమ్ము పాఠమ్ము గా
సుజ్ఞానాత్మ సహాయమేది ధరణీ శోధించకే నన్నికన్
ప్రజ్ఞానందరిచేర్చి బాపుమిక శ్రీమాతా మనోశక్తిగన్

ఉ:: నేలను చాపలా మడిచి నింగిని గుప్పెట పట్ట బుద్ధియున్ 
గాలము వేసి తోడుమతి కాలము పట్టియు గొప్ప చెప్పుటన్
తాలను లేక చీకటిన దారిని తప్పుగ ఎంచ గల్గుటన్         
మేళము తాళమైన గతి మోహము మాత్రము యీశ్వరీ పతీ

రారని కోరు పెట్టుటయు రమ్యత సఖ్యత చూపగల్గుటన్  
బేరము కాదు వేదనది బీగము చేష్టలు పొల్లుపోవుటన్  
నేరము చేయు వక్తి యని నీడను కూడను తాకనివ్వకున్
కారము లేని కూరదిని కాంతుడు మెచ్చెను భార్యనత్తఱిన్

ఉ. మంచి సహాయమే యగుట మానవ రక్షణ కొంత మేలుగన్
వంచన బుద్ది మారకయు పంతము మంచిగ పోరు ఏలనున్
ఎంచిన మంచి నమ్మకము ఎప్పుడు మార్చకు జీవితమ్ముణన్
సంచిత పల్కు మంచిదగు శాంతినె పంచుట యీశ్వరా సతీ 

ఉ. అంబ మనోజ్ఞత సుగుణ యాశ్రిత కార్య శుభోదయమ్ముగా 
శాంభవి శాంతి కాలమది సర్వసహాయము విశ్వ గేహినీ
యంబిక మాతృవందన దయాకలి ఆర్య హృదీ భవాని సే
మంబిడి సర్వ దృష్టి కళ మంగళ  రూపిణి యీశ్వరాసతీ

ఉ.గజ్జల రత్న మాలికలు గానగ వంగిన కుంభ జబ్బలే
సజ్జన పాశమే కలిగి సాధ్య మసాధ్య చూపులేయగున్
మజ్జన పువ్వుటమ్మనుచు మానస సంచిక దేహభాగముల్
కజ్జల మొఖ్యమైనను సకార్య వినీలము యీశ్వరా సతీ

ఉ.వక్రత ముక్కెరే యగుట వానెత శోభకు నాందియే యగున్
నక్రము దృష్టి సల్పు టయు నాణ్యత తెల్పుచు సేవ భావమున్
చక్రము సర్వలోకమున చాతురి జల్లెడ చేయు లక్ష్యమున్
విక్రమ పట్టకమ్మగుట విశ్వ భవానివి  యీశ్వరా సతీ

శా..నేనేసత్యముగా సజీవ తరుణం నేస్తమ్ము సౌఖ్యమ్ముగా
నేనేనిత్యముగా వినీల వినయం నేతృత్వ భావమ్ముగా
నేనేజీవముగా సుఖాల మయమై నీడల్లె ప్రేమమ్ముగా
నేనేదైవముగా నుశాంతి మధనం నిశ్చింతగా ఈశ్వరా..01

శా. వేనోల్లా పలికించు పూజ సమయం వేదమ్ము రాదే దొరా
మున్నాళ్ళా విధి పంచ నున్న వినయం ముఖ్యమ్ము లేదే దొరా
ఎన్నేళ్లు స్వతహా మదీయ భవమే యేమాట యీ తీరునా 
విన్నావా బతుకంఠ బాధ యిదియే విశ్వేశ్వ రా చూడుమా.02

శా. భావావేశ మదీయ లక్ష్య వయసు సౌభాగ్య విశ్వాసమే
సేవా తత్పరతా సహాయ తలపే క్షే మత్వ దేహమ్ముయే
దావానం బతుకే విలోమ మయమై తత్ భావ దాహమ్ము గా
నా వాదం యిదియే సమమ్ము  విధి నీ నామమ్ము విశ్వేశ్వరా.03

*ఉ..మంచికి మారుపేరు కళ మానస తోడుగ నీడ నుండుటన్
వంచన లేని బుధ్ధిగను వారధి గాననె ఇచ్చి పుచ్చుటన్
ఎంచకు తప్పులెప్పుడును ఏకళ తక్కువ ఎక్కవవ్వదున్
సంచి త భావమే చెలిమి సేవల సంపద నిత్య మీశ్వరా.04

ఉ ::జూదము ఆటలో మనకు ఊపుయు ఆశల తోవినోదమున్
మోదము వల్ల ఆస్తియును మోక్షమనువ్యసనమ్ముయేయగున్
బాధల తో ప్రతిష్ఠ మతి బాధ్యత లేకయు నుక్ష రొమ్ము గన్
నాదు చరిత్ర యే ఇదియు నమ్మక వమ్ముగ బత్కునందునన్.05

ఉ ::మెత్తగ నున్న కాలమిది మీసము చూపియు మోస చూపులున్
ఒత్తుగ పెర్గినా కళలు ఓర్పుయు చూపక వెర్రి చేష్టలు న్ 
మత్తుకు చిక్కెఅల్లుడయె మానస డబ్బుకు ధూషనమ్ముగన్
అత్తకు మీసముల్ మొలిచె నల్లుడు వచ్చిన వేళ యీశ్వరా.06

*చం::మరువక రక్త మార్పిడిని మానము మార్పుగ దేహబంధన
న్నరయగు పేరుపేరున నె నద్భుతకార్య ముహృధ్య మవ్వుటే
తరుణము నీదినాదియు మతీ మమతానుసుఖమ్ము దేనికో
కరికిజనించే సింహమనగా విసుమానము జెందు యీశ్వరా.07

మ::మనసే అర్ధము కాదుగా మగువలో మాధుర్య అందమ్ములే
కన లేనే ఇది ప్రేమలో సహనమై కారుణ్య భావమ్ములే
మనలేనే ఇది భక్తిలో వినయమై మాత్సర్య లక్ష్యమ్ములే
వినుమారీతిని కోరెదే హృదయమై వేదాంత దేహమ్ములే.08

ఉ::ఆగదు లే మనస్సు కళ ఆశల పాశము కాపురమ్మునన్
వేగముగా యశస్సు కళ వేదము లక్ష్యము వేకువవ్వుటన్
రోగము లెన్నియున్ననులె రోషము మాత్రము తగ్గ గుండుగన్
వీగని సానుకూలత ను వేల్పుల లేకయు సాగు జీవమున్.09

ఉ:: బాధలు పంచు బుధ్ధియును బాధ్యత తోననె బంధమవ్వుటన్
బాధ పడేటి హృద్యమును బాసల తోనునె బాగుచెయ్యుటన్
బంధువు ఆశలే వలదు బంధముపైననె ప్రేమయుంచుమున్ 
హృద్యము జాగరూకతయు హాయిని పంచియు కష్టసౌఖ్యమున్010

ఉ.బంధువు లంచు నమ్మకము బాధ్యత పెంచుట బ్రహ్మ గీతగా
బంధము లన్ని వెంట పడు భారము పెంచుట ఎల్లవేళ మో
హాంధులు వెంట నుండుటయు నాశల నెంచియు జీవితమ్ముగన్
సంధులు వెంట మోసములె సల్పుచు మాటలు పార్వతీపతీ.11

(ఉత్పల మాల గర్భస్థ తేటగీతి )
ఉ.పుట్టితి గొప్పగా పుడమి పూజ్యత లక్ష్యము పూర్వ సంధి స
మెట్టితి గొప్పగా పురము మేలును చూచుట పూజ్య మవ్వు స
పట్టితి గొప్పగా చెలిమి పాలన సద్గుని చేష్ట లయ్యె స
గట్టిగ గొప్పగా కరుణ జూచుట నిత్యము కామ్య నేత్రివే..12

ఉ.ఒక్కనిమూర్ఖ జేతు మరి ఒక్కని కుంటిగ జేతు ఏల యిం
కొక్కని రెక్కలే విరిచి వొక్కని మూగగ జేతు ఏల యిం
కొక్కని ముష్టివాడుగను నొక్కని కెప్పుడు సంతసమ్ము లే
దెక్కడ సంపదే కరువు తెల్పెద నీకును పార్వతీపతీ..13

ఉ.ఎందరు పుట్ట యీ జగతి ఏలను జీవము ఎంచ లేక వీ
రందరు బత్కు వేటయిది నంత యుగమ్ముల నుండి సాగుటే
ముందుకు వెళ్లలేక జయమున్ సహనమ్మును జూపలేని యిం
తెందుకు జీవనమ్ము కథ దెల్పక నీవును పార్వతీపతీ..14

ఉ. భాగము పంచు శక్తిగను బంధ స యుక్తియు నిత్య నిష్ఠగా
రాగము తెల్పి సంఘమున రాజ్యము నేలెడి బుద్ధి నివ్వగా
యోగము హృద్య బావుకత యోగ్యత బట్టియు మార్చ నెంచగా
రోగము వచ్చె సేవలుగ బ్రోచుమనస్సగు పార్వతీపతీ..15

ఉ.తండ్రిని గోల్వగన్ మదిని తౌ ష్ట్యము భక్తిని గల్గి యున్నచో
తండ్రికి శాంతిగన్ విధిగ తత్త్వము తెల్పుచు సేవ మార్గమే
తండ్రికి లాభసఖ్యమది ధారణ వాక్కులు సర్వ లాభమై
తండ్రికి శీలమే మనసు తప్పలు చేయుట పార్వతీపతీ..16

శా::అమ్మేలే జయసూత్రమవ్వుట యులే ఆరాధ్యదైవమ్ముగన్
మమ్మేలే మహిమాన్వితమ్ము కళే మాధుర్య మయ్యేనులే
నమ్మామమ్మ మనోబలాన్ని విజయాన్నీకోరి ప్రార్ధించితిన్
సమ్మోహమ్ము కధాసుఖమ్ము కళలై సంతృప్తి కల్గించుమున్ 017

శా::సౌందర్యం సహనమ్ము గాను విషయం సౌభాగ్య ధారుడ్య మే
సౌందర్యం సుఖమే వినీల మయమై సౌకర్య దాహమ్ముగన్
సౌందర్యం హిమమై న వేడి వినయం సౌలభ్య సంతృప్తి యే
సౌందర్యం భరణమ్ముసేవ తరుణం సౌశీల్య సాహిత్య మే018

ఎన్నటి మాటకైననులె ఎందరు సాక్షలు ఉన్నఉన్ననుఁలే  
యున్నఁటి వీలుగా మనసు యాసను మార్చుట ఆశవల్లనే 
అన్నము సున్నమైన ముద మందిరి బంధులు పెండ్లివిందులో 
మన్నికలేని యోగిరము మానస జింతకు  మర్గమవ్వుటే

గ్రాసము లేని కొల్వు కొరగానివి మానసమందు చూడగన్
ఆశకు పోయి అప్పులగు ఆర్తిగ ఉన్నను కష్టమవ్వుటన్
పాశము బంధమేయగు ట పాపపు కార్యము చుట్టమే యగున్
వ్యాసము తెల్పుటే కవుల వ్యాపక మవ్వుట సత్యమే యగున్

ఏడ్వకు బుజ్జి కన్న మన మేలును చూసెడి దేవుడిండినే
మాడ్వక ఎండకే పత్రము మచ్చను మార్చును ధైర్యముంచుమా
తడ్వుము భయ్య మొందకము తన్మయ తుంపర తత్త్వమేనులే
ఏడ్వకు నవ్వుయే మనకు ఎప్పుడు శాంతిని పొందయీశ్వరా  

గుప్పెట పట్టెనే జలము గుర్తుగ గొప్పగ మూర్ఖుడొక్కడే
తప్పెట శబ్దమే జలము తీరుగజారుచు తీర్ధమాయినే
ఉప్పెన పొంగులే జలము ఊయల గా కదిలేను కాలమై
చెప్పక చెప్పు టే జలము చేరువ దాహము తీర్చయీశ్వరా  

పిల్లల ఆటలే సహజ మిష్టము కాదను బుద్ధి ఏలనో
కల్లలు చెప్పలేని నిజ కామ్యము పిల్లలు కాల మార్పులే
చల్లని వేళలందు కళ చూపుట ఆనతి చిన్న ఆటయే
మెల్లగ కాగితం పడవ మోయుచు ఆశగ నీరు టియీశ్వరా  

పువ్వుని చూచి నల్పు కథ పూజ్యము ఏలను మూర్ఖ లక్ష్యమే
నవ్వుని ఆదరించకనె నాట్యము బానిస వై మనస్సులో
కెవ్వున ఆర్చినా పలుక నీచుడు చేష్టలు ఏమిమారునో
తవ్విన కొద్ది నిరుపడు తాపము మారక దుష్టబుద్దియే

వెన్న మోముయు పారవశ్యము వేగమే మది కాలమై 
కన్ను కైపుయు నీదు రూపము కాంక్షయే యగు దాహమై 
చిన్న ముక్కుకు ముక్కెరే యది చేరు కాంతిగ మోహమై 
నెన్నొయూహలు నన్ను మార్చెను నమ్మలేనిది యీశ్వరా 

ఉ.నాలుగు దిక్కులా గురువు నమ్మక బోధ విధాత తీర్పుగా 
నాలుగు నిర్ణయాల కళ నమ్మక విద్యగ విష్ణు తీర్పుగా 
ఫాలము నందు కన్ను గల పాలన ఈశ్వర గంగ పార్వతీ 
కాలపు దైవమే మనిషి కావ్యపు జీవిత దీక్ష గుర్వు యే

ఉ .విత్తము కోరి జీవితము విశ్వ విహారుల విద్య లక్ష్యమే
వృత్తపు మార్గ బోధలగు వృక్షపు గాలులు సర్వ తీర్పుగా 
చిత్తము క్షోభకారణము జిద్రుప యా త్మయు నిత్యసత్యమున్ 
హత్తుకొనంగ జేయగల యాణతి దైవము ధర్మ మార్గమై

ఉ. నీ కనుసన్నలే పనులు స్నేహితులే యగు సత్పవర్తనే
నీ కరుణా కటాక్షముయె నిర్మల చూపుల ఎల్లవేళలే
నీ కమనీయ మందిరము నీడగ నుండుగ దేహతృప్తియే
నీ కళలే మనో గతియు నిశ్చయ ధైర్యము పెంచపోషనే

ఉ. యీ కను దోయిలో స్థిరము యీశ్వర లీలలు ఇష్టగోష్టిగా
వాకిట సాగిపోఎడిది  వారము వర్జ్యము వత్చరమ్ములే
ఏకుల దారమై కదులు ఏరుల మల్లెను సాగిపోవుటన్
యీ కల జీవితం ఇదియు యిష్టపు గాలిన తిర్గగల్గుటన్

చ.గురుయను విద్య తీర్పులను గుర్తుచె సేటిది ధర్మ భోధయే 
మరువని విద్య శక్తులను మార్గము జూపుట గుర్వు శిక్షణే 
తరలెడి దుష్టభావనలు, తప్పులు చేష్టలు మార్పు దృష్టిగా 
నిరతము తోడ్పడే గతియు నిశ్చల తత్వము విద్య గుర్వుగా

మొక్కులు తీర్చ గల్గుటయు మోహపు బుద్దిని మార్చగల్గుటే
హక్కులు యున్న వైనము హారతి వెల్గుల నీడలే యగున్
వాక్కులు తారుమారవక వ్యాధిని మార్చుచు తోడు గుండుటన్
చిక్కులు యున్న రామరమ చెంతను ప్రార్ధన దిక్కులేయగున్ 

ఓం శ్రీ రామ.. శ్రీ మాత్రేనమః

“ వ్యాసాయ విష్ణు రూపాయ “

శా. ప్రేమే వ్యాసుని రూపమై కలుగుటే ప్రీతిన్ సమానమ్ముగన్
ప్రేమే ధర్మముగా యశో వినియమే ప్రేరత్వ భావమ్ముగన్
ప్రేమే భారతమై జయమ్ము శుభమై పీయూష మోహమ్ముగన్
ప్రేమే భాగవతమ్ముగాను భగవాన్ ప్రేమమ్ము లీలే యగున్

శా.నీవాత్సల్యమునెంచి చేరితిసదా నీసేవభాగ్యమ్ముగా 
సావాసమ్మగు శక్తి యుక్తిగనియే సామర్ధ్య గమ్యమ్ముగా 
భావావేశమువల్ల నాదుహృదిలో భావింప ధర్మమ్ముగా 
నావాగర్ధము తెల్పగా మదిలో నాధ్యానమే నీవెగా

ఉ.పుట్టుకయే రాజోగుణము పున్నమి వెల్గుల చెంత కాలమై
పట్టిన పట్టుగా స్థితియు భాగ్యము నిత్యము వింత పోకడై 
కట్టడ లేని కాలమున గాదు సుఖంబొరు లెంత మార్గమై 
బట్టము కట్టుటే విధియు భారత భాగవ వ్యాస సృష్టియే

ఉ. మూసిన కన్నుతెర్వకయు ముందుగ వేదము వింగడించి తా 
 దేశము దృష్టి ధారుణగ దిక్కులు విస్తరణమ్ముగ వేదమై 
వ్యాస మహర్షి భారతము భాగవతమ్ము రచించి ధన్యుడై
వ్రాసె పురాణముల్ మరియు వ్రాసె మరెన్నియొ గ్రంథ రాజముల్ .

చ. ఎదగ వలే నిజాన్ని విధి ఎంచ భరోస సమంజ సమ్ముగా
ఒదగ వలే సహిష్ట మది ఓర్పు విధాన జయమ్ము పొందగా
చెదరక యే మనస్సును చేర్చ సుఖాన్ని విధాన మొందగా
అదరకయే మహీతల సామము దాన ప్రభావ ప్రేమయే 

శా.ఆనందం అధరమ్ము గాను చరితమ్మేలే మనస్సే గతీ
ఆనందం సహనమ్ముగాను సమయమ్మేలే వయస్సే గతీ
ఆనందం వినయమ్ముగాను మధురమ్మేలే ఉషస్సే గతీ
ఆనందం సుగుణమ్ముగాను పయనమ్మేలే యశస్సే విదీ 

చ.గురువు సహాయ వేదము సగుర్తుగ తెచ్చు చరిత్ర పౌర్ణమీ
గురువు వినమ్ర భోధన సుగమ్య సుధర్మ సుబుద్ది పౌర్ణమీ
గురువు శివయ్య విష్ణువు సుమిత్ర సమర్ధ  విధాత పౌర్ణమీ
గురువు యనేది విద్యయు ముముక్షు అనన్య సుధామ పౌర్ణమీ

సమస్యాపూరణము—
సమస్య:*"మరులను గొల్పుచున్నది సుమా! ప్రభుతన్ గమనింపఁగావలెన్"*

Cha😂.తరుణము తృప్తి విద్యయు సుధర్మ తనమ్ము ననాది పౌర్ణమీ
మరులను గొల్పు విద్యయు సుమా ప్రభలేలు జనాళి చిత్తమున్ 
గురుతర విద్య గమ్యము నగుర్తు సువిస్తరణంమ్ము శఖ్యతన్ 
మరులను గొల్పుచున్నది సుమా! ప్రభుతన్ గమనింపఁగావలెన్.*
🙏🙏🙏
 *_మల్లాప్రగడ
శా. శాస్త్రమ్మే పలుకే నిబద్ధ విషయం సంఘమ్ము మార్చేనునా
శాస్త్రమ్మే హృదయమ్ము రోగ విధమే శ్వాస క్రియా సంపదే
శాస్త్రమ్మే అతిగాను నమ్మకము యే సాధ్యాను యోగమ్ముయే
శాస్త్రమ్మే నిజమైన గుప్త నిధియే సాహిత్య సంపాదనే

చం.కడలిన రాయి వేయుట కష్టము కాదగు ఆశ తీరునా
వెడలిన రాయి తీయుట వేగము కష్టము సర్వ మోహమే
తడబడి నింద వేయుట తాహతు కాదగు యైన తేలికా
తడిపొడి మాట లేలను తేలిక భావము చూప వద్దునన్

ఉ.తప్పును తప్పు చెప్పకయు తాహతు నొప్పుత ఒప్పు తప్పుయే
నొప్పుల కొప్పు ఓర్పులకు నోరుగ నొప్పక పప్పు మాటలే
చెప్పుడు కప్ప తిప్పలగు చేష్టలు దప్పిక తిప్పలే యగున్
ఒప్పుడు వేపుడే మనసు ఒప్పుల తప్పులు జీవితమ్మగన్

ఉ. పంతము ఏలనో మనకు పాలన నీడన ధర్మ బుద్ది నా 
డింతయు చేష్టలే మనకు కీలక మవ్వుట కర్మ నిర్ణయా 
తుంతయు దూరమే ననకు తూరుపు విద్యయు పొంద గల్గు నే 
డుంతయు ఎన్న నెంచకయు ఉజ్వల మాయెను కాంతి గమ్యమున్

చం. హృదయ వికాస మే మది సహాయ     వసించు విధాత నిర్ణయం
హృదయ సకామ బుద్దియు అహమ్ము అనంత లక్ష్యమే
హృదయ మనేక మేకము విహార వికాస సమిష్టి జీవనం
హృదయ ప్రభుద్ధ భావము ప్ర భావము బుద్ధ వర్ణనే

డా. మల్లాప్రగడ పూరణ
సమస్య:
చ.విజయము రామచంద్రునకు వేదనబెంచె నదేమి చిత్రమో
చం.
సుజనులు లక్ష్య సాధనయు  సూచన దీక్షలు హృద్యమై కదుల్
నిజ బలరాగ యుక్తమగు ధర్మము చెంతన సర్వసృష్టిగన్ 
గజగజలాడె మానస గాంచగ సక్యత గానుజీవితం 
విజయము, రామచంద్రునకు వేదనబెంచె నదేమి చిత్రమో

మనముగనే వినమ్రత సమస్య పరీ ష్కృత విద్య పొందుటే
జనము మనో భవమ్ముయు విజేత విధానము అర్ధ మవ్వుటే
ధనము సహాయ దానము సుధా సుచరిత్ర సమర్ధ విద్యయే
ఘనము మదీయ భావము విఘాత ము చెందకయుండు లక్ష్యమే

ప్రభల సమర్ధ చిత్తము యుపాద సవిత్తము సుదీర్ఘ విద్యయే 
అభయ సుచిత్ర వెన్నెలగ వాక్ష సుశీల సుభద్ర సుందరీ
ఉభయుల నిర్మలమ్ముయె సపూజత లక్ష్య సహాయ మంజరీ
నభయ ననిద్ర నేస్తమ నినాద సువర్ణ  సుదీ సుహాసినీ

యడుగులు ముందు వేయుట యనాదిగ ధర్మ మనస్సు తెల్పుటే
నడవడికే మదీయము సనాతనమేను సుఖమ్ము చేరుటే
కడలిక మల్లె జీవము సకాల సమమ్ము విరాజ మందుటే
నడవడికా మదీయము వినమ్ర సుబుద్ది సుదర్మ మవ్వుటే

చం. తమమగులోజయింపగ మతాను భవమ్ముగ దారి చూపుటే 
తమపుర బేరమాడుచు గతమ్ము వినమ్ర విధాన మవ్వుటే
తమపురి మార్గమే మదిన తామ్ర సుదర్మ జయమ్ము పొందుటే 
రమణత చెంది నిక్కము ని రాదు సుకీర్తి గవిద్య నిత్యమే 

ఉ. రాధను కోరి చేరుటయు రాజ్యము పంచియు పొందగల్గుటే 
భాధను మాయ చేయుటయు ప్రార్ధన కే కదిలొచ్చి మెంతయున్
వ్యాధిని మార్చఔ షదము వానగ తృప్తిని పంచ గల్గుటన్
గాధల భాగ్యవంతుడగు గమ్యము జూపెడి వేంకటేశ్వరా

డా. మల్లాప్రగడ  పూరణ
సమస్య:
వ్యాధిగ్రస్తులు భాగ్యవంతులు సుమీ భావింపలోకంబునన్
శా. స్వాదీనమ్ము మనో మయమ్ము కళలై సాధ్యాయ భోధత్వమే
వేదాంతమ్ము గతీ విధమ్ము శరణం విశ్వమ్ము విద్యాలయం 
భోధల్ చేయు మనస్సు ధర్మ హితమౌ భోగాల భాగ్యమ్ముగన్ 
వ్యాధిగ్రస్తులు భాగ్యవంతులు సుమీ భావింపలోకంబునన్

ఉ. మానవ నాట్యమే కవిత మానస సోంపులు మానవత్వమే
వైనము ఏది యై నను స వైర మనోమయ బంధ తత్త్వమే
మౌనము నీడశాంతి మనమౌఖ్య వసంత విధాన మౌడ్యమే
గాన కవిత్వ అర్ధ మది గమ్య సమత్వ సుబుద్ది ధర్మమే

ఉ. ఆలిగ అర్ధ దేహ శివ ఆత్మయు చేరి యశోవిధానమే
ఆలిగ వక్షమై బ్రతుకు ఆత్మయు మాధవ ఆశ పాశమే
ఆలిగ జిహ్వ మందు గల ఆత్మవిధాతయు జీవ సత్యమే
ఆలిగ సేవలే పుడమి ఆత్మయు సర్వ సమర్ద సృష్టియే

ఉ.బాల్యము ఆటపాటలకు బాయెను యవ్వనజాడ్యమేను వా
త్యల్యము తోడ బంధమగు సాధన శోధన వక్తి గమ్య చాం
చల్యము జీవితమ్మగుట సాధ్యమె తీరము చేర్చ గల్గు టే
శల్యము నందు మార్పులగు జాలము వార్ధక జీవ యాత్రయే 

ధిమిధిమి ధింధిమీ విధిగ ధిందిమ నాధ   వైభవ దింధిమీ
ధిమిధిమి దుంధుభీగను విధీయ సుపూర్ణ మయే మనోసుధీ 
ఘుమఘుమ ఘుంఘుమా ఘుమది ఘుంఘుమ సంఘ నినాద ఘుంగుమా
విమల విరాజ వాద్యము సవేదపు పూద్య సుపూజ మార్గమే

.🙏🙏🙏🙏🙏🙏🖤🖤🖤🖤🖤🖤🏵️🏵️🏵️🏵️🏵️🏵️🏵️🏵️✅✅✅✅✅✅✅⚫⚫⚫⚫⚫⚫⚫🚺🚺🚺🚺🚺🚺🈯🈯🈯🈯🈯🈯🈯🛑🛑🛑

దత్తపది.........

చెక్క
యాలకులు
లవంగాలు
మిరియాలు

🛑🛑🛑🛑🛑🛑🛑🛑🛑🛑✅✅✅✅✅✅✅✅✅✅⚫⚫⚫⚫⚫⚫🏵️🏵️🏵️🏵️🏵️🏵️🏵️🏵️🏵️♣️♣️♣️♣️♣️♣️♣️♣️♣️✳️✳️✳️✳️✳️✳️
స్త్రీ తనువు దయా హృద్యము
స్త్రీ తమకమ్ముయె  సహాయ స్త్రీ పంతముగా
స్త్రీ తావున నున్న మహిమ
స్త్రీ తీరున శక్తి జూప స్త్రీ యుక్తి గనే

" కం.*'స్త్రీ * యేలక్ష్మీరూపిణి
* స్త్రీ * యే ప్రేమార్ద్రహృదయి.. ధీశాలినియున్ ..
* స్త్రీ * యేపరాత్పరి యరయ
* స్త్రీ * యే సదమల కుటుంబజీవనమొసఁగున్ !!! "

ఉ.నాణ్యత నమ్మకమ్ము కథ నాటక జీవిమహోన్నతే స్థితీ
మాణ్యత ధర్మ సమ్మతము మానస లక్ష్యము యాత్రలే విదీ
సూణ్యత ఉన్నతమ్మగు ససూత్ర విధానము ప్రశ్నలే సుదీ
అణ్య మనస్సు చేష్టలసమాజధర్మ నిజాయితీ విధానమే 

ఉ.రెక్కలులేని పక్షి మది రమ్యత ఎల్లరు చూడలేరులే
మొక్కిన వృక్షమే సెగకు ఎండిన చూడక వెళ్లిపోదురే
మక్కువ బీదవారి యడ మానస ముంచక పోటుమాటలే
చక్కగనున్న పాముయడ చిత్తపు చేష్టలు భయ్య మందుటే

ఉ. చెలిమి మదీయమాయవిధినే కొలమానముకాని బంధమే
చెలిమియె మట్టిగా గతియు నిర్ణయమేసహనమ్ము మార్గమే
చెలిమి శృతీ సహాయమగు చేష్ట సమగ్ర విధాన మే మదీ
చెలిమియె ఆప దొచ్చినను చింతను మాప విశాల బుద్దిగా 

చ. నలిగిన కన్నులే గతియు నాటకమే విధిఆడు వింతయే
వెలిగిన నీడలే మదియు వేదన మార్చక ఆశ పెట్టుటే
పలికిన పల్కులే మరచి పాశపు ఆటలు బాధపంచుటే
అలికిన బుద్దిగా వినయ మానస వేటలు నిత్యసత్యమే 

ఉ.ఆగవు నాదు వ్రాతలవి అర్ధము కోరను ఆశయమ్ముగా
వేగము నన్న భక్తిగను వేకువ జామున భావసంపదే
సాగర ఘోషయన్న మదిసాధన శోధన తత్త్వమేసుదీ
ఆగని మృత్యువై జనన ఆశ్రితబంధము వెల్గు నీడలే 

ఉ.ఓటమి జీవితం గెలుపు ఓర్పుకు మార్పుకు తీర్పు మారుటే
ఆటన పట్టు పట్టుటయు ఆశయ సాధన నేర్పు కూర్చుటే
మాటలు కాక చేతలగు మానస బుద్దిగ కూర్పు కోరుటే
బాటన మంచి చెడ్డలగు బంధము నేస్తము గుర్వు తోడుగా

మ. యవ్వనమ్ముయు సౌఖ్యముండుట యానచక్రము తీర్గుటే
జవ్వనీగతి ఆశపెంచుట జాతకమ్మయు మారుటే
కవ్వ మై తిరిగేటి జీవికి కాంక్ష తగ్గదు దేనికో
అవ్వ తాతకు కష్టమొచ్చుట ఆత్రముండుట దేనికో

శా.ఆహారమ్ము మనో గుణమ్ము సహనం ఆహ్లాదభావమ్ముగా
వ్యాహారమ్ము వినోదమై చరితమై వా త్చల్య లక్ష్యమ్ముగా
స్నేహమ్మే పరుడై యమానుష మహాసత్యాడ్యు డై చేది యీ
దేహమ్మేనువిహారమేయగుటే దీనత్వ ధాత్రీపురం

మ.జన సంద్రంబు యిదీ మదీ హితము రాజ్యమ్మే సహాయమ్ముగన్
ఘన విద్యా విధి గమ్యమే విజయ సంఘమ్మే జయమ్మే జయమ్
వినయమ్మే సమయమ్ముగా కళలు పావిణ్యం సుఘంధం మ్ముగన్
మన విశ్వాసమనో జయమ్ము కళ సమ్మోహం నినాదమ్ముగన్

ఉ.ఈ వని ఆమనే కనుల విందును జేయుట గోపలీలలే 
పావన హృద్యమై యమున పాల విహా రము రాశి గోలలే 
పావుల తావులే పడచు పాఠము సుందర హేల ఆటలే 
భావన చిత్తమై చలిత బంధము నిత్యము పోరు మాటలే

మ.కంటిఁ గంటి భవాబ్ధి దాఁటఁగఁ గంటి నాశ్రిత రక్షకుం/
గంటి యోగిజనంబు డెందముఁ గంటిఁ జుట్టముఁ గంటి ము/
క్కంటికిం గనరాని యెక్కటిఁ గంటి దామరకంటిఁ జే/
కొంటి ముక్తివిధానముం దలకొంటి సౌఖ్యము లందఁగన్

మ.కంటిఁ గంటి భవాబ్ధి దాఁటఁగఁ గంటి నాశ్రిత రక్షకుం/
గంటి యోగిజనంబు డెందముఁ గంటిఁ జుట్టముఁ గంటి ము/
క్కంటికిం గనరాని యెక్కటిఁ గంటి దామరకంటిఁ జే/
కొంటి ముక్తివిధానముం దలకొంటి సౌఖ్యము లందఁగన్

వాసుదేవుడు దాటుచున్న యమునానదిని భవసాగరంగా పోలుస్తున్నాడు పోతన.ఆ యమునను దాటే, ఆశ్రయించిన వారిని కాపాడే వానిని,యోగిజనుల హృదయము లో నుండు వానిని,బంధువును, పరమేశ్వరునికి కూడా కనపడని వీరుని,తామరరేకులవంటి
కన్నులు గలవానిని నేను కనులారా కన్నాను. .

ఆ.తప్పు మీద తప్పు తప్పించు బుద్దిగా
ఒప్ప లేని మనసు ఒప్పచెప్పు
తిప్పలు పడితేను తీరుమారని బతుకు
తప్పు ఒప్పు కొన్న తారుమారు

దత్తపది:
నది- ఏరు- వాగు- కాలువ:
పై పదాలను అన్యార్థంలో ప్రయోగిస్తూ భారతార్థంలో స్వేచ్ఛా ఛందంలో పద్యం వ్రాయాలి.

చం. మ నది కదాయనే పలుకు మార్గవిషాద విమర్శ యేలనో 
ఘనతరవిద్య ఏరులు గనే కదిలేను సమర్ధ శక్తిగా 
ఘనులగు వీర బాలురగు గమ్యము జూప మనస్సు 'వాగు'నే,
వినమన భావ మే పలుకు వీనుల విందుగ పంప కాలులే

ఉ.అక్షర రమ్యతే తెలుపు ఆకృతి ఊహల కావ్యమేను యే
కాక్షర ఓం నమో రమణ కావ్య సమర్ధత సర్వ విశ్వమై
సాక్షిగ జీవితాల కథ సాహన కావ్యము ధర్మమార్గమై
శిక్షిత రక్షితా కవిగ సేవలు చేసెద పార్వతీ పతీ 

ఉ.దేహమనేది సఖ్యతగను దీనులరక్షగసేవతత్పరా
దాహము సర్వదృష్టిగను దానము చేసెడి బుద్ధిమార్పులే 
మోహము తోడు నీడగను మొక్షజమేయగు ధర్మమార్గమై 
స్నేహముచేయు సత్యమగుసేవలు నీదయ పార్వతీపతీ 

శా.ఇచ్ఛాశక్తిగనే మనోబలముగా ఈశ్వర్యభావత్మయే
స్వచ్ఛాయుక్తిగనే జయమ్ము వినయం సాధ్యా సమానత్వమే
స్వేచ్ఛా జ్ఞానముగా క్రియా సమయమే సేవత్వ భాగ్యమ్ము యే
వాంఛాశిద్దిలయేను అమ్మ కరుణే వార్ధక్య వాత్సల్యమే 

ఉ.వానల వల్లనే కడలి వాకిలి మార్పులు చెంద గల్గు టే
నేనను గర్వమే విడువ నిర్మల బుద్దిగ మార గల్గుటే
మానస శాంతికోర్కెలగ మభ్యవిధానము మౌనమవ్వుటే
దీనుల జన్మ కర్మమగు దివ్యమనోభవ కాలమవ్వుటే

ఉ. యౌవనమందు సైనికుల ధ్యాసయు   దేశము ప్రేమనిండగా
జీవన తల్లి తండ్రులిడిచీ మనశత్రువుల పైన పోరుగా 
సేవవిశేషమైముదిమి చేతల రక్షణతోడు నీడయౌ
భావమె భారతమ్మువిధి శక్తియు సర్వుల రక్షగాజవాన్

సమస్య:
గొడుగున్ జేతధరించియున్ దడిసితిన్ ఘోరంపు వర్షమ్మునన్
మ. దడపుట్టే విధిఆడు నాటకమగు ధ్యానమ్ము సంసారికే
కడతేర్చే మదిబుద్దివిద్యకథ స ఖ్యమ్ము స్వత్సత్వమే 
వడిగాచిత్రము తెల్పగల్గుటయు సవ్యా ధర్మనిర్మాణమే
గొడుగున్ చేత ధరించియున్ దడిసితిన్ ఘోరంపు వర్షమ్మునన్

ఉ. ఆమని కన్నులే నిప్పురవ్వలని నారని వారికి నీటి బుగ్గలే
యేమణులైన నీడల మహేశుని సృష్టికి మూలమేయగన్
భామ కళాపమే దృఢపు బాస సుమీ విధి మార్పు కోరగన్
ప్రేమ మనో మయమ్ముగను ప్రేరణ మొప్పగ భాగ్యమేయగన్ 

చం.కలలగు కావ్యసంపదలు కాలము ధర్మము పెంపుజేయుచున్
అలలగు నిత్యసత్యములగా విధిఆడుట సర్వసృష్టిగన్
మలపులు వచ్చిపోవుటయు మానసమైనను ప్రేమగన్ 
కలహముచే శుభంబుల నగణ్యముగా గనవచ్చు ధాత్రిపై

ఉ.చూపుల కళ్లలో చెలిమి చూడు సహాయము చెంతచెరుతన్
మాపున రమ్మనే కబురు మర్మము తెల్ప మనస్సు వాంఛగన్
రేపను మాటయే వలదు రేఖలు మారును తప్పు కాదులే
దాపున దాగి నుండెదను దాహము తృప్తిగ తీర్చి పంపెదా

ఉ.ఆశల శ్వాసలే కదిలి ఆశయమేయగు ఆటపట్టుగా
పాశము రాత్రియే పగలు పాలన కట్టడి మాటపట్టుగా
మోసపు కన్నులే నిదుర మౌనముమార్చును తీటపట్టుగా
ఆశయ మే మరల్చకు సమాన సహాయము బాట పట్టుగా

ఉ.కన్నులు తెల్పినా కబురు కాలము మార్పును కోరుచుండుటే
అన్నుల మిన్న అందమది యాశలు తీరెది సంభవమ్ముగన్
వెన్నల వేళలో సుఖము వేడికి చల్లన తోడు నీడగన్
మిన్నుల వాంఛలే కలువ మేలిమి గుర్తులు ఆశదీర్చగన్

ఉ.రమ్యత రాశి పెట్టుటయు రవ్వల వెల్గుల సందడేయగున్
సౌమ్యత నంతపంచుటయు సౌఖ్యము పొందుట సంధి విందుగన్
గమ్యముయే మదీ సుఖము కాలము తీర్పుగ సర్వతృప్తిగన్
కామ్యము సర్వసామజమ కాలగు కీలక మౌను జీవితం

చం. విలసితవాక్కు వేగముయు వేదనపెంచుట సర్వ ధర్మమే
తలవని తప్పుదొర్లుటయు తాపము నెంచియు విశ్వమందునే
పిలవని వాని చోటుయగు పీకల దాకను మాయమాటలే
కలహముచే శుభంబుల నగణ్యమగు గనవచ్చుధాత్రిపై

శా.తానాసందడి జల్లుగాను కదిలే తత్త్వమ్ము భాషాపరం
నానా పండిత విద్యనే తెలుగులో నాన్యాత్వ సద్భావమే
వీ ణాపాణి వినమ్ర మే సహనమై విశ్వమ్ము వేదాంతమే 
తానా పాఠముగాను ధరిత్రి వినయం ధ్యానమ్ము మార్గమ్ముగా

ఉ. తెల్లని మబ్బులన్ని కదిలేను తియ్యని మెర్పులు తోడు యుండగా
చల్లని గాలులే గగన ఛాయల చిత్రము సోయగమ్ముగా
మెల్లగ సూర్యుడే కదల మేలిన బంగరు చిద్విలాసమై
పల్లవి పాడుచూ పడతి పాఠము అద్దము పల్లవించెనే

ఉ.గుండెనశబ్దమైతివి స గుర్తుగ బంధము నిల్పు చుంటివే
మొండిగ భాద్యతే యనుచు మోహపు బుద్దిని పెంచినావులే
ఎండన జల్లులే చెలిమి యేరుగ మారుట నీదు సేవలే
అండగ నీవు ఉంటివని ఆకలి తీర్చెడి పార్వతీ పతీ

ఉ. కన్నులు నవ్వుతూ ముఖము కందము నిచ్చును ఎల్లవేళ యా
కన్నులు నమ్మ చూపువల కాలము తీర్పుగ సౌఖ్యమివ్వ యా
కన్నులు దుఃఖ సంతసము కావ్యము వ్రాసెడి విద్య నేర్పు యా
కన్ములు మానసమ్ము చురకే గతి తెల్పుము పార్వతీ పతీ
సమస్య:
అన్నము కేశదుష్టమని యాగ్రహమెందుల కద్ది నీదెపో
ఉ. మన్నను నేనుకోరకయు మాదిరి సేవలు చేయనిత్సమే
యెన్నడు తెల్సి తప్పు లెల యెo దుకు తప్పులు దొర్లుట యేల
చిన్నది గడ్డి ముక్క గల బియ్యము వండితి అంత కోపమా 
అన్నము కేశదుష్టమని యాగ్రహమెందుల కద్దినీదెపో

ఉ. తప్పులు చేయుటేల కడు తన్నులు తోడుగ నీకు యేలరా
నిప్పుని తొక్కుటే ల కడు నీళ్లను నమ్ముట నీకు యేలరా
కప్పును తీయుటేల కడు కాలపు జల్లులు నీకు యేలరా
చిప్పను పట్టుటే గతియు చేష్టలు మానము నీకు మేలురా

ఉ.చేతిన వెన్నముద్ద కడు చేష్టల కృష్ణుడు పిల్ల వాడుగా
చూతము రండి మాలికల పూజ్యుడు గజ్జలకృష్ణుడేయగున్
పూతన చంపినా చిలిపి పూర్తిగ  చూపిన చిన్ని కృష్ణుడే
జాతక మార్పు తెల్పగల జాతికి రక్షగ గీత మాధవా

సమస్య: పుస్తకమన్న నేడు గరభూషణ మన్నది‍ వట్టిమాటయే
ఉ. ఆస్తులు యమ్మి కోరెడిది ఆశలు తీర్చెడి విద్య ఏది శా
శిస్తు మనోబ లాన్ని కదలించని విద్యలు కూడు గుడ్డ లే
నిస్థితి తెచ్చు విద్య ఎవరి స్థితి మార్చును ఎల్లవేళలన్
పుస్తకమన్న నేడు గర భూషణమన్నది వట్టిమాటయే

ఉ. మబ్బులు వల్లనే మనసు మారకముందునె దారిమార్పుగన్
జబ్బులు ఉన్న కామగుల జా డ్యము పొంతన లేని బత్కులన్
గబ్బు సమాజమే ఇదియు గమ్యము చూపని దేశమేయగున్ 
డబ్బుల గోలయే విధిగ డాంబిక బుద్ధియు తెల్ప గల్గుటన్

ఉ. కష్టము కారుచిచ్చుగను కాలము నేర్పెను గమ్య మార్గమున్
నష్టము యేడ్చు బిడ్డల సనాతన మేనన చేవలేక యే
పౌష్టిక భోజనమ్ము కరువాయెసుమంగళి కష్ట మోర్చుచున్
ఇష్టము భర్తసేవలకు ఈశ్వరి ఇచ్ఛని చేయసాగుటే

శా. వ్యర్థంబే సతి లేని దాతబతుకే వాశ్చల్యమేమౌనని
స్వార్ధంబే సహితం వినమ్ర తిమిరం సామాన్య సద్భావమే
వార్దిఖ్య0 సహతోడు భక్తి కరుణా సాహిత్య సంతృప్తి యే
అర్ధాంగీ పలుకే మదీయ పరమై ఆరాధ్య తత్త్వమ్ము గన్

ఉ.కాలము నాది కాదనియె గర్జన దేనికి ఆపుమా మనో
ఉల్లము జల్లుగా అయిన ఊయల లాగున అర్వకే మనో
మల్లిక వచ్చెనే మనసు మాయగా మోహము కమ్మెనే మనో
ఏలిక వల్లనే ఇదియు ఏకము ఏమియు జీవితమ్ముగన్ 

ఉ.  " మండెడి యగ్నిగోళముగ మారెనుభాస్కరుఁడిప్పుడెంతగా
యెండలు ఠావుఁబోవునటు లెంతఁగ భీతినిఁగల్గుచున్నదే
దండిగ నీరుఁద్రావినను దాహముఁదీరుటలేదునాకు..మా
ర్తాండునిఁగ్రమ్మెడిన్ మొయిలు రాకను ప్రార్థనఁజేయు దిప్పుడున్.."

ఉ.ఏమని చెప్పలేనుకథ ఎల్లరు మెచ్చెడి బుద్ధిమాధ్యమున్
ఆమని పిల్పులే మనసు ఆటలు బీటలు మారిపోవుటన్
ప్రేమను వ్యక్త పర్చ గలిగే విధి వైనము తోడునీడగన్
శోముని సేవ భాగ్యమిది శోధన సాధన జీవితమ్ముగన్
సమస్య:
హరిణము గాంచి సింహము భయమ్మున బాఱెను ప్రాణభీతితోన్

చం. చరితము తెల్పు విద్యలు విచారణ లేని దియుక్తి లక్ష్యమే 
ధరణిన తప్పుకానిది విధాన పరమ్ము జయమ్ము ధైర్యమే
పరువని భేద భావమును పాలన నేత యు ధర్మ బుద్ధియే
హరిణము గాంచి సింహము భయమ్మున బాఱెను ప్రాణభీతితో

శా. పత్రాలే ఉపయోగమై నలిగి సప్రేమా  సహాయమ్ముగన్
సూత్రాలే సహకారమై మిగిలినే సూ ర్వార్ధ భావమ్ముగన్
నేత్రాలే సమయమ్ముగా కదలి వినోదం విషాదమ్ముగన్
చిత్రాలే కనులార శంకర దే దీప్యమ్ము సర్వార్ధమున్

ఉ.సోదర సోదరీ మణుల కోర్కెలు తీర్చగ ఏగు తెంచితిన్
బాదర బందియేయనక బంధము పెంచుట బాధ్యతే యగున్
ఆదరణే మనో పలుకు పాఠము నిత్యము సత్యమేయగున్
నాదము దివ్యమై మనసు నానతి కోరితి పార్వతీ పతీ

తెల్ప లేను మనశ్శక్తిని సవిద్యా జగమ్మునా
నిల్ప లేను మహాయుక్తిని సుదీక్షా మనమ్మునా
కల్ప వల్లిగ హృద్యమ్ము కమనీయా స్వనమ్మునా
అల్ప మైన మనస్సేను సహకారం వినమ్రతే

ఉ.భీముడు మంకు, కావ్యజుని భీతి మహీపతి రంకు సాహనం
శోమ కళంకు విద్యగను స్తోత్రము డొంకు పయోధియింకు అం
కామ హితుండు క్రుంకు, కలకాల గుణంబుల నీకు ధారుణిన్
రాముని నేస్తమే హనుమ రాజ్యము ఏలెడి ధర్మ మూర్తిగన్

దత్తపది........ స్త్రీ  స్త్రీ  స్త్రీ  స్త్రీ   🚷🚷🚷🚷 

శా. స్త్రీ శీలాన్ని భవిష్య వాణి తెలిపా స్త్రీశక్తి సర్వార్ధమే
స్త్రీ శీలాన్ని సమస్య నెంచ విధిగా స్త్రీ యుక్తి విశ్వాసమే
స్త్రీ శీలాన్ని శుభాషితం వినయమై స్త్రీ భుక్తి దాహమ్ముయే
స్త్రీ శీలాన్ని సుధర్మ మార్గమముగా స్త్రీ ముక్తి సంతృప్తియే

శారద నిత్య నామము యు నామది నిండియు దాని వల్లనే
శారద అష్టకం పఠన సేయుచు ఆశయ సిద్ధికై మనో
భారము తగ్గుటే విషయ మాయయు తొల్గియు శాంతమై కళా
సారము పొందియే సకల శోభను పంచెను మాత ఆలయం

ఎంత లభించినా మనసు ఎక్కువ కాలము ఉండనియ్యదే  
లంతకె సంతృప్తి పరచడం జన ఆశల కేమనో విధీ 
నెంతయు సన్నుతీ మనిషి నించియు తృప్తియు ఆశ చావకే  
చింతయు వల్లనే మనసు చేష్టల మాటలు వీధి కెక్కుటే 

మల్లాప్రగడ పూరణ
సమస్య: పుస్తకమన్న నేడు గరభూషణ మన్నది‍ వట్టిమాటయే

ఉ. ఆస్తులు యమ్మి కోరెడిది ఆశలు తీర్చెడి విద్య ఏది శా
శిస్తు మనోబ లాన్ని కదలించని విద్యలు కూడు గుడ్డ లే
నిస్థితి తెచ్చు విద్య ఎవరి స్థితి మార్చును ఎల్లవేళలన్
పుస్తకమన్న నేడు గర భూషణమన్నది వట్టిమాటయే

ఉ. మబ్బులు వల్లనే మనసు మారకముందునె దారిమార్పుగన్
జబ్బులు ఉన్న కామగుల జా డ్యము పొంతన లేని బత్కులన్
గబ్బు సమాజమే ఇదియు గమ్యము చూపని దేశమేయగున్ 
డబ్బుల గోలయే విధిగ డాంబిక బుద్ధియు తెల్ప గల్గుటన్

ఉ. కష్టము కారుచిచ్చుగను కాలము నేర్పెను గమ్య మార్గమున్
నష్టము యేడ్చు బిడ్డల సనాతన మేనన చేవలేక యే
పౌష్టిక భోజనమ్ము కరువాయెసుమంగళి కష్ట మోర్చుచున్
ఇష్టము భర్తసేవలకు ఈశ్వరి ఇచ్ఛని చేయసాగుటే

శా. వ్యర్థంబే సతి లేని దాతబతుకే వాశ్చల్యమేమౌను ని
స్వార్ధంబే సహితం వినమ్ర తిమిరం సామాన్య సద్భావమే
వార్దిఖ్య0 సహతోడు భక్తి కరుణా సాహిత్య సంతృప్తి యే
అర్ధాంగీ పలుకే మదీయ పరమై ఆరాధ్య తత్త్వమ్ము గన్

ఉ.కాలము నాది కాదనియె గర్జన దేనికి ఆపు మా మనో
ఉల్లము జల్లుగా అయిన ఊయల లాగున అర్వకే మనో
మల్లిక వచ్చెనే మనసు మాయగా మోహము కమ్మెనే మనో
ఏలిక వల్లనే ఇదియు ఏకము ఏమియు జీవితమ్ముగన్ 

ఉ.  " మండెడి యగ్నిగోళముగ మారెనుభాస్కరుఁడిప్పుడెంతగా
యెండలు ఠావుఁబోవునటు లెంతఁగ భీతినిఁగల్గుచున్నదే
దండిగ నీరుఁద్రావినను దాహముఁదీరుటలేదునాకు..మా
ర్తాండునిఁగ్రమ్మెడిన్ మొయిలు రాకనుప్రార్థనఁజేయుదిప్పుడున్.."


ఉ.అమ్మయె సామరస్యమును అన్నిట చూపుసమమ్ము మార్గమై
అమ్మయె విద్య పోషణయు ఆశ్రమ తృప్తికి నాంది మూలమే
అమ్మయె సర్వసృష్టికి మనస్సును పంచెను సౌఖ్య శాంతికే
అమ్మయె రక్తమిచ్చియి సమస్యలు మాపెడి ఈశ్వర సతీ


శా.దాసిం చెక్క లవంగ మిరియాలే దంచి చిన్నుల్లి తో
స్వాసించే పులిహోర పౌష్టి రుచిగా సామీప్య ఆహారమే
యాసించే సుఖమేను యాలకులు గా యానంద సంతృప్తియే
భాసించే మనసేను సత్యమగుటే బంధమ్ము ఆహారమై

డా. మల్లాప్రగడ పూరణ
సమస్య:
ఏడ్పులు సంతసంబు కలిగించును కమ్మని కా పురంబునన్
తోడ్పడు పూర్తి ధర్మముయు  తోచిన తీరుగ ఉండకుండుటన్ 
ముడ్పులు ఎన్ని చెప్పి కడు ముఖ్యమనేదియు ఏదిలేదుగన్ 
తోడ్పడు బుద్ధి మారకయు తోరణ మార్గము తెల్పగల్గుతన్ 
ఏడ్పులు సంతసంబు కలిగించును కమ్మని కాపురంబునన్

ఉ.గంటలు గుండెచెప్పుడగు గంతులు కావవి అర్త నాదమున్
జంటగ చేరు లక్షణము జాడ్యము తెల్పుత స్పందన్ముగన్
వంటిన ఆశ మోహజప వెల్గె డి కాంతిగ కల్గియుండుటన్
వింటిని మంచి మాటలగు విద్యల వల్లన ప్రేమ పండుటన్ 

ఎవరెవరితో జాగ్రత్తగా మెలగవలెనో తెలిపే పద్యమిది!  ఒక అజ్ఞాత కవి వ్రాసినది.
************************************

వండెడి వాని, సత్కవిని, వైద్యుని, మంత్రిని, మంత్రవాదినిన్
కొండెము జెప్పువాని, రిపుగూడినవాని, ధనేశునిన్, ధరా
మండలమేలువాని, దన మర్మమెరింగిన వానితో వెసన్
ఖండితమాడిన న్మిగుల గండమె వచ్చు నదెంత వారికిన్.

సంఘంలో ఎటువంటి సంకటాలు కలుగకుండా ఉండాలంటే వంటవానితో, మంచి కవిత్వం చెప్పేవానితో, వైద్యునితో, మంత్రితో, మంత్రగానితో, చాడీలు చెప్పువానితో, తన శత్రువును చేరిన వానితో, ధనవంతునితో, రాజుతో, తన రహస్యాలు తెలిసినవానితో కఠినంగా మాట్లాడి విరోధం పెట్టుకోవడం మంచిది కాదు. వంటవానికి కోపం వస్తే ఆహారంలో ఏదైనా కలపవచ్చు. కవితో విరోధం కలిగితే కవిత్వంతో తిట్టి తూర్పార బెడతాడు. వైద్యునితో విరోధిస్తే రోగాన్ని పెంచవచ్చు. అలాగే తక్కినవారు కూడా వారి వారి రంగాలలో మనకు హాని కలిగించవచ్చు. అందువలన వారితో వ్యవహరించేటప్పుడు ఎంతో జాగరూకతతో ఉండి మనల్ని మనం కాపాడుకోవాలి!

భవదీయుడు
డా!! మల్లాప్రగడ

ఉ.సన్నని కాంతి కన్నులతొ చక్కని మౌఖ్యము సుందరాననం
కన్నులు పద్మరేకలన కాలము దిద్దెడి తీరు జూడనౌ
మన్నన మానసమ్ముగను మాలిక వెంకట రూపభాగమున్
నెన్నగ ధీరులెవ్వరిల నిర్మిత నేతగ వేంకటేశ్వరా

నిషిద్దాక్షరి..........

శ్రీకృష్ణుని  వర్ణన..........

క.........నిషిద్దము

🛑🛑🛑🛑🛑🈯🈯🈯🈯

ఉ.ఇంతులు చూచిరే మనసు ఇష్టము తెల్పిరి మంచి మార్పు పూ
బంతులు ఆటలై చిలిపి బంధము చూపియు ప్రేమ చూపు చా
మంతులు మాటలై వరుస మానస విద్యను చూపగల్గి యే
రాతలు వేణు నాదమనుచు రమ్యత పండుచు పార్వతీపతీ

*నడక -విడక' దుడుకు- కడకు*  *దత్తపది ---- మల్లాప్రగడ పూరణ పద్యం*
*నడక* ల నెంచ నేర్పుయును నల్లని మాధవ లీల చూడు తా
*విడక* సహాయ మార్గముయు వేడ్కవినోద వసంతమూర్తియై
*దుడుకు* గ లేక భద్రతగ దృష్టి సకాల సమర్ధతా జయమ్
*కడక* ట చేయు చేష్టలు వికాసము చెందెడి నేస్తమే

డా. మల్లాప్రగడ.పూరణ
సమస్య:
శకునిగ వీరరాఘవుని సన్నుతి చేసెదరెల్ల సాధువుల్
చం.
ఒకరొక తీరు నుండుటయె నొక్క నినాద విధానుడేకదా
సకలము శాంతి కోరియు విశాల మనస్సు తరించు మార్గమున్
ప్రకటిత కాల నిర్ణయ స ప్రేమను పొందు సుదీర్ఘ లక్ష్య మే
శకునిగ వీరరాఘవుని సన్నుతి చేసెదరెల్ల సాధువుల్

ఉ.నీస్మరణేమదీ మహిమ నీగతి శక్తియు నిర్మలమ్ముగన్
సుస్మిత నీదుమోముకళ జూతుము నిత్యము సర్వశో భితమ్
విస్మర ణా గతీ కలిగి వింతగ కోర్కెలు జూపగల్గుటన్
సంస్మరణాలుగా మనసు శాంతికి నిత్యము సేవభావమున్

ఉ. కాలపు మార్పులే మనిషి కర్మల తీరులు ఆట పోటులే
కీలక నిర్ణయాలను సకీర్తి సకాలము పొంద గల్గుటన్
కూలియు పొంద గల్గుతయి కోర్కెలు తీర్చుట సర్వ శక్తి తో
కేలి కళాపమే సుఖము కీలక భావము పార్వతీ పతీ

ఉ. స్వార్ధపు లక్షణం వినయ సాధన అంతర భవమేయగన్
స్పర్ధలు కల్గి జీవితము సందియ భేదము కల్గుటేను ని
స్వార్ధ మదీయభావముయె సాక్షిగనుండక భీతి చెందుచూ
ప్రార్ధన చేయుటే విధిగ ప్రాంజలి చూపెద పార్వతీ పతీ

ఉ.అందము వర్ణణా తెలుపు ఆత్రము బ్రహ్మకు వీలుకాదులే
అందము హృధ్యమైపిలుపు ఆశ్రయ లక్ష్యము జాడ్యమేయగున్
అందము ఆస్థిరమ్మగుట ఆర్యుని ప్రేమను పంచి పొందుటే
అందము యైక్యమే శివుని ఆత్మకు జోడగు పార్వతీ సతీ

మల్లాప్రగడ రామకృష్ణ 🌹
సమస్య:
ఆపద్బాంధవుడన్న రావణుడె కాదా యెవ్విధిన్ గాంచినన్
శా.
రూపమ్మే సహనమ్ము కార్య మగుటే రమ్యత్వ సౌజన్యతే
కోపమ్మే మరచే మహోన్నతముగా కోర్కెల్ని తీర్చేందుకే
కాపాడే శృతి విద్య సాధ్యమగుటే కారుణ్య భావమ్ముగా
ఆపద్బాంధవుడన్న రావణుడె కాదా యెవ్విధిన్ గాంచినన

శా.కళ్యాణం కమనీయ వైభవముగా కర్తవ్య దీక్ష లేలు సా
ఫల్య స్వానుభవం సహాయ చరితం ప్రాబల్య విశ్వాస కై
వల్య త్యాగ మనస్సు జీవితముగా భాష్యమ్ము తెల్పేటి సా
ఫల్య ధ్యానము పొంద గల్గు టగనే ప్రాధాన్యతా భావమే


ఉ. శ్రీ కర  నామ నిత్యమగు శ్రీ శుభ దర్శన భాగ్యమవ్వటన్

జై కళ  ప్రాణహేతువగు జాగృతి కల్గియు జీవనమ్ముగన్

హే కథ  భాగ్యమేకళలు హీనముకాకయు హేతువవ్వుటన్

శ్రీ కథ మారుతీ సకల స్నేహము పాలన కల్గచేయుటన్


ఉ. భంజన లక్ష్యమే కలిగె బంధన మవ్వక కర్మమార్గమై  

రంజని రమ్యతే సలిపె రాటుగ తేలిన దుష్ట రక్కసియున్  

యంజలు వేసియే తెలిపె యాటలు సాగక ముష్టిఘాత మే    

లం జని చంపెఁ గ్రూరముగ లావెసగం బవమానపుత్రుఁడే


ఉ. మామిడి తోపులో గుబురుమొక్కచాటున పండ్లుపెంచుటన్

మామిడి పచ్చడే మనకు మాత్రము వత్సర కాలముండుటన్

మామిడి తొక్కు పచ్చడి గ మానస వృద్ధికి నిత్య తృప్తి గన్

మామిడి పుల్ల తీపి రస ‌‌‌‌‌‌‌మంగళమవ్వుట  వేడినీడగన్


చం. సృజనులవాక్కు సత్యముయశస్సుప్రభావ సుఖాలయమ్ములే  

విజయుని వాంఛ ఇప్పుడు నవీన విధాన విశాల భావమే     

నిజమును నిర్భయమ్ము గ మనస్సు ప్రధాన వయో పదమ్ములే  

ప్రజలకు పద్యకావ్యముల వల్లఁ బ్రయోజన మున్నదా కవీ


ఉ.జీవనదీ యదీ బ్రతుకు జీవికి పద్యము ప్రాణమవ్వుటే

భావము సెప్ప జీవమగు భారత భూమికి భాగ్యమవ్వుటే

కావడి మోయు శక్తి కళ కార్యమనోభవ బంధ మవ్వుటే

పావులు మారిపోయినను పాఠము మాతృక తీర్పు యీశ్వరా


అతనిది ధైర్యసంపదయు,యందరిసౌఖ్యము చూడగల్గుటన్ 

పతనపుమార్గమున్న మది భారత  భూమికి సత్యవాక్కుగన్ 

ఇతరులు చెప్పునీతులు విని నిష్ఠను బెంచిన పండితుండుగా 

యతనమువల్ల కర్మలగును, యావగ శాస్త్రము చెప్పయీశ్వరా


తరలము.

నడకసాగును రమ్యతా విధిగా నయనాల తీర్పు మనస్సుగా

దడయపుట్టును బాధ్యతే మదిగా దయలేనిమార్పు యశస్సుగా

ఘడియమాటలు బంధమే గతిగా గరమౌనునేర్పు యుషస్సుగా

బిడియ పడ్డను సేవలై మదివిద్యను నేర్ప సహాయ వయస్సుగా


మాలిని 

పుత్తడి బొమ్మకు పూర్ణిమ వెల్గులు పువ్వుల వత్తిడి నవ్వులు గా

ఉత్తమ అల్జడి ఊయల తీరును ఊపుల సవ్వడి అంగడిగా

చిత్తము తొక్కిడి చేష్టల రాబడి చింతల రాపిడి దోపిడిగా

బత్తెము వెంబడి బంధము మార్పిడి బానిస కావడి ఉమ్మడిగా

శా.రామమ్మే హృదయమ్ము గాను ధ్రుతమై రాక్షశ్య లంకాననే

రామమ్మే విధి సంహరించ తిమిరమ్మే ఛాయ రూపమ్మె లే

రామమ్మే గురు నేత్రమౌను విధిగా రమ్యత్వ భావమ్ముయే

రామమ్మే హనుమా నినాద నిధిగా రాత్రి పగళ్లేను గా


ఉ. శ్రీగతి నాల్గు చక్రములగు శ్రీకర శక్తియు లోక చక్రమే 

శ్రీగతి మూలకారణము శ్రీ మతి తత్త్వము కూడుచక్రమే 

శ్రీగతి అష్ట కోణములు శ్రీ విధి సత్యము తెల్పు చక్రమే 

శ్రీగతి మూడు విద్యలగు శ్రీ నిధి అంచులు యీశ్వరాసతీ


ఉ.గమ్యము నిత్యమై జయముగల్గును సాగుట సంసయమ్మె లా

సౌమ్యము నుంచియే భయము సాగుట ఏలను మౌనకమ్మె లా

దామ్యము చెందుటేనయము దారియుచేరుట న్యాయమార్గమే

కామ్యము వల్లనే లయము కాలము తీర్పగు పార్వతీసతీ


ఉ.వాళ్ళ మృధుత్వమే జగతి వాకిట ఉప్పెన నవ్వ గల్గుటన్

వీళ్ళ భయమ్మయే జగతి వీనుల విందగు ఎల్లవేళలన్

ఏళ్ల తరమ్ము గా జగతి ఏదియు కోరక సత్యమవ్వుటన్

కళ్ళకు చిక్క కుండగను కామ్యము ఏదియ పార్వతీసతీ


ఉ. యీశ్వర దేవదేవ భవ ధీయమ హేశ్వర విశ్వ రూప రా

మేశ్వర సర్వ రక్ష నిధి మోక్ష గుణేశ్వర దీక్ష రూప లిం

గేశ్వర విశ్వ సృష్టి సహ దీశ్వర మర్మము మాయ మాపు భీ

మేశ్వర భక్తితో కొలువ దీనుల పాలిట పార్వతీ పతీ 


శా.శర్వేసీ పరమేశ్వరాభ్య నయనా సౌందర్య సౌభాగ్యనీ 

భార్యేసీ లయ కామి తార్ధ సుదతీ భాందవ్య భాగ్యమ్ము యే 

కార్యేసీ విధి సర్వ కాల విన తీ కర్తవ్య కాలమ్ముయే 

పర్వే సీ విజయమ్ము గాను సహనం ప్రారబ్ద బంధాలులే


ఉ.ఎంతటి విశ్వమైన మది నెంచక తాండవ మాడుటే యగున్

నెంతటి సూక్ష్మ నిర్మతము నిర్మల నిర్ణయ భాగ్యమే యగున్

ఎంతటి యల్పమో కళలు ఎంచియు తీర్చుట ధర్మ మార్గ యిం

కెంతటి సర్వ మోక్ష పరమేశ్వర దివ్య కధామృత స్తోత్రమే


ఉ.కన్గవమూసినన్,దెరచి గాంచగ యత్నము సల్పినన్,శివా!

నిన్గనజాలలేను,మది నెమ్మదినొందదు,భావరూపమున్

కన్గొనలేను,కర్మయన గామ్యము గాదె,నినెట్లు బొందుటో?

చిన్గినయప్పుడే కుదుఱు చిత్తమునందున మోహపాశముల్


 మ.బుధజనులందు నే వినయభూతమనస్కుడనై చరింతు,వా

క్సుధ పలుకెల్ల‌ నిండుకొన సాధువునై ప్రవచింతు,దీక్షతో

వదలను నేను‌ధిక్కృతుల వైదికబాహ్యవచోవిదగ్ధులన్

వధయొనరింపగావలయు వ్యర్థపుతర్కపుహేతువాదులన్.

నేటి ప్రాంజలి ప్రభ పద్యాలు.. (108)

రచన మల్లాప్రగ రామకృష్ణ 


ఉ.వృత్తము మర్చిపోరుగద వృక్షము మర్వను లేరులేరులే

ఉత్తర దక్షణాలు కథ ఊహల దంపుడు తప్పుజాదులే

పుత్తడి ఆశ లన్ని మది పుట్టిన గిట్టిన దేహతీర్పులే

సత్తువ మత్తు చుట్టు విధి సాక్షిగ శక్తిగ తోడునీడగన్


ఉ.కానరు ఎవ్వరూ గతిని కారణ మేమది తెల్పక జీవ గమ్యమే 

కానన మందునిల్చినను కార్యవిధీగతి ముందుబాటయే

వైనము కాలమే స్థితియు వైరము సంతస భాగ్యమేయగున్ 

మానము సద్విధిన్ విజయ మానస మోక్షము పొందగల్గుటన్


శా.అజ్ఞానమ్ము భయమ్ము కోపము విదీ యాడేది జీవమ్ముపై 

విజ్ఞానమ్మగు విస్తరీ కదలకే వింత బ్రమల్ చెందుటే

సుజ్ఞానమ్ము మదీయ బాసలగుటే సూత్రాల లక్ష్యమ్ముగా 

ప్రజ్ఞానమ్ము సుఖాలవెంటకదిలే ప్రాయమ్ము ఆటళ్లుగన్


ఉ.తప్పులు లేనివారు కడుధన్యులు, సాజము కాదదెప్పుడున్!

తిప్పలు తప్పునే గతులు దిక్కులు మార్చుచు సంచరించగన్!

తప్పిదమాయెనేని తన తప్పుకు కుందుచు దోసిలొగ్గగన్

తప్పక నీతికోవిదులు తాలిమి జూపెద రెంతొ గొప్పగన్!


డా. మల్లాప్రగడ రామకృష్ణ పూరణ

సమస్య:

మెచ్చరొ యబ్బురంబనరొ మేలనరో కొనియాడరో కవిన


ఉ. మచ్చను చూసి వేగిర సమర్ధన వాచక మేళయిప్పుడే

నిచ్చెన వేసి మెప్పుయె సనిర్మల భావము తెల్పగల్గుటన్ 

వచ్చిన దారి మెచ్చుటయు వేడుక గౌరవ భావమేయగన్ 

మెచ్చరొ యబ్బురంబనరొ మేలనరో కొనియాడరో కవిన్


ఉదకంబింకిన లావు దూలి వడిదా ను ష్ణిమ్ పగా రొంపిలో

గదలంజాలని మీను వానగురియం గ్రమ్మెక్కి పెన్నీటిలో

బొదలం గన్న విధంబునన్ భావముతో బొర్లాడు మర్త్యుండు దా

హృదయాబ్జ౦బున నిన్ను నిల్పగనునే యింపొంద నారాయణా 


తా:-- నారాయణా ! చెరువులో నీరింకిపోయినపుడు బలము కోల్పోయి బురదలో చిక్కి కదలలేని చేప వానకురిసి నీళ్లు బాగా రాగానే కదలగలిగినట్టుగా సంసారం లో పొర్లాడే మనుష్యుడు కూడా తాను హృదయమునందు నిన్ను నిల్పుకొని చూడగలుగుతాడా?

హృదయంలో అతడు నారాయణుడని  చూడగలగాలంటే సంసారమనే ఇరుకైన బురద గుంటలో

నారాయణనుగ్రహం అనే జలాలచేత విశాలమవ్వాలి అప్పుడే ఆమానవుడు బలిష్ఠుడై నారాయణ్ణుని నిలుపోగలుగుతాడు.

నేటి లోకము తీరు.. పద్యాలు

రచయిత. మల్లాప్రగఢ రామకృష్ణ 


చం.మకుటము కోరి మోసమును మాయనె చేయుట రాజకీయమే

శకటము కోరి ఆశయమె సాధన గాను జయమ్ము చెందుటే

జకటము పైన సుందర సుజాత సుభద్ర సుమిత్ర మందిరం

కుకుదము పైన శంకరుని కూరిమి పొందుట పూజ నిత్యమై


ఉ.చెప్పెడి దేమి నాకు గల జీవన మంతయు నీదు భక్తి యె

ల్లప్పుడు నిన్ను బాయక విలాపము చెందియు నిత్య ముక్తి నీ

చొప్పున విశ్వమంతయును చొక్కపుమల్లెను కప్పియుండుటన్

తప్పుల యంతరంగమున దారులు నాకును ఎల్లవేళలన్


శా.అజ్ఞానమ్ముగనే కథే యువతరం ఆకాంక్ష నిర్వీర్యమై

విజ్ఞానమ్మును పొందకే నవతరం విశ్వాస మేచూపకున్

నీజ్ఞానం నినురక్షగాను నిరతం నీడల్లె వెంటుండుటన్

ప్రజ్ఞా పాటవమే మదీయ భవమై ప్రాపంచ మేలున్ సుధీ


శా. ప్రేముంటే మది యుక్తితత్పరుల సర్వాభీష్టముల్ తీర్చుచున్ 

ప్రేమే భాదను దూరమే చెయగ, బంధంమ్మే సమర్థించుచున్ 

ప్రేమే మానస మందు ధైర్యమగు ప్రేరత్వమ్ము సంతోషమే 

ప్రేమే వ్యాధిగనే మనోమయముగా ప్రేమ త్వ లోకంబుగన్


డా.మల్లాప్రగడ రామకృష్ణ పూరణ

సమస్య:

పెండ్లాడందగు దుర్ముహూర్తమున నిర్వేదమ్ము బోనాడుచున్

శా.

పెండ్లీ సంబర మే సమమ్ము సమతా సంప్రీతి కల్గించ గా

పెండ్లాడాకన పంతమైన వెరుగా విడిచే పేరున్ విదిల్చేనులే

ఇండ్లన్ జేరగనీయకుండ దరిమెన్ ఇష్టమ్ము కే ప్రేమగన్ 

పెండ్లాడందగు దుర్ముహూర్తమున నిర్వేదమ్ము బోనాడుచున్


చం.అడుగుకొనేటి కాలము మహామహిమేను మనమ్ము చూచెదా

మడుగున చిక్కి లేవక సమానమనేది తలంపు వచ్చెదా

నడవడికే మరోగతియు నేమియుచెప్ప మనస్సు మిత్రమా

కడవ జలంబు తోడగు సకామ తనమ్ము తపస్సు మాదిరే

నేటి లోకము తీరు పద్యాలు

రచయిత. మల్లాప్రగఢ రామకృష్ణ 


ఉ.నాణ్యత నమ్మకమ్ము కథ నాటక జీవిమహోన్నతే స్థితీ

మాణ్యత ధర్మ సమ్మతము మానస లక్ష్యము యాత్రలే విదీ

సూణ్యత ఉన్నతమ్మగు ససూత్ర విధానము ప్రశ్నలే సుదీ

అణ్య మనస్సు చేష్టలసమాజధర్మ నిజాయితీ విధానమే 


ఉ.రెక్కలులేని పక్షి మది రమ్యత ఎల్లరు చూడలేరులే

మొక్కిన వృక్షమే సెగకు ఎండిన చూడక వెళ్లిపోదురే

మక్కువ బీదవారి యడ మానస ముంచక పోటుమాటలే

చక్కగనున్న పాముయడ చిత్తపు చేష్టలు భయ్య మందుటే


ఉ. చెలిమి మదీయమాయవిధినే కొలమానముకాని బంధమే

చెలిమియె మట్టిగా గతియు నిర్ణయమేసహనమ్ము మార్గమే

చెలిమి శృతీ సహాయమగు చేష్ట సమగ్ర విధాన మే మదీ

చెలిమియె ఆప దొచ్చినను చింతను మాప విశాల బుద్దిగా 


చ. నలిగిన కన్నులే గతియు నాటకమే విధిఆడు వింతయే

వెలిగిన నీడలే మదియు వేదన మార్చక ఆశ పెట్టుటే

పలికిన పల్కులే మరచి పాశపు ఆటలు బాధపంచుటే

అలికిన బుద్దిగా వినయ మానస వేటలు నిత్యసత్యమే 


ఉ.ఆగవు నాదు వ్రాతలవి అర్ధము కోరను ఆశయమ్ముగా

వేగము నన్న భక్తిగను వేకువ జామున భావసంపదే

సాగర ఘోషయన్న మదిసాధన శోధన తత్త్వమేసుదీ

ఆగని మృత్యువై జనన ఆశ్రితబంధము వెల్గు నీడలే 


ఉ.ఓటమి జీవితం గెలుపు ఓర్పుకు మార్పుకు తీర్పు మారుటే

ఆటన పట్టు పట్టుటయు ఆశయ సాధన నేర్పు కూర్చుటే

మాటలు కాక చేతలగు మానస బుద్దిగ కూర్పు కోరుటే

బాటన మంచి చెడ్డలగు బంధము నేస్తము గుర్వు తోడుగా

నేటి లోకం తీరు పద్యాలు

రచయిత. మల్లాప్రగడ రామకృష్ణ 


మ. యవ్వనమ్ముయు సౌఖ్యముండుట యానచక్రము తీర్గుటే

జవ్వనీగతి ఆశపెంచుట జాతకమ్మయు మారుటే

కవ్వ మై తిరిగేటి జీవికి కాంక్ష తగ్గదు దేనికో

అవ్వ తాతకు కష్టమొచ్చుట ఆత్రముండుట దేనికో


శా.ఆహారమ్ము మనో గుణమ్ము సహనం ఆహ్లాదభావమ్ముగా

వ్యాహారమ్ము వినోదమై చరితమై వా త్చల్య లక్ష్యమ్ముగా

స్నేహమ్మే పరుడై యమానుష మహాసత్యాడ్యు డై చేది యీ

దేహమ్మేనువిహారమేయగుటే దీనత్వ ధాత్రీపురం


మ.జన సంద్రంబు యిదీ మదీ హితము రాజ్యమ్మే సహాయమ్ముగన్

ఘన విద్యా విధి గమ్యమే విజయ సంఘమ్మే జయమ్మే జయమ్

వినయమ్మే సమయమ్ముగా కళలు పావిణ్యం సుఘంధం మ్ముగన్

మన విశ్వాసమనో జయమ్ము కళ సమ్మోహం నినాదమ్ముగన్


ఉ.ఈ వని ఆమనే కనుల విందును జేయుట గోపలీలలే 

పావన హృద్యమై యమున పాల విహా రము రాశి గోలలే 

పావుల తావులే పడచు పాఠము సుందర హేల ఆటలే 

భావన చిత్తమై చలిత బంధము నిత్యము పోరు మాటలే


మ.కంటిఁ గంటి భవాబ్ధి దాఁటఁగఁ గంటి నాశ్రిత రక్షకుం/

గంటి యోగిజనంబు డెందముఁ గంటిఁ జుట్టముఁ గంటి ము/

క్కంటికిం గనరాని యెక్కటిఁ గంటి దామరకంటిఁ జే/

కొంటి ముక్తివిధానముం దలకొంటి సౌఖ్యము లందఁగన్


మ.కంటిఁ గంటి భవాబ్ధి దాఁటఁగఁ గంటి నాశ్రిత రక్షకుం/

గంటి యోగిజనంబు డెందముఁ గంటిఁ జుట్టముఁ గంటి ము/

క్కంటికిం గనరాని యెక్కటిఁ గంటి దామరకంటిఁ జే/

కొంటి ముక్తివిధానముం దలకొంటి సౌఖ్యము లందఁగన్


వాసుదేవుడు దాటుచున్న యమునానదిని భవసాగరంగా పోలుస్తున్నాడు పోతన.ఆ యమునను దాటే, ఆశ్రయించిన వారిని కాపాడే వానిని,యోగిజనుల హృదయము లో నుండు వానిని,బంధువును, పరమేశ్వరునికి కూడా కనపడని వీరుని,తామరరేకులవంటి

కన్నులు గలవానిని నేను కనులారా కన్నాను. .


ఆ.తప్పు మీద తప్పు తప్పించు బుద్దిగా

ఒప్ప లేని మనసు ఒప్పచెప్పు

తిప్పలు పడితేను తీరుమారని బతుకు

తప్పు ఒప్పు కొన్న తారుమారు


డా.మల్లాప్రగడ రామకృష్ణ పూరణ

దత్తపది:

నది- ఏరు- వాగు- కాలువ:

పై పదాలను అన్యార్థంలో ప్రయోగిస్తూ భారతార్థంలో స్వేచ్ఛా ఛందంలో పద్యం వ్రాయాలి.


చం. మ నది కదాయనే పలుకు మార్గవిషాద విమర్శ యేలనో 

ఘనతరవిద్య ఏరులు గనే కదిలేను సమర్ధ శక్తిగా 

ఘనులగు వీర బాలురగు గమ్యము జూప మనస్సు 'వాగు'నే,

వినమన భావ మే పలుకు వీనుల విందుగ పంప కాలులే

ప్రాంజలి ప్రభ.. నేటి పద్యాలు

రచన.. మల్లాప్రగడ రామకృష్ణ 


మ.దృఢసంకల్పము జీవగమ్యము నిదానమ్మే సహాయమ్మగన్

ధృఢ సంతృప్తి మనోభవమ్ము నిజ దాహమ్మే సమాధానమున్

దృఢ సత్యమ్మున వాక్కులే మనసు  ధర్మమ్మై సుఖమ్మే యగున్

దృఢ విశ్వాసము నమ్మకమ్ము గతి ధ్యానమ్మే ప్రభావమ్మగున్


ఉ.బాధలు లేని జీవితము బంధములంటని శక్తి యుక్తిగన్ 

సాధన లేని గాన గతి సత్వరమందని రాగ తాళముల్ 

బోధన లేని విద్య,సరి పోనిధి సంపద బాధ తత్త్వమున్ 

గాధలలోనె గన్పడెడు కాంక్ష సహేతుకనుంచు యీశ్వరా 

                                         

ఉ.ఎప్పుడు దప్పులన్వెదకి ఎల్లరు చెప్పుత వేద మేళనన్ 

తప్పులు నెంచమానవులు దాస్యము నెంచియు గొప్పపల్కుటే 

తప్పులు దిద్ది యొప్పులుగ దారికి దెచ్చెడి మంచి మార్గమున్ 

ఎప్పటికైన నన్యులకు వేదన మార్చుట నేర్పు , యీశ్వరా


చం.నడకల నాటపాటయు వినమ్రత జూపెను సృష్టిధర్మమై

తడిపొడి నాటకమ్మగు సుతారము పుష్టిగ నుంచుసత్యమై

తడబడె మాటలే మదియు తప్పులు ఒప్పుల నవ్వునిత్యమై

మడిమడి యన్న చేష్టలగు సయు న్నతి మార్గ మనస్సు కృష్ణుడై


శా.బాబ్బాబు స్వపరీక్ష నాయకుల బంధుత్వం మీకెందుకే

బాబ్బాబు ప్రతిమాటలో వినయమే బాంధవ్య వాగ్దానమే

బాబ్బాబు ప్రజ రాజకీయము యిదే సామర్ధ్య దానమ్ముయే

బాబ్బాబు క్రమశిక్షనే వినయమే భావమ్ము  ఖర్మమ్ము గా


ఉ.మాధవ! నిన్ను నేదలచి మానస మంత్రము భక్తి తత్త్వమై

బాధగ నేస్తమై మది సరాగ వినమ్రము సాక్షి వేదమై

మోదవికాసవ న్నయన ముగ్ధ సరోరుహ పంక్తి బూ జల

త్యాదరలీల జేయు సమరాధిపు కాంతుల భక్తి పూజ్యమై


డా.మల్లాప్రగడ రామకృష్ణ  పూరణ

సమస్య:

ఫలితములేదు పూర్వ కవివర్యుల కావ్యములం బఠించినన్

చం.

కలమును చేతబట్టితిని కాలము నేస్తము బంధ తీర్పులే 

తెలిపెద విశ్వమాయలగతి తేట తెలుంగున సత్య వాక్కులే

కళల సమాన హక్కులను గాధహితంబులు శాస్త్ర యుక్తముల్ 

ఫలితములేదు పూర్వ కవి వర్యుల కావ్యములం బఠించినన్


" ఈ పద్యం కడు హృద్యం : శారదాంబకు నైవేద్యo 


అంబ! నవాంబుజోజ్వల కరాంబుజ!శారద చంద్ర చంద్రికా 

డంబర చారుమూర్తి! ప్రకటస్ఫుట భూషణ రత్న రోచిరా 

చుంబిత దిగ్విభాగ! శ్రుతిసూక్త వివిక్త నిజప్రభావ భా 

వాంబరవీథి విశ్రుతవిహారి! ననుం గృప జూడు భారతీ 


ఇది ఎర్రాప్రగడ వ్రాసిన పద్యం.

భావము :-

ఓ తల్లీ సరస్వతీ! క్రొత్త తామరపూలతో వెలుగొందే తామరలవంటి చేతులుగలదానా! శరత్కాలపు చంద్రుని వెన్నెలతో సమానమైన చక్కనిరూపు గలదానా! ప్రస్ఫుటమైన ఆభరణ రత్నాల కాంతులచే ముద్దాడబడిన దిక్కులు గలదానా! వేదసూక్తాలచే వివేచింపబడిన మహిమ గలదానా! మనస్సు అనే ఆకాశంలో విహరించుదువను కీర్తి గలదానా! నన్ను దయతో చూడవమ్మా!


భవదీయుడు

నేటి ప్రాంజలి ప్రభ పద్యాలు

రచన మల్లాప్రగడ రామకృష్ణ 


శ.సందేహమ్ములు వీడిధైర్య విజయం సంతోష ముక్తేశ్వరా

చిందేలే భవచిత్తమై సమయమోప్పేశక్తి సోమేశ్వరా

పొందేలే మహిమా సహాయమువిధీ ప్రోత్సాహ కాళేశ్వరా

బంధాలే సహ పూజలై వినయమై బంధామహా యీశ్వరా


శా.ఆహారమ్ము మితమ్మునౌ పరిధిలో నాస్వాదమే చేయుచున్ 

మోహాపాశములందు నిగ్రహమె పెంపొందించి యెల్లప్పుడు 

న్నూహాపోహలు చెందకుండగ క్రియాయోగిన్ వలెన్ సల్పెదన్ 

సాహస్రమ్మగు నీదు నామములతో సంసేవ విశ్వేశ్వరా!


ఉ.న్యాయపరస్పరంబు మదినమ్మక లక్ష్యము నిల్ప గల్గుటే

ధ్యేయము సర్వమంగళమె దీక్షవిధానము వాక్కు విద్యగా

సాయము విశ్వవేదికగ  శాస్త్రవిశేషము సామరశ్యమై

ఖాయముగాను సాగెడిది కార్యము నిత్యము సత్యమేయగున్


పక్షుల వాహనం గలిగి పాలన చేయుట నిత్య సత్యమున్

సాక్షి త్రికంచ పాసలగు సాధన శోధన రక్షనేయగున్

అక్షర సంపదే సమయ ధారణ మాటలు వేదమేయగున్

విక్షణ శిక్షనే యగుట వీనుల విందుగ విద్యలేయగున్


ఉ.కూరిమిలేని యింతి, తన కోరిక గెల్వని దేవదీక్షయున్

సారములేని కొల్వు, గుణసంగతిలేని కుమారవర్గమున్

ధీరత లేని మానసము, దివ్యబుధావళి లేని యూరు స

త్కారము లేని యిల్లు, నుపకారము లేని మనుష్య జన్మమున్

గోరిన రోతవో నిగమగోచర యో శరభాకలింగమా!


ప్రేమలేని భార్య కోరికను గెలువలేని దేవా దీక్ష, ఉపయోగము లేని ఉద్యోగము, మంచిగుణములు లేని కుమారులు, ధీరత్వము లేని మనసు, మంచి విద్వా౦సులు లేని వూరు, అతిథి సత్కారము చేయని యిల్లు, ఉపకారము చేయని మనుష్యజన్మము చూసిన రోత కలుగును.


తాపము ఒప్పుయే తపము దారులు మార్చుట ధర్మమార్గమై

పాపము చేసి యున్నను ఉపాసన పొందియు మార్చు మార్గమై

కోపము కార్యాసాధనకు గొప్పగ మేలగు సత్యమార్గమై

రాపిడి ఏంతయున్నను సరాగము తప్పదు నిత్యమార్గమై


శా. కాలంకన్నులకేను గంతలగుటే కారుణ్యమే లేదులే

వేలంబత్కులగాను సాగుహృదయం వేదమ్ము శబ్దమ్ముయే

మేళంరాత్రులుగా పగాప్రతికరం మోక్షమ్ము దాహమ్ముగా

గాలంకే ఎరగాను చిక్కి మనసే కాలమ్ము తీర్చేదిగా


ఉ.తన్మయ లక్ష్య సాధనలు ధ్యానము దానము చేయు మానవుల్

తన్మయ సౌఖ్యదుఃఖములు తత్వపు భోధలు భక్తి మార్గమున్

జన్మయె సార్ధకమ్మగును జాగృతి దాహము వెల్గు నీడలై 

జన్మ దినోత్సవంబనుచు,సంబరముల్ జరుపంగమేలొకో!!


" తల్లీ నిన్ను దలంచి పుస్తకము చేతం బూనితిన్ నీవు నా 
 యుల్లంబందున నిల్చి, జృంభణముగా నుక్తుల్ సుశబ్దంబు శో 
   భిల్లం బల్కుము నాదు వాక్కునన్ సంప్రీతిన్ జగన్మోహి నీ 
   పుల్లాబ్జాక్షి! సరస్వతీ! భగవతీ! పూర్ణేందు బింబాననా 
                                                               - చాటువు

తల్లీ! మోహనరూపిణీ!విరిసిన తామరలవంటి కనుదోయి గలదానా!మహిమాన్వితా! పున్నమి చందమామ వంటి మోము గలదానా! సరస్వతీ! నిన్ను తలచుకొని ఈ పుస్తకం చేత బట్టాను. నువ్వు నా హృదయంలో కొలువుండి, నా వాక్కులో నిల్చి, సాదు శబ్దంతో మంచి మాటలు పలికించమ్మా!

ఉ.ఆశల వృక్షమే వొరిగి అంతిమ కోర్కెయు గాయపడ్డదై
పాశము గుండెయే నలిగి పాకమనేడిది చేరి దాగెనే
మోసము వేదనే విరహ మౌనపు మొండిగ సాగిపోవుటే
దేశము సంద్రమై కదులు దేహపు దాహపు నవ్వు వృత్తమే

ఉందేదో భవమైనరీతి సుఖమున్ ఉత్కృష్ట బల్కంగ వైవిధ్యమై
పొందేదే సమయమ్ము గీత విధిగన్ ప్రోత్సాహ ప్రధాన్యతే
చెందేదే మది శ్రద్ధ బూని సమయం చింతల్ని మార్పించగా
అందందే వినయమ్ము చేరి హృదయం ఆనంద మై వ్రాసితిన్

"ఉరిమే మేఘము అంబరం వదలి నవ్యర్ధాల జల్లే సుధీ 
కురిసే జల్లులు పృథ్విపై తడిపియే కుల్యంబు సుధర్మా విదీ 
విరిసే పూపొద నవ్వులై లతల విద్యా పాఠవమ్మే మదీ 
మురిసే నామది మువ్వలై విజయ సాముద్రీ సహాయం నదీ

చం. విరమణయే విశ్రాంతి వినవీర విధానపు మర్మదేహమై 
కరములు చేయు యాశయము కాల ముబట్టి సమర్ధ తత్త్వమై 
కరములతోక్షమాధనము కార్య పుతృప్తి విశాల నమ్రతై 
నిరతమునీడ వేడుకయు నీతి నిజాయితిగాను విద్యయై 
-
వనితా రత్నము నాసికా మెరుపు వాంఛల తీరును గుర్తు చేయుటే
కునుకే లేకయు దాహమే తురిమి కుప్పిగ సాక్షియు మత్తు ఎక్కుటే
వనుకే సాగెను దేహమై మనసు వాకిటపిల్పుల ముద్దుచేష్టలే
మనసే మందిర చూపులై సహన మార్గము రక్తిగ సంతసమ్ముయే

శా.నానా సూనవితాన వాసనలను ఆనందించు సారంగము
ధ్యానామార్గము నెంచ లేకయు విద్యానాద సర్వశ్వ స
త్యానాదమ్ము సమాజతీరుయు స తత్త్వమ్ము దాహమ్ము గా
ప్రాణమ్మే చిరుహాసలక్ష్యముగా ప్రాధాన్యతా విద్యయే

ఉ.నేనెవరో మరీ మమతనీడల మాటున మేను నాదిగా
నానెడి దేవిధీ విజయవాంఛ మనోగతి ప్రశ్నలేసమా
ధానము పాపపుణ్యములు ధారణకర్తగ జీవవాహినీ
మానము సర్వప్రాణమయు మంగళ మార్గ సహాయమే సుధీ

16, జూన్ 2023, శుక్రవారం

*బ్రహ్మజ్ఞానమ్* (1 )


“ భగవద్గీత “


భగవద్గీతలోని 18 అధ్యాయములను ప్రతి అధ్యాయ సారాంశమును ద్వి  వాక్యములో  భావానువాదమే  ఈ క్రింది 36 వాక్యములు మూలముతో సహా. 


“తప్పుడు ఆలోచనలే జీవిత సమస్యలకు మూలము.”

"చెప్పుడు మాటల్నెఅనాలోచిత యశస్సులకు మూలము"    


“సరియైన జ్ఞానమే అన్ని సమస్యలకు పరిష్కారము . “

"సిరులన్ని ధ్యానమే అన్ని ఉషస్సులకు నమస్కారము" 


“బ్రతుకునందు అభివృద్ధికి నిస్వార్థ మొకటే దారి. “

"ప్రగతి నందు సహనమ్ముయు విశ్వాస పలుకే దారి." 


“ప్రతి పనిని ప్రార్థనగా భావించు . “

" స్థితి విలువ ప్రేరణగా భావించు." 


“అహాన్ని త్యజించు - దైవత్వమును ఆస్వాదించు. “

"ద్రోహాన్ని త్యజించు - ప్రేమత్వాన్ని ఆస్వాదించు ."


“ రోజు అత్యున్నత చేతనా స్థితితో అనుబంధము కలిగి ఉండాలి “

" భక్తి ప్రాధాన్యత చేతనా గతితో సమసౌఖ్యము బతుకు ఉండాలి "


“ నేర్చిన దానిని ఆచరించు . “

" నేర్చిన విద్యను విస్తరించు ."


“ నిరాశా వాదము వద్దు “

" కాదనే రాదను వద్దు ."


 “ నీవున్న స్థితికి గర్వించు . “

" నీతోడు గతిని గర్వించు." 


 “ చుట్టూతా దైవత్వాన్నే చూడండి . “

" కాలమ్మే కారుణ్య మ్మే చుడండి ."  


“ సత్యాన్ని ఉన్నది ఉన్నట్టుగా చూచే స్వభావమును పెంచుకో. “

" ధర్మాన్ని తెల్ప గలిగేట్టుగా ఉండే స్వభావమును పెంచుకో." 


“ ఉన్నత స్థాయిలో ఆలోచించడానికే ప్రయత్నించు. “

" మన్నన పొందులో స్వీకరించడానికి ప్రయత్నించు ."


“ మాయవాదానికి దూరంగా దైవత్వానికి దగ్గరగా నుండు . “

" ప్రేమ బంధానికి స్నేహంగా దైవత్వానికి దగ్గరగా నుండు . “ 


“ నీ దృష్టికి సరిపడే జీవన రీతిని అలవరచుకో. “

" నీ గమ్యము బ్రతుకుయే మానస మార్గము అలవరుచుకో."  


“ దైవత్వానికే అధిక ప్రాధాన్యత నిమ్ము. “

" ప్రేమత్వానికి అధిక ప్రాధాన్యత నిమ్ము. “ 


“ మంచిగా ఉండడమే పెద్ద కానుక. “

" నమ్మకం ఉంచడమే నిత్య కనుక ."  


“ఆనందము కంటె ధర్మాన్ని పాటించడమే బలీయము.”

" ఆరోగ్యము కంటే సత్యాన్ని పాటించడమే  బలీయము.”


“ దేవుని సన్నిధి చేరడానికే నీ గమనము గమ్యము. “

" ధైర్యము పెన్నిధి యుక్తి మార్పుకే నీ శభధము గమ్యము."   


కం.  తుంగా తీర నివాసా !

       గంగా సుత నుత ప్రియ ! హరి కరుణా పాత్రా !

       పొంగారెడు భక్తి కలుగు 

       ముంగిట నిలువంగ నీదు పుణ్య స్థలిలో.   


 *ధర్మోరక్షిత రక్షితః 

మీ విధేయుడు 

మల్లాప్రగడ రామకృష్ణ 

2ధ్రు. కో. జయ విరూపము  దివ్య లోచన జయతుహస్త దిశానివై 

జయ పినాకిని ష్వాస! శాశ్వత! జయతు నిత్యము శాంతివై 

జయమహాశివ రుద్ర దైవము జయతు చింత్యము నిత్యమై 

జయ ముకుంద గిరీశ భక్తిరి జయతు ఖేచర యీశ్వరా

******

ప్రకృతి యొక్క విధి విధానాలకు అనుగుణంగా మిమ్మల్ని మీరు మలచుకోండి.   


లేకుంటే మీరు మలచబడతారు.


: పత్రం పుష్పం ఫలం తోయం,  యోమే భక్త్యా ప్రయచ్చతి

 తదహం భక్త్యు ప్రహృతమస్నామి  ప్రయతాత్మనః      ( భగవద్గీత )


సామాన్యమైన అర్థం ఏమిటంటే :-

భగవంతునికి పత్రం, పుష్పం, ఫలం, జలం సమర్పించి పూజ చేయమని.


 కానీ అంతరార్థం ఏమిటంటే అంతఃకరణాలైన మనస్సు, బుద్ధి, చిత్తం, అహంకారం మాత్రమే భగవంతుడు సమర్పించమన్నాడు.


* పత్రం -- మనస్సు -- చంచలం.

* పుష్పం -- బుద్ధి -- వికసించడం.

* తోయం -- చిత్తం -- నిర్మలం.

* ఫలం  -- అహంకారం -- నారికేళం రెండు ముక్కలవడం.


అవి ధ్యానం వల్లనే సాధ్యం.

* ధ్యానంలో 'మనస్సు' యొక్క చంచలత్వం పోతుంది.

* అప్పుడు లభించే ప్రాణశక్తి వల్ల 'బుద్ధి' వికసిస్తుంది.

* అప్పుడు లోపల ఉన్న చెత్త ఆలోచనలు అన్నీ పోయి 'చిత్తం'      నిర్మలమవుతుంది.

* దానివల్ల నేను అనే 'అహంకారం' తొలగిపోతుంది.

 అప్పుడే లోకానికి మేలు చేస్తాడు. అటువంటి వాడే ఆయనకు ప్రీతి పాత్రులు అవుతారు.

*****


శా. ధీరోదాత్త! పినాకి! వత్సలత పృ౹ధ్వింజేరి శ్రీశైల ది 

వ్యారాధ్య స్థలి నిల్చి భక్తజనుల౹న్బాలించు మృత్యుంజయా!

పారంజూడవె నీ కటాక్ష ఝరి నా ౹వ్యామోహమార న్కప 

ర్దీ!రావే కన, మల్లికార్జున, శివా ! శ్రీశైలవాసా,నమో॥


5 తత్వాల కలయిక  ఈ స్థూల శరీరం:-


➡️ ఆకాశ పంచకం:- 

వీటిని అంతరేంద్రియాలు అంటారు. 

ఆత్మ, మనస్సు, బుద్ధి, చిత్తం, అహంకారం.


➡️ వాయు పంచకం:-

 వీటిని ప్రాణేంద్రియాలు అంటారు.

 ప్రాణము, అపానము, వ్యానము, ఉదానము, సమానము.


➡️ అగ్ని పంచకం:- 

వీటిని జ్ఞానేంద్రియాలు అంటారు.

 కన్ను, ముక్కు, చెవి, నాలుక, చర్మం.


➡️ ఉదక పంచకం:- 

వీటిని తన్మాత్రలు అంటారు.

 శబ్ద, స్పర్శ, రూప, రస, గంధాలు.


➡️ పృథ్వి పంచకం:- 

వీటిని కర్మేంద్రియాలు అంటారు.

 వాక్కు, పాణి, పాదము, గుదం, గుహ్యం. 


ప్రకృతి పంచభూతాల కలయిక. దీనిలో రెండు భాగాలు కలవు.  అవి సూక్ష్మ ప్రకృతి, స్థూల ప్రకృతి.  ఒక సూక్ష్మ పంచభూతం మరియు మరో స్థూల పంచభూతం కలయిక వల్ల ఒక్కో తత్వం ఏర్పడును. (5*5=25)

 ఉదాహరణకు-  ఒక స్థూల ఆకాశ తత్వం, సూక్ష్మ వాయు తత్వం కలయిక వల్ల మనస్సు,

 ఒక స్థూల ఆకాశ తత్వం, సూక్ష్మ పృధ్వీ తత్వం కలయిక వల్ల  అహంకారం ఏర్పడినవి.

 ఈ విధంగా 25 తత్వాల కలయికే ఈ స్థూల శరీరం.


సప్తధాతువులు:-


 ఈ శరీరం సప్తధాతువులు చేత తయారు కాబడింది. అవి 

1) రసం:- మనం భుజించే అన్నపానీయాలు 4 గం౹౹ల నుండి 6 గం౹౹లకు రసంగా మారును.

2) రక్తం:- రసం రక్తంగా మారుటకు 27 రోజులు పడుతుంది. (నక్షత్రాలు)

3) మాంసం:- రక్తం మాంసంగా మారుటకు 40 రోజులు పట్టును.  (దీక్షలు)

4) మేధస్సు:- మాంసం మేధస్సుగా మారుటకు 52 రోజులు పట్టును. (అక్షరాలు)

5) ఎముకలు:- మేధస్సు ఎముకలుగా మారుటకు 64 రోజులు పట్టును.  (కళలు)

6) మజ్జ:-  ఎముకలు మజ్జగా మారుటకు 21 రోజులు పట్టును.  (యజ్ఞంలో సమిధలు)

7) శుక్లము/ శోణితం (రేతస్సు/రజస్సు):-   ఈ మజ్జ శుక్లము (పురుషునికి సంబంధించినది)/శోణితంగా (స్త్రీకి సంబంధించినది) మారుటకు 96 రోజులు పట్టును.   ఇట్టి శుక్ల, శోణితాల కలయిక వల్లనే 84 లక్షల జీవరాశులు ఉద్భవించినవి.

ఈ శుక్లము/ శోణితం జీవునకు ఓజస్సుగా మారుటకు 108 రోజులు పట్టును. ఈ ఓజస్సే తేజస్సుగా పరిణమించును.

(ఓజస్సు= Inner Glowness, తేజస్సు= Outer Glowness)


ఉన్నదేదో ఉంది, ఉన్నదంతా అందులోనే ఉంది.

ఇంతకన్నా వేదాంతం ఏముంది?

చిన్న దేదో అంది, ఉన్నదంతా అందులోనే ఉంది

అందుకున్న రాద్ధాంతం ఏముంది


ఉన్నది ఒకడే.

వాడే ఇక్కడ జీవుడు.

వాడే అక్కడ దేవుడు.


 'ఒకటి'ని అనేకంగా చూడగలిగే శక్తీ తనకు ఉంది,  దానికి ''మాయ" అని జీవుడు.


తిరిగి 'అనేకాన్ని' ఏకంగా చూడగలిగే శక్తీ తనకు ఉంది.  దానికి "జ్ఞానం" అని దేవుడు.


తెలుసుకో రోజులో ఆఖరి మజిలీ నిద్ర

తెలుసుకో జీవితంలో ఆఖరి మజిలీ మరణం

 తెలుసుకో జన్మపరంపరలో ఆఖరి మజిలీ సద్గురువు


భూమి రూపంగా వ్యక్తమైనప్పుడు అవి క్షేత్రాలుగా 

 జల రూపంగా వ్యక్తమైనప్పుడు అవి తీర్థాలుగా 

 శబ్ద రూపంగా  వ్యక్తమైనప్పుడు అవి వేదాలుగా 

వ్యక్తి రూపంగా  వ్యక్తమైనప్పుడు అవి అవతారాలుగా 


అనుభవాలను పక్కకు తోసేయండి.

తెలియ జేయుట మక్కువ మానేయండి 

 అనుభవించేవాడి మీద మీ ధ్యాస నిలపండి.

అనుకవే నీనాడి మీద మీ దృష్టి నిలపండి 


కన్నప్రేమే అంది, చిన్నదంతా పొందులోనే ఉంది.

సొంత మన్న సిద్ధంతం ఏముంది

విన్న మాటే అంది, విన్నదంతా హద్దులోనే ఉంది

కొంత యన్న అర్ధాంతం ఏముంది

అ - అహింస

ఆ - ఆత్మజ్ఞానం

ఇ -  ఇంగిత జ్ఞానం

ఈ - ఈశ్వర ప్రాప్తి 

ఉ - ఉత్సవం

ఊ - ఊర్ధ్వ లోక గమనం


అహింసాయుతంగా జీవిస్తూ,

ఆత్మజ్ఞానాన్ని పొందుతూ,

ఇంగిత జ్ఞానం తో ( Common sense) జీవిస్తూ ఉంటే ఈశ్వర ప్రాప్తి కలుగుతుంది.

ఇక మన జీవితం ఉత్సవమే కదా. 

మరి తదుపరి మన జన్మలు ఊర్ధ్వ లోక గమనమేగా!!


ఇంట్లో ఉంటావు, ఒంట్లో ఉంటావు.


ఇల్లు నాది కాదనడం వైరాగ్యం.

ఒళ్ళు నేను కాదని ఉండడం జ్ఞానం.


అంతా నాదే అంటే - స్వార్థం 

అంతా నేనే అంటే - నిస్వార్థం

అంతా నాదే అంటే - అజ్ఞానం

అంతా మీమే అంటే..- విజ్ఞానం


ముష్టి చెట్టు తన పక్కనే ఉన్న చందనం చెట్టు యొక్క గొప్పతనం తెలుసుకుని, తాను అలా అవ్వాలని సాధన చేసిందట.


 ఇంతకీ దానికి కలిగిన జ్ఞానోదయం ఏమంటే--

*చందనం చెట్టు కి ఏది ఆధారమో నాకు అదే (భూమి) ఆధారం అని తెలుసుకుంది.

*బాహ్యంగా దేని ప్రత్యేకత దానికి ఉంటుందని,

*అంతరంగా అంతా ఒకటే అని తెలుసుకున్నది.

*పోల్చుకోవడం మానితే అదే సాక్షాత్కారం అని గ్రహించినది.


 'నేను' అనేది మూడు విధాలుగా ఉన్నది.


1. అండముగా (సుప్తావస్థగా)

2. పిండముగా (తనువుగా)

3. బ్రహ్మాండముగా (జగత్తుగా)


అల అణిగితే సముద్రమే అవుతుంది.

కల కలిగితే తనువుయే అవుతుంది 

అహంకారం అణిగితే దైవమే అవుతుంది.

సహాయం మారగలిగే దైవమే అవుతుంది


శివుడికి:-


* అందరూ చేసేది బిల్వార్చన. 

* మనం చేసేది అక్షరార్చన.


* అవి పత్రాలు.

* ఇవి సూత్రాలు.


* అవి నలిగిపోతాయి.

* ఇవి మిగిలిపోతాయి.


*శిష్యుడు:- సాక్షాత్కారం అనేది క్రమంగా (Gradual) కలుగుతుందా?  హఠాత్తుగా (Sudden) కలుగుతుందా?


*సద్గురు:- 

కాయ పండడం  క్రమంగా జరుగుతుంది.

పండు రాలడం హఠాత్తుగా జరుగుతుంది.

* కాయ పండడం - సాధన.

* పండు రాలడం - సిద్ధి.


ఏడు గొప్ప నేర్చుకోవడాలు (శక్తి చక్రాలు):- ప్రకృతి సహజ లక్షణాలు. 


1.స్త్రీ జాతి నుంచి (మూలాధార చక్రం):- సహనం, స్థిరత, దయ, లాలిత్యం

2. చిన్నవాళ్ళ నుంచి (స్వాధిష్టాన చక్రం):- నిత్యనూతనత్వం, నిత్య ఉత్సాహం 

3. పల్లెవాసుల నుంచి  (మణిపూరక చక్రం):- నిరాడంబరత, సరళత

4. జంతువులు ,వృక్షాల నుంచి  (అనాహత చక్రం):- మౌనం, టెలీపతి, ఆకలయినప్పుడు మాత్రమే తినడం

5. చదువులేనివాళ్ళ నుంచి  (విశుద్ధ చక్రం):- స్వచ్ఛత,వాక్శుద్ధి

6.ధ్యానుల నుంచి (ఆజ్ఞా చక్రం):- త్రినేత్రం, అతీంద్రియ శక్తి 

7. సూక్ష్మలోకవాసుల నుంచి  (సహస్రార స్థితి):-  Enlightenment , దివ్యజ్ఞానప్రకాశం.

ప్రాంజలి ప్రభ 17 /06 /2023

*బ్రహ్మజ్ఞానమ్* (1 )  

(అజ్ఞానం తొలగించే ఆత్మజ్ఞానమ్)  

*జీవించి ఉండగానే బంధాల  నుండి విముక్తి పొందిన వాడికే బ్రహ్మైక్యం లభిస్తుంది. ముక్తి అంటే అన్ని బంధాల నుండి విడిపడటం. మనసే అన్ని బంధాలకు మూల  కారణం.  ఈ విషయాన్ని గ్రహించి మనసును లొంగదీసి, ముక్తిని జీవించి ఉండగానే సాధించవచ్చును.

* హృదయకుహరపు లోలోతున, అంతర్ముఖముగా ప్రవహించే భక్తి భావావేశం బాహ్యాభ్యంతక జీవన పథాన్ని సంపూర్ణంగా మర్చి వేయ గలదు.        

* సంస్కృతిః అనే పదం చాలా ముఖ్యమైనది. శ్రేయః-స్కృతిః అంటే భగవంతుని యొక్క సర్వోన్నత వ్యక్తిత్వం వైపు పురోగమించే సంపన్నమైన మార్గం, మరియు సంస్కృతిః అంటే భౌతిక ఉనికి యొక్క చీకటి ప్రాంతం వైపు జనన మరియు మరణాల మార్గంలో నిరంతర ప్రయాణం.

*పరమాత్మ అనే మహాసముద్రమే నా ఆత్మ అనే చిన్న బుడగ అయ్యింది. జననంలో తేలుతున్నా, మరణంలో అదృశ్యమైనా, విశ్వచైతన్యం అనే సాగరంలో నా జీవితం అనే బుడగ మరణించదు. నేను పరమాత్మ యొక్క అమరత్వ హృదయంలో సురక్షితంగా నున్న నాశరహిత చైతన్యాన్ని.

*తాను సృజించి విస్తరింపజేసిన ఆ తంతువు అనగా విస్తీర్ణ ప్రపంచమునే విష్ణువు వృద్ధినందిచును పిదప నశింపజేయును కూడ.

*మీరు ఎక్కడ ఉన్నా, అది ఎల్లప్పుడూ ప్రారంభంలోనే ఉంటుంది. అందుకే జీవితం చాలా అందంగా, నవనవీనంగా ఉంటుంది.

*ఏదీ ఎప్పుడూ పరిపూర్ణంగా ఉండదు. ఇది సాధ్యం కాదు, ఎందుకంటే జీవితం శాశ్వతమైనది. ఏదీ ఎప్పుడూ ముగియదు; జీవితంలో ఎటువంటి ముగింపు లేదు - కేవలం మరింత ఉన్నత శిఖరాలే ఉన్నాయి.

*ఓ మనసా ! సజ్జన సాంగత్యముచే దుర్జనులు కూడా తమ దుర్మార్గ ప్రవృత్తులు మాని సన్మార్గమును అవలంబించెదరు. కావున సర్వ ప్రయత్నముల గావించి  సజ్జన సాంగత్యమును సంపాదించుకొనుము.

*“హింసాత్మకమైన ఆయుధాలు ఎక్కువయినకొద్దీ మానవజాతికి దైన్యం ఎక్కువవుతుంది,” శాంతి మార్గం వెతుకుంటే అంతా ధైర్యం.

*సౌందర్యవతుయిన స్త్రీల సాంగత్యమున కలుగు సుఖములు శాశ్వతములు కావని తెలిసియు దీర్ఘ జీవనమును కోరి ప్రయోజనమేమి ? అధోలోకమగు నీ భూమి యందుండు మనుష్యుడు నిత్యము జీర్ణించుచు నొకనాడు మరణించు వాడే కదా! ఇది యంతయు తెలిసి తెలిసి దీర్ఘజీవనమును అభిలషించి ప్రయోజన మేమి యుండును ? కావున మీరు వర్ణించిన ధన 

కనక వస్తు వాహనాదులు నన్ను భ్రమపెట్ట జాలవు? 

జీవితంలో పరమాత్ముడను చూడగలడు ఇది కాలచక్ర మహిమ అందరు నిమిత్త మంత్రులే.     

* తెలుసుకునే కొద్దీ ఇంకా ఏదో తెలుసుకోవాలనే ఆరాటం - సాపేక్ష జ్ఞానం (లోకంలో 99.99% సాపేక్ష జ్ఞానాలే)

* ఏది తెలుసుకుంటే ఇక తెలుసుకోవలసింది మిగిలి ఉండదో - అది నిరాపేక్ష జ్ఞానం.

*అర్థంలోనే వుంది పరమార్ధం, అర్ధాంగి లోనే ఉంది ఆత్మస్థైర్యం , జీవన్ముక్తి సోపానం, సర్వశ్రేయస్సుకు ఉపకారం, ఆనందం పరమానందం, ఆదర్శం ఆత్మానందం. అనుభవం ప్రేమానందం.       

                                                                                         ఇంకా వుంది 

చదవండి చదవమనిచెప్పండి మనస్సును శాంతి మార్గంలో ఉంచండి 

మీ విధేయుడు 

మల్లాప్రగడ రామకృష్ణ


 ప్రాంజలి ప్రభ 18 /06 /2023

*బ్రహ్మజ్ఞానమ్* (2 )  (అజ్ఞానం తొలగించే ఆత్మజ్ఞానమ్)  


*దేహం - అణువుల సముదాయం.

మనస్సు - ఆలోచనల సముదాయం.

బుద్ధి - అవగాహనల సముదాయం.

ఆత్మ - అనుభవాల సముదాయం.


#రెండు శరీరాల కలయిక - సంయోగము

నీతో నీ కలయిక - యోగము

* మొదటి కలయిక -  క్షణికానందము.

* రెండవ కలయిక - అనంత బ్రహ్మానందము.


*శిష్యుడు:- మిమ్మల్ని కలిసినప్పటినుండి ఏదో హాయి, ఆనందం అనిపిస్తుంది.

సద్గురు:- ఆనందించే'వాడిని' కూడా చూస్తూ ఉండండి.


*ఒకరు:- గురువుగారు మనం చేసే పనులన్నీ ముందే నిర్ణయించబడి ఉంటాయా?

సద్గురు:- అవును

ఒకరు:- అలా అయితే "యద్భావం తద్భవతి" అన్నారు కదా.

సద్గురు:- నువ్వు భావించినది జరగటం కాదు. జరిగే దానినే నువ్వు భావిస్తావు.


*సద్గురు:- సంసారి తన కుటుంబ క్షేమాన్ని మాత్రమే కోరేవాడు. సన్యాసి లోకక్షేమాన్ని కోరేవాడు. ఇద్దరిలో ఎవరు ఎక్కువ స్వార్థపరుడు?

శిష్యుడు:-  సన్యాసే

సద్గురు:- స్వార్థం అనంతమైనప్పుడు అది నిస్వార్థమే అవుతుంది.

*సృష్టిలో ఒక్కొక్క దానిని పట్టి, దాని మూలాన్ని కనుగొంటానంటుంది - Science.

మొత్తం సృష్టికే మూలాన్ని మన కళ్ళకు కట్టినట్లుగా చెబుతుంది - Spiritual Science.


*శిష్యుడు:- నా నిజరూపం ఏమి?

సద్గురు:- నేను ఫలానా అనుట - తొలికల్పన

 ఆ పైనివన్నీ - తదుపరి కల్పనలే.

# ఏ కల్పనకు తావీయక నీవు నీవుగా ఉండటమే నీ నిజరూపం.

* బ్రతకడానికి చేసేది - యాచన

* ఆధ్యాత్మిక విద్య కోసం చేసేది - భిక్ష.

         * కొందరు యోగులు నిరంతర యోగమునందు నిష్ఠులై ఉండెదరు. కొందరు జ్ఞానులు గొప్ప గృహస్థులుగా గాని, రాజులుగా గాని, సంపన్నులుగా కానీ ఉండవచ్చును. కొందరు ఏకాంతవాసమును ఇష్టపడి నిస్సంగులుగా ఉండెదరు.


 కొంత మంది జనసమూహము మధ్యన ఉంటూ, ఇంద్రియ విషయముల పట్ల ఆసక్తి గలవారుగా కనిపించుచూ ఉండెదరు. ఏమైనను అస్పర్శ యోగులు, ఆత్మ సాక్షాత్కారమును పొందిన వారు ఎటువంటి మలినములు అంటని వారై ఎల్లప్పుడూ సంపూర్ణమైన ఆనందంలో మునిగి యుండెదరు.

చదవండి చదవమనిచెప్పండి మనస్సును శాంతి మార్గంలో ఉంచండి 

మీ విధేయుడు 

మల్లాప్రగడ రామకృష్ణ

***

 ప్రాంజలి ప్రభ 19 /06 /2023

*బ్రహ్మజ్ఞానమ్* (3 )  (అజ్ఞానం తొలగించే ఆత్మజ్ఞానమ్)  


* ఒక గురువు సహాయంతో, యోగి మాతృక చక్ర జ్ఞానాన్ని మరియు మంత్ర శక్తులను స్వీయ-శుద్ధి మరియు స్వీయ-సాక్షాత్కారం కోసం ఎలా ఉపయోగించాలో తెలుసుకుంటాడు. 

*శుకుడు జనకుని ప్రార్ధించి తనకు పరిపూర్ణ జ్ఞానాన్ని ప్రసాదించమని కోరారు. "అయితే గురుదక్షిణను ముందుగానే నాకు ఇచ్చి వేయాలి" అన్నారు జనకులు. శుకుడు ఆశ్చర్యపోయాడు.

'బ్రహ్మ జ్ఞానం కలిగిన తర్వాత నువ్వు నాకు గురుదక్షిణ ఇవ్వలేవు'. ఎందుకంటే ఆ స్థితిలో గురు శిష్యుల బేధం తొలగిపోతుంది అన్నారు జనకులు. ఏకాత్మతత్వం అంటే ఇదే.

*మన జ్ఞానేంద్రియాల ద్వారా మన అవగాహనకు వస్తుందని అర్థం-చూడడం, వినడం, రుచి చూడడం, వాసన చూడడం లేదా తాకడం ద్వారా మన అవగాహన లోనికి వచ్చే ఒక అంశం.

*జీవితానికి ఏదైనా అర్థం ఉండాలంటే,  ప్రతి క్షణం కేవలం ఒక లక్ష్యం నుండి మరొక లక్ష్యం వైపుకు అవాంఛనీయంగా పరుగులు పెట్టడం ఉండకూడదు

*ఆకాశంలో విహరించే ఒకానొక "మేఘం" కిందకి దిగివచ్చి ఒకానొక "చెరువు"లా మారినప్పుడు...

 అక్కడ మేఘంలోనూ, ఇక్కడ చెరువులోనూ నీరే ఉన్నట్లు.,

*దైవత్వంతో నిండిన మనం పైలోకాలలో ఉన్నప్పుడూ మనమే, భూలోకంలోనూ ఉన్నప్పుడు మనమే.

*ఓ కృష్ణా! నీవు నాకు తెలిపినదంతయు సత్యమని సంపూర్ణముగా నేను ఆంగీకరించుచున్నాను. ఓ దేవదేవా! దేవతలుగాని, దానవులుగాని నీ స్వరూపమును ఎరుగజాలరు.

#పాయసం వేడిగా ఉంటే- 

* నోటితో ఊదుతూ ఉంటే చల్లారుతుంది - ఇది ప్రయత్నం.

* లేదా అలానే కాసేపు ఉంచేస్తే దానికదే చల్లారిపోతుంది - ఇది అప్రయత్నం. 

#సత్యాన్ని-

* ప్రయత్నంతో పొందిన వారు ఉన్నారు. ఉదా:- బుద్ధుడు.

* అప్రయత్నంతో పొందిన వారు ఉన్నారు. ఉదా:- రమణుడు.

* సాధనలో పైకి ఎక్కడం నేర్చుకొని సాధకుడు సకల సమస్యలనూ అతిక్రమించ వచ్చుననే మాట నిజమే. కాని, క్రిందనున్న సమస్యలు సమస్యలుగానే వుండగా అతడు ఎల్లకాలం పైననే పుండడం చాల కష్టం. సాధనలో పై పైకి వెళ్ళడం వలెనే లోలోతులకు లోపలకు పోవడం కూడా ఉన్నది గనుక, ఈ సమస్యల పరిష్కారాని కతడు తన లోలోతులకు పోవడమనేది అత్యంతావశ్యకం

* భోగి అద్దంలో క్షయమయ్యే శరీరాన్ని చూసుకుంటాడు!

 యోగి తనలో అక్షయమైన ఆత్మను దర్శించుకుంటాడు!

* ఇది నీది - అది నాదని 'వంతు'లతో భాగాహారాలు వేసి భాగాలు పంచుకుంటారు.

# నిజానికి అన్ని భాగాలు భగ'వంతు'ని లోనివే..

* జననం అంటే?  కార్యంగా 'ఉండడం'.

* మరణం అంటే? గుప్తంగా 'ఉండడం'.

* మోక్షం అంటే? లీనమై 'ఉండడం'.

#ఆ దివ్యమైన ఆశయానికి (ఆధ్యాత్మిక విద్య కై) సంసిద్ధులను చేయడానికే 'భిక్షాటన' అనే తంతు జరుపుతారు ఉపనయనంలో.  అనగా,

* భిక్షాటన చేసైనా ఆధ్యాత్మిక విద్యను అభ్యసించమని. 

* భిక్షాటన చేసైనా ఆధ్యాత్మిక విద్యను పంచమని.

* భిక్షాటన చేసైనా ఆధ్యాత్మిక విద్యను బ్రతికించమని.

గురువుతో ఇట్లా అనాలని అమ్మవారే చెప్పింది. మీరు వేరు, నేను వేరు, మీరు పాలకులు, నేను సేవకుణ్ణి, మీరు సముద్రం- నేనొక నీటి బిందువును అని అతణ్ణి సేవించాలని ఉంది.

ఆ పరాత్పరుని లీలలు అందరికి అందచేయాలని దృసంకల్పము అమ్మ కృప మీ అందరి అందాలని ఆకాంక్ష 

చదవండి చదవమనిచెప్పండి మనస్సును శాంతి మార్గంలో ఉంచండి 

మీ విధేయుడు 

మల్లాప్రగడ రామకృష్ణ

***

 ప్రాంజలి ప్రభ 20 /06 /2023

*బ్రహ్మజ్ఞానమ్* (3 )  (అజ్ఞానం తొలగించే ఆత్మజ్ఞానమ్)  

నేననేది నీవనునది నింగి నీడ   

మనమనేదిమనసు కాదు మాయ నీడ 

తనమన యనుట భేదము తరుము నీడ  

నిత్య మావహించు కలియు నేస్తమవును 

శ్లో || "వటవృక్షతరో ర్మూలే వృద్ధశిష్యా గురుర్యువా
గురోస్తు మౌనం వ్యాఖ్యానం శిష్యాస్తు ఛిన్నసంశయాః"

మట్టిచెట్టు మొదట శివుడు జ్ఞానముద్రతో ఆసీనుడయి ఉన్నాడు. ఆయన యెదురుగా వృద్ధులయిన మహర్షులు శిష్యులయి కూర్చున్నారు. వారి మనసులలో ఎన్నో సందేహాలు. శివుని చూస్తూ ఉండగానే ఆ మహాగురుని నుండి వస్తున్న తేజః ప్రసారము వల్ల ఆయన మాట్లాడకుండానే నోటితో సమాధానం చెప్పకుండానే తమ సందేహాలు తీరిపోతున్నవి. జగద్గురువైన పరమశివుని మౌనం అంతటి శక్తిమంతమయినది.

* జీవుడిలో దేవుడు దాగి జీవుడితో ఆట ఆడుతున్నాడు.
ఇప్పుడు జీవుడు దేవుడిలో దాగి ఆ ఆట దేవుడిదే అని నిశ్చింతగా ఉండాలి.

* నిరంతరం మార్పులతో కూడిన జీవుని ప్రయాణం;
ఎట్టి మార్పులు లేని నిశ్చలతత్వం అయినా పరమాత్మ వైపుకే.

* 'నీవు ముక్తి పొందాలంటే దేహాత్మ భావం తొలగాలి' అంటారు.
దేహాత్మ భావమే పోయాక వాడికి ముక్తితో మాత్రం పనేముంటుంది ?

* కర్మఫలం కర్మ చేసిన వానికి మాత్రమే చెందదు. ఆ ఫలం ప్రపంచంలో ఉన్న సకల చరాచరానికి పంచబడుతుంది.. అంటారు గురువుగారు.  వాన చుక్క సముద్రంలో పడి సముద్రవ్యాప్తమైనట్టుగా...

* నీవు చూచే ప్రతి దృశ్యం కింద 
* నీవు తలచే ప్రతి తలంపు కింద 
* నీవు పొందే ప్రతి అనుభవం కింద 
"భగవదిచ్ఛ" అనే పదం చేర్చు. ఇక ఏ ఘర్షణకు తావుండదు.
  
* చావు అంటే ఏమిటి?
భౌతిక శరీరం మరియు సూక్ష్మ శరీరం మధ్య ఉండే 'ప్రాణయమ తీగ' (Silver Cord) తెగిపోవడమే చావు అంటే. చావు అనేది భౌతిక శరీరానికి మాత్రమే. ఈ శరీరం కొన్ని అణువుల సముదాయం.  ఈ సముదాయానికి కొంత కాల పరిమితి మాత్రమే ఉంటుంది. చావు అనేది 'నేను' అనబడే 'నా'కు కాదు. ఈ భౌతిక శరీరానికి మాత్రమే.

చదవండి చదవమనిచెప్పండి మనస్సును శాంతి మార్గంలో ఉంచండి 

మీ విధేయుడు 

మల్లాప్రగడ రామకృష్ణ

***

 ప్రాంజలి ప్రభ 21 /06 /2023

*బ్రహ్మజ్ఞానమ్* (5 )  (అజ్ఞానం తొలగించే ఆత్మజ్ఞానమ్)  

 ఈ విశ్వంలో శూన్య ప్రదేశం అనేది ఎక్కడ ఉండదు. మరి ఈ విశ్వమంతా చైతన్య శక్తి చేత ఆవరించబడి ఉంది.

* ఈ సృష్టిలో 190 లక్షల వేరువేరు ఫ్రీక్వెన్సీలు (పౌనఃపున్యం) ఉన్నాయి.

* ఆధ్యాత్మిక తల్లి - అహింస

ఆధ్యాత్మిక తండ్రి - ధ్యానం

రాకపోకలు ఉన్న ప్రతీది స్త్రీతత్వమే

* రాకడ...స్త్రీ నుంచే...గర్భం నుంచే...

* పోకడ...స్త్రీలోకే...(భూ)గర్భంలోకే...

రాకపోకలు లేనిది ఒకటే ఉంటుంది

* అదే ఉత్తమ'పురుష'ము

* అదే 'నేను'(ఆత్మ)

*మన జీవితంలోని ఏ సమస్యకు ఆధ్యాత్మికం పరిష్కారం చూపదు.

 సమస్యను సమస్యగా తెలియనీకుండా చేసే "మత్తు మందు" (అనస్తీషియా) లాంటిది ఆధ్యాత్మికం.

 * నాటకం జీవుడికి ముగియడం - మరణం.

 నాటకం దేవుడికి ముగియడం- ప్రళయం.

 *ఉన్నది ఒకే వస్తువు--

 అది చలించడం చూచి, కొందరు 'శక్తి' అని 

 దానికి ఆశ్రయమైన అచలత్వాన్ని చూచి, మరికొందరు 'ఆత్మ' అని అంటున్నారు.

*మరణం ఎలా ఉంటుందో తెలియనప్పుడు దాని గురించి నేను ఎందుకు భయపడాలి?  మరణించిన తర్వాత.. ఉంటే జీవించి ఉంటా, లేకపోతే మరణిస్తా.

* జీవించి ఉంటే భయపడే అవసరమే లేదు.

* ఒకవేళ మరణిస్తే నేనే లేనప్పుడు ఇక భయంతో పనేముంటుంది.

*: ధ్యాన 'యజ్ఞం':-

* సంకల్ప రహితంగా శ్వాసపై నిలచిన మనస్సే - యజ్ఞకుండం

* శ్వాసే - ఆహుతులు.

* మరి మనస్సు అనుభవించే శూన్యత్వమే - యజ్ఞ ఫలం.

*మహా మూల చైతన్యమే అన్నింటికీ మూలము. దాని యొక్క పని "ఆలోచన".  మనకు ఏ ఆలోచన అయితే అవసరమో ఆ ఆలోచనను అది కలిగిస్తుంది.

చదవండి చదవమనిచెప్పండి మనస్సును శాంతి మార్గంలో ఉంచండి 

మీ విధేయుడు 

మల్లాప్రగడ రామకృష్ణ

***


 * నీ మనసు దిగంబరం అయితే నీవే "అవధూత".

*: ✳ ఒకడు గురువును ప్రశ్నిస్తే.,

 ఆ ప్రశ్న గురువు వద్దకు వచ్చి ఆగుతుంది.

✳ కానీ, గురువు నుండి బయలుదేరిన సమాధానం రేజర్ కిరణంలాగా అనంత విశ్వంలోకి దూసుకెళ్తుంది.

గురుపూజ అంటే 'గురువుల పాదాలను పూజించడం కాదు'!

ఏ మహోన్నత లక్ష్యం కోసం గురుపాదాలు అనుక్షణం శ్రమిస్తున్నాయో గుర్తించి...

 ఆ లక్ష్యసాధనలో మనం కూడా భాగస్వాములు కావడం.

శ్రీమన్నారాయణుడు అల్లకల్లోలంగా ఉన్న సముద్రంలో కూడా చిద్విలాసంగా శేషతల్పంపై పవళించినారు.

అంతరార్థమేమనగా...  'జీవితం అన్నది సమస్యలతో ఎంత అల్లకల్లోలంగా ఉన్నా సరే అందులో ఆనందంగా జీవించాలి' అని.

తడవకపోతే 'గుప్పెడు' - తడిస్తే 'మోపెడు'.

 పుట్టుకతో మనం తెచ్చుకునే కర్మలు ఎప్పుడు 'గుప్పెడే' ఉంటాయి! అయితే జీవనగమనంలో మనమే వాటిని తడుపుకుని తడుపుకుని అంటే అజ్ఞానంతో బరువు పెంచుకుని పెంచుకుని మరి వాటిని 'మోపెడు' చేసుకుని బెంబేలెత్తిపోతూ ఉంటాం!

*👉 ఎంత తక్కువ తింటే శరీరానికి అంత ఎక్కువ మంచిది.

👉 ఎంత తక్కువ మాట్లాడితే మనసుకు అంత ఎక్కువ మంచిది.

👉 ఎంత ఎక్కువ ధ్యానం చేస్తే ఆత్మకు అంత ఎక్కువ మంచిది.

* మార్పు సహజం

➡️ మార్పును అంచనా వేసి అవగతం చేసుకోవాలి

➡️ మార్పును సాక్షిలా గమనించాలి 

➡️ మార్పుకు అనుగుణంగా మనల్ని మనం మలచుకోవాలి

➡️ మారిపోవాలి

➡️ మార్పును ఆనందించాలి

 మార్పుకు అనుగుణంగా జీవించేవాళ్ళు ప్రగతి పథంలో ముందుకు దూసుకెళ్తే,

 ఆ మార్పును అంగీకరించకుండా ఆక్రోషించే వాళ్ళు తమ జీవితాన్ని దుఃఖమయం చేసుకుంటారు.

*భౌతిక జీవితంలో -

➡️ అనుభవాలతో ఎంత నుజ్జు నుజ్జు అయితే, 

➡️ ఆత్మ పరంగా అంతా డబుల్ ప్రమోషన్ చెందినట్టు.

*మానవుడు మాధవుడిలా పరిణమించడానికి..

👉 ఈ భూలోకమే సరైన క్షేత్రం,

👉 మరి ఈ దేహమే సరైన ఉపకరణం.

* ఆలోచన అనేది శక్తి యొక్క సూక్ష్మమైన, తేలికైన రూపం.

*పుత్రుడు - పున్నామ నరకం:-

పున్నామ నరకం అన్నది చీము నెత్తురుతో కూడినది అని అంటారు. మరి చీము నెత్తురుతో కూడినది ఈ దేహమే. 

పునః అంటే మళ్ళీ;     నామం అంటే పేరు.

 పునః నామ నరకం అంటే మళ్ళీ మళ్ళీ పేరు తీసుకునే నరకం, అంటే "పునర్జన్మ" అన్నమాట.

ఇక్కడ పుత్రుడు అంటే శారీరక పుత్రుడు కాదు --  'మానస పుత్రుడు' అని. అనగా, మన ఆత్మజ్ఞానాన్ని సంతరించుకున్నవారు.

కనుక, 'మానస పుత్రుడు' మాత్రమే మనలను 'పున్నామ నరకం' నుండి తప్పిస్తారు --  అని అంతరార్థం.

 *భూమ్మీద ఉన్న వారిలో ఒక్కొక్కరు ఒక్కొక్క వాహనంలో ఒక్కొక్క వేగంతో ప్రయాణిస్తుంటారు.

➡ నిజానికి వీరందరూ భూమితోపాటు పడమర నుండి తూర్పుకు గంటకు 1674 కిలోమీటర్లు వేగంతో ప్రయాణిస్తున్న వారే.

  అదే విధంగా., 

➡ జీవుల్లో స్థితి భేదాలు కనిపించినప్పటికీ,

 ప్రతి జీవి 'మహా మూల చైతన్యము' వైపుకే సమాన వేగంతో ప్రయాణిస్తున్న వారే.

*➡ తనకు వచ్చిన కల గురించి పక్కవాడు నిర్ధారణ చేయడం ఎంత అర్ధరహితమో,

 ➡ ధ్యానం యొక్క అనుభవం గురించి, మరొకరు నిర్వచించడం కూడా అంత అర్థరహితమే.

 తన కలకు తానొక్కడే సాక్షి.

 తన అనుభవానికి తానొక్కడే సాక్షి.

* బంగారు గొలుసును చెరిపి, ఉంగరం చేయిస్తే 

ఉంగరం యొక్క గత జన్మ - గొలుసు..,

 అన్నట్లు ఈ జన్మలన్నీ.

* ఏకకాలంలో ఒకే మనంగా జీవిస్తున్న మన రెండు జీవితాలలోని

➡️ 'జీవవత్ కర్మపూరిత కోణం' బయటికి కనబడితే

➡️ 'సాక్షివత్ కర్మతీత కోణం' మాత్రం బయటకి కనబడకుండా (లోపలకి) ఉంటుంది.

*మట్టి, బంగారం రెండు ఒకలా కనబడితే --

"స్వర్ణ యోగం" సిద్ధించినట్లే.

* నువ్వు చేసే పని నీకు నచ్చి నీ అంతరాత్మకు సమాధానం చెప్పుకోగలిగితే చాలు.

 అందరికీ నచ్చేట్టు చేయాలంటే దానికి నీ జీవితం సరిపోదు.

*👉 'అసమానత' అనేదే ప్రపంచం నడవడానికి ఇంధనం.

👉 'సమానత' అంటూ వస్తే అది ప్రళయాన్ని సూచిస్తుంది.


E.C.G.లో కనబడే సరళరేఖ మరణాన్ని సూచించినట్లు.

* ఒకానొక అజ్ఞాని ప్రతి ఒక్క వరాన్ని ఒక శాపంలా మలచుకుంటే...

ఒకానొక సుజ్ఞాని ప్రతి శాపాన్ని ఒక వరంలా మలచుకుని జీవిస్తూ ఉంటాడు.

*సృష్టికి 'సహ సృష్టి' చేస్తూ.. తనను తాను ఎప్పటికప్పుడు ఉద్ధరించుకుంటూ ఉండడమే ఆత్మ యొక్క లక్ష్యం.

*ఏకకాలంలో ఒకే మనంగా జీవిస్తున్న మన రెండు జీవితాలలోని

➡️ 'జీవవత్ కర్మపూరిత కోణం' బయటికి కనబడితే

➡️ 'సాక్షివత్ కర్మతీత కోణం' మాత్రం బయటకి కనబడకుండా (లోపలకి) ఉంటుంది.

*జ్ఞాని మరణం - దేహాన్ని వదిలిపెడతాడు.

👉 అజ్ఞాని మరణం - దేహం నుండి వదలగొట్టపడతాడు.


*స్వర్గానికి ఓ కుక్క కూడా వెళ్ళింది.

 మనిషి వెళ్లడం పెద్ద విశేషమేమీ కాదు.

 "జ్ఞాన సిద్ధుడు" కావడమే మానవుని అంతిమ లక్ష్యం.  'స్వర్గం' కాదు.

*చేతబడులు అనేవి లేవు.

➡ మనస్సు బలహీనం వల్ల అన్నీ అలానే అనిపిస్తుంది, కనిపిస్తుంది.

 ➡ మానసికంగా ధృడం కావాలి.


దానికి మార్గం - ధ్యానమే.

* Struggle for Existence (Exam) - పరిణామ క్రమంలో భాగంగా ప్రకృతి ఎప్పుడు మన అస్తిత్వానికి బంధించిన రకరకాల పరీక్షలకు మనల్ని గురి చేస్తూ ఉంటుంది.

*Survival of the fittest (Result) - ఆ పరీక్షల్లో నెగ్గినవారినే అర్హులుగా ఎంచి.. క్రమక్రమంగా అప్పుడు వారికి చెందవలసినవి వారికి అందజేస్తూ ఉంటుంది.

* ఇంట గెలిచి రచ్చ గెలవడం:-

 అంతరార్థం-

ఆత్మ ఇంట గెలిచిన ఒకానొకరు మాత్రమే, ప్రాపంచక రచ్చలో కూడా గెలుస్తూ సమత్వపు స్థితిలో తన జీవితాన్ని సంపూర్ణంగా జీవిస్తుంటాడు.

*: భిన్నత్వంతో కూడిన ఈ సృష్టిలో ఏది అందరికీ ఒకేలా ఉండదు. 

కొందరూ సత్యయుగంలో ఉంటే, మరికొందరు కలియుగంలో కొట్టుమిట్టాడుతూ ఉండవచ్చు.

* ➡ బారసాలలో ఉయ్యాలలో వేసి మొదటిసారిగా పేరు పెట్టి పిలుస్తారు.

*➡ స్మశానంలో దింపుడు కల్లం వద్ద దింపి చివరిసారిగా పేరు పెట్టి పిలుస్తారు.

 *రెండు సమయాల్లో తాను పలుకడు.

 ఎందుకంటే తాను 'పేరు లేని స్థితి'లో ఉంటాడు కాబట్టి.

* మొదట్లో గుళ్లోనే దేవుణ్ణి చూస్తాడు -- అప్పుడు తాను కర్మ యోగి.

తర్వాత ఎదురుగా ఉన్న జగత్తుగా దేవుణ్ణి చూస్తాడు --  అప్పుడు తాను భక్తి యోగి.

చివరగా 'తన'లోనే దేవుణ్ణి చూస్తాడు -- అప్పుడు తాను జ్ఞాన యోగి.

*సృష్టిలో లెక్క ఎప్పుడూ సరిగ్గా ఉంటుంది.

మన బుద్దే అప్పుడప్పుడు తిక్కగా ఉంటుంది.

*ఆ బుద్ధిలోని తిక్క సరిచేసుకునేందుకే ధ్యానం.

* ప్రకృతిని చూసి మనం నేర్చుకోవలసినవి:-

*చెట్టు - త్యాగం 

పర్వతం - నిశ్చలత్వం

సముద్రము - కలుపుకొనే స్వభావం 

సూర్యుడు - పోషకత్వం

చంద్రుడు - ఆహ్లాదము

భూమి - క్షమ

నీరు - ఇమిడిపోవడం

అగ్ని - అబేధ దృష్టి

వాయువు - వ్యాపనము

ఆకాశము - అన్ని తనలోనే ఉన్న ఏమీ లేనట్లు కనబడే నిరాడంబరము

* దివి నుండి భువికి దిగివచ్చిన దేవుళ్ళమయిన మనమంతా కూడా...

* మనిషి శరీరంలో జన్మ తీసుకుంటే 'మానవుడు' అని

* ఏనుగు శరీరంలో జన్మ తీసుకుంటే 'జంతువు' అని 

* కోడి శరీరంలో జన్మ తీసుకుంటే 'పక్షి' అని పిలవబడతాము.

 *ఈ పరమ సత్యాన్ని మనం ఎప్పుడైతే ఎరుకలోకి తెచ్చుకుంటామో..  అప్పుడు సకల ప్రాణికోటితో మిత్రత్వం మనలో కలుగుతుంది.  "అహింస" యొక్క విలువ తెలుస్తుంది.

* దివి నుండి భువికి దిగివచ్చిన దేవుళ్ళమయిన మనమంతా కూడా...

* మనిషి శరీరంలో జన్మ తీసుకుంటే 'మానవుడు' అని

* ఏనుగు శరీరంలో జన్మ తీసుకుంటే 'జంతువు' అని 

* కోడి శరీరంలో జన్మ తీసుకుంటే 'పక్షి' అని పిలవబడతాము.

* ఈ పరమ సత్యాన్ని మనం ఎప్పుడైతే ఎరుకలోకి తెచ్చుకుంటామో..  అప్పుడు సకల ప్రాణికోటితో మిత్రత్వం మనలో కలుగుతుంది.  "అహింస" యొక్క విలువ తెలుస్తుంది.

* శరీరం అన్నది అన్నంతోనే సంతృప్తి చెందుతుంది.

మరి ఆత్మ అన్నది జ్ఞానంతోనే సంతృప్తి చెందుతుంది.

* మనస్సును శూన్యం చేయడం ధ్యానం.

ఏకీకృతం చేయడం ఏకాగ్రత.

*ఎంత ఎక్కువగా ధ్యానం చేస్తే, అంత ఎక్కువ ఏకాగ్రత వస్తుంది.

* 'దాని'ని (Superior Power) మనం తెలుసుకోలేం. కానీ తెలియబడుతున్న సకలము దానివలననే తెలియబడుతున్నది ... అని తెలుసుకుంటే చాలు. 'దాని'ని మనం తెలుసుకున్నట్లే. 

*ప్రత్యక్ష, పరోక్ష అనుభవములకు అతీతమైన అనుభవం 'అది'. కాబట్టి దానిని "అపరోక్షానుభవం" అన్నారు ఋషులు.

* అనారోగ్యం రెండు రకాలు - శారీరకం, మానసికం 

మొదటిది - మనల్ని చావుకి దగ్గర చేస్తుంది. 

రెండవది - మనల్ని ఆనందానికి దూరం చేస్తుంది.

* మానవుని జీవితం మూడు దశలు అనుకుంటే--

* మొదటి దశ - గాడిదలా చాకిరి చేస్తారు.

* రెండవ దశ - కుక్కలాగ కాపలా కాస్తారు.

* చివరి దశ - గుడ్లగూబలా చూస్తూ ఉంటారు.

ఇది మనం ధ్యాన జీవితానికి అనుకరిస్తే --

* మొదటి దశ - ఏ మారుమూల గ్రామానికైనా వెళ్లి ధ్యాన, జ్ఞాన ప్రచారం చేస్తారు.

* రెండో దశ - తన దగ్గరికి వచ్చిన వారికి జ్ఞాన ప్రబోధాన్ని అందిస్తారు.

* చివరి దశలో - సాక్షి తత్వంతో ఆత్మయుతంగా  జీవిస్తారు.

* 'పత్తి, దారం, వస్త్రం' లో రూపభేదం ఉన్నా.,

 అంతర్గత పదార్థంలో భేదం లేనట్లే;

* 'మనస్సు, బుద్ధి, చిత్తం, అహం' వ్యక్తీకరణలో తేడా ఉన్న.,

 అన్నీ ఆత్మ పదార్థాలే.

* నోట్లో శని అంటే?

* తినకూడనివి తినడమే నోట్లో శని అంటే

* మాట్లాడకూడనివి మాట్లాడితే నోట్లో శని అంటే

ధ్యాన, స్వాధ్యాయ, సజ్జనసాంగత్యాల ద్వారా 'శని దేవుడు'  మటుమాయం అవుతాడు.

* ఆధ్యాత్మికత శూన్యం అయినా ప్రాపంచికత అంతా - అపసవ్యం.. అల్లకల్లోలం.. అగమ్యగోచరం..

* ఆధ్యాత్మికతతో కూడిన ప్రాపంచికత అంతా సవ్యం.. శాంతిమయం.. గమ్యగోచరం..

* ప్రతి ఒక్కరూ వారి వారి దృష్టికోణాల నుండి సరిగ్గానే ఉన్నారు అని గ్రహించగలిగినదే విశాల దృక్పథం.

*ఒక పక్క ప్రత్యేక దృక్పథంతోను, ఇంకో పక్క విశాల దృక్పథంతోను రెండు పరస్పర విరుద్ధంగా ఉన్న కూడాను, ఈ రెండింటితోను మనగలగాలి. అదే 'మధ్యే మార్గం' అంటే.

ఏకంగా ఉన్న నేను స్వప్నంలో అనేకం అయినట్లు..

ఏకాత్మ స్వరూపమైన నేనే పంచభూతాత్మకమైన జగత్తుగా అయినాను.

అన్నింటి లక్ష్యం జీవించడమే.

 అందుకే జీవానికి - జీవించడం తప్ప మరే లక్ష్యం ఉండదు.

 ఏకకాలంలో 'నేను' ఏకంగా ఉన్నాను, అనేకంగానూ ఉన్నాను.

* మనమంతా కూడా ధ్యానం, అహింసలను గురించి 'నరులందరికీ' తెలియజేయడానికి ఈ భూలోకానికి విచ్చేసిన 'నారాయణులం'.

* ఈ 'చిన్ని నేను' అనే జీవత్వపు పరిధిని దాటి.. మనం 'పెద్ద నేను' అనే దైవత్వపు విరాట్ విశాలతను చేరుకోవడమే ఆధ్యాత్మికత.

* మన శరీరంపై మనం పట్టు కలిగి ఉండడం 'దమము'

* మన మనస్సుపై అదుపు కలిగి ఉండడం 'శమము'

*పై రెండింటిపై పట్టు కలిగి ఉండడమే "యోగము".



* చావు తర్వాత ఏమవుతుంది?
చావు తరువాత ఆత్మ, సూక్ష్మ శరీరంతో (ఏడు శరీరాలలో ఒకటి) సూక్ష్మ లోకాలకు వెళ్తుంది.

* అయితే నేను చిరంజీవినా?
జీవి ఎప్పుడూ చిరకాలంగా ఉండేదే! చావు, నాశనం అనేవి లేవు. ప్రతి జీవి యొక్క పరమార్ధం 'పరిపూర్ణత'ను సాధించడమే.

* పరిపూర్ణత ఎప్పుడు కలుగుతుంది?
మనం ఈ భౌతిక శరీరంలో ఉండి, అన్ని పాత్రలు ధరించి, ప్రతి ఒక్క పాఠము నేర్చుకొని 'పరిపూర్ణం' (perfect) అయినప్పుడు మాత్రమే.

* నేను ఈ శరీరాన్ని ఎన్నిసార్లు దాల్చాలి?
మనం ప్రతి జీవితంలోనూ 'ఏమి నేర్చుకోవాలో' ముందుగానే మన ఆత్మ నిర్ణయించుకుంటుంది. 
మన లక్ష్యం నెరవేర్చేవరకు మళ్ళీ మళ్ళీ జన్మ ఎత్తవలసి వస్తుంది. మన లక్ష్యం ఈ భౌతిక జీవితంలోనే నెరవేర్చాలి. 

* అయితే, నేను ఈ శరీరం కాదా?
అవును, మనం ఈ భౌతిక శరీరం కాదు. ప్రతి ఉదయం మనం స్నానం చేసి వేరే గుడ్డలు మార్చినట్లు, ఈ జన్మ తరువాత ఇంకో జన్మ తీసుకొంటాము. మనం వేసుకొనే బట్టలను జాగ్రత్తగా చూసుకొన్నట్లే ఈ శరీరాన్ని కూడా మనం జాగ్రత్తగా చూసుకోవాలి.    

గీ:: జన్మము చదవవచ్చును జ్ఞాతి గాను 

మర్మముతెలుప శక్తియు మహిమ గాను 

కర్మ ల కళల పక్వము కా లమౌను 

ధర్మము నిలుపవచ్చును ధరణి యందు      

ఒక వస్తువును చూస్తే మనకు కలిగిన జ్ఞానం రెండు రకాలుగా ఉంటుంది. ఒకటి సరియైనదని, రెండవది కాదని తెలుస్తుంది. ఒక తగరపు చిప్పపై సూర్యకాంతి పడిందనుకోండి. అది వెండిలా కనిపిస్తుంది. 

కాని అది తగరపు చిప్పయని తెలుసు. మన బుద్ధి, ముందు వెండిదని చెప్పినా అట్టి బుద్ధి ప్రమాణం కాదని తెలుస్తుంది. వెండి పాత్ర, వెండి పాత్రయే. తగరపు చిప్ప, తగరపు చిప్పయే అని తెలిసి కొనుట ప్రమాణమవుతుంది.
అదే ప్రకారంగా యీ నాడు కూడా పండితులున్నారు అని భావిస్తున్నాను.


* ధ్యానానికి కూర్చుంటాం., కళ్ళు మూసుకుంటాం, ఆ చీకట్లో దేవుణ్ణి వెతుకుతుంటాం. వాస్తవమేమంటే..
* ఆ చీకటే దేవుడు. 
* ఆ చీకటిని చూసే వెలిగే దేవుడు.
* ఆ చీకటి వెలుగులను గుర్తించే తెలివే దేవుడు.

* 'నేను' అని రెండు అక్షరాలు గోడ మీద రాసుకుని చూస్తూ ఉండండి. కొంతకాలానికి అది మాట్లాడడం ప్రారంభిస్తుంది. 
* ఆ నేను మొదట్లో 'వ్యక్తిగతం'గా తోస్తుంది.
* తర్వాత 'సర్వగతం'గా అనుభవంలోకి వస్తుంది.

* అప్రయత్నంగా ఉండడం అంటే --
 పొందటానికి, పొందకపోవడానికి 'అది' (Supreme Power) అతీతమైన విషయమని తెలిసి ఊరక ఉండడం.

* నిద్ర నుండి మేల్కొనగానే నిద్రలోని మన అనుభవాలన్నీ లీనమైనట్లుగా,

 "నేనే బ్రహ్మము" అనే ఎరుక కలిగాక యుగయుగాల్లో సంచితమైన కర్మ అంతా నశించిపోతుంది.

* మనలోని అవాజ్ఞ్మానస (వాక్కు, మనస్సుకు అందని శక్తినే) గోచరమగు శక్తినే మనం 'దైవం' అంటుండేది.

* రెండు కరెంటు తీగలు ఉన్నాయి.
 ఒకటి AC వైరు, మరొకటి DC వైరు. ఒకటి షాక్ కొడుతుంది, మరొకటి షాక్ కొట్టదు. కానీ రెంటిలోను కరెంటు ఉంటుంది.

*అట్లాగే ప్రతి అణువులోను అనగా - చైతన్యంలోనూ, జడంలోను ఆత్మ ఉన్నది.

* మరణం అనేది మలుపు.
మోక్షం అనేది ముగింపు.
* ప్రస్థానత్రయం:-
ప్రస్థానత్రయం అనగా బ్రహ్మ విద్యను పొందే త్రివిధ మార్గాలు. మన సనాతన ధర్మంలో ఈ మూడింటిని Supreme Knowledge గా చెప్తారు. అవి
1. భగవద్గీత - చెప్పేవాళ్లు కోకొల్లలు.
2. ఉపనిషత్తులు - వివరించేవాళ్లు కొందరే.
3. బ్రహ్మ సూత్రాలు - వివరించేవాళ్లు చాలా అరుదుగా ఉంటారు.

* యవ్వన దశలో తన తలపై ఒక్క తెల్ల వెంట్రుక కూడా కనబడదు.
* కౌమార దశలో ఒక్కో తెల్ల వెంట్రుక కనబడుతూ ఉంటుంది.
* వృద్ధాప్యంలో ఒక్క నల్ల వెంట్రుక కూడా కనబడదు.

ఆధ్యాత్మికంలో కూడా అంతే..
* తొలిదశలో ఒక్క జ్ఞాని కూడా కనబడడు.
* మలిదశలో అక్కడక్కడ జ్ఞానులు కనబడతారు.
* తుది దశలో ఒక్క అజ్ఞాని కూడా కనబడడు.


* నిన్నెవరు పట్టించుకోకపోవడం - ఒంటరితనం.
నీవు ఎవరిని పట్టించుకోకపోవడం - ఏకాంతం.

* తన మూలం తెలియకపోతే తాను 'బాబు'గా ఉంటాడు. 
* మూలం తెలిస్తే తానే మూలంగా ఉంటాడు.
* ఉపనిషత్తులో చెప్పిన కింద పక్షి - పై పక్షి వలె.

* అమ్మ ప్రసవించక మునుపు తాను తల్లి గర్భంలో ఉంటాడు అద్వైతంగా;
* ప్రసవించిన తర్వాత తాను తల్లి ఒడిలో ఉంటాడు ద్వైతంగా.

* జీవన్ముక్తికి మునుపు ప్రపంచంలో ఉంటాడు ద్వైతంగా.
* జీవన్ముక్తి తర్వాత ప్రపంచానికి అవకాశం గా ఉంటాడు అద్వైతంగా.

ఉండేది దైవ సంకల్పమే.
మన సంకల్పం కూడా దైవ సంకల్పంలో భాగమే.

నా పరిమితులు నాకు తెలుసు; 
నా అపరిమితులు నాకు తెలియదు.

* ఇక్కడ (పరిమితులు) తెలియడం జ్ఞానం.
* అక్కడ (అపరిమితం) తెలియకపోవడం  జ్ఞానం.
మేలుకొన్న తర్వాత స్వప్నం ఉండదు.
మరణం తర్వాత ప్రపంచం ఉండదు.
 ఎవడి కల వాడిదే., ఎవడి లోకం వాడిదే.

* జగన్మిథ్య అన్నారు - శంకరాచార్యులు.
* సర్వం ఖల్విదం బ్రహ్మ అన్నారు - వేద ఋషులు. 
రెండింటిలో ఏది సత్యం?
రెండు సత్యమే.
* మొదటిది సాధనావస్థలో చెప్పబడింది.
* రెండవది సిధ్ధ్యావస్థలో చెప్పబడింది.

* సద్గురువు - శిష్యుల న్యాయాలు:-
 1. విహంగ న్యాయం:-

 పక్షి గుడ్లను పెట్టి పొదిగి తన రెక్కల స్పర్శ చేత గుడ్లను పిల్లలుగా చేస్తుంది.
 అలాగే సద్గురువు తన 'స్పర్శ' చేత శిష్యునికి ఆత్మజ్ఞానాన్ని అందిస్తాడు.
( స్పర్శ ప్రేమ మయంగా ఉండవచ్చు లేదా కొట్టవచ్చు కూడా)
✳✳✳✳✳✳✳✳✳✳
2. భ్రమర కీటక న్యాయం:-

 భ్రమరం ఒక కీటకాన్ని తెచ్చి దాని చుట్టూ తిరుగుతూ 'ఝుంకార' శబ్దం చేస్తుంది. అప్పుడు ఆ కీటకము ఝుంకారము వల్ల భ్రమరంగా మారిపోతుంది. 
 అలాగే సద్గురువు శిష్యునకు 'వాక్కు' ద్వారా బోధ చేస్తూ తన వలే తయారు చేస్తాడు.
( వాక్కు మధురం గా ఉండవచ్చు లేదా తిట్టవచ్చు )
✳✳✳✳✳✳✳✳✳✳
3. మీన న్యాయం :-

చేప గుడ్లను పెట్టి వెనకకు తిరిగి వాటిని తీక్షణం గా చూస్తుంది.  తల్లి చేప దృష్టి సోకగానే గుడ్లు పిల్లలు గా మారుతాయి.
 ఇదేవిధంగా సద్గురువు కరుణామృత 'దృష్టి' ప్రసరించడం వల్ల శిష్యుడు జ్ఞాన పరిపుష్టి పొందుతాడు.
✳✳✳✳✳✳✳✳✳✳
4. తాబేటి తలపు న్యాయము :-

 తాబేలు ఒకచోట గుడ్లు పెట్టి ఆహారానికి వెళుతుంది.  ఆ గుడ్లు పిల్లలు కావాలని 'సంకల్పిస్తుంది '. 
ఆ సంకల్పబలంతో ఆ గుడ్లు పిల్లల గా తయారవుతాయి.

 అలాగే శిష్యుడు ఎక్కడ ఉన్నా అతను పర బ్రహ్మ జ్ఞానాన్ని పొందాలి, పరమార్థ జ్ఞానాన్ని చేరాలి అని 'సంకల్పిస్తారు'. 
ఆ దివ్య సంకల్పంతో శిష్యుడు అభివృద్ధి పొంది పరమార్ధం పొందుతారు.
✳✳✳✳✳✳✳✳✳✳



* మనం ఆత్మ అనుభవాలను పొందడానికి వచ్చిన "మానవులం" కాదు.
* మానవ జీవిత అనుభవాలను పొందడానికి వచ్చిన "ఆత్మలం".

* రోజులో ఆఖరి మజిలీ నిద్ర
* జీవితంలో ఆఖరి మజిలీ మరణం
* జన్మపరంపరలో ఆఖరి మజిలీ మోక్షం

* అజ్ఞాని దేహం - ఇవతల తీరంలో కదలక ఉన్న పడవ.
* సాధకుని దేహం - ప్రయాణించే పడవ.
* జ్ఞాని దేహం - అవతలి తీరం చేరి కదలక ఉన్న పడవ.

 *అజ్ఞాని కదలకపోవడం, జ్ఞాని కదలకపోవడం చూడ్డానికి రెండు ఒకేలా కనిపిస్తాయి. కానీ మొదటిది జడం, రెండోది చైతన్యం.

* కాబట్టి జ్ఞానికి దేహం ఉన్నా కూడా, దానితో బంధం లేకుండా ఉంటాడు.

*స్థూల శరీరం ఈ అమ్మది; సూక్ష్మ శరీరం ఆ అమ్మది (ప్రకృతి)
కార్య శరీరం ఈ నాన్నది; కారణ శరీరం ఆ నాన్నది (ఆత్మ) 

*ఒకరు:- అన్ని పరిస్థితుల్లోనూ ఒకే స్థితిలో ఉండలేకపోతున్నాను.

సద్గురు:- ఎప్పుడు 'ఒకటి'గా ఉండాలంటే దాని అర్థం -- ఎప్పుడు, ఏ సమయంలో ఎలా ఉండవలసి వస్తే అప్పుడు అలా ఉండలాని. (సమయానుగుణంగా ఉండాలని)

*మొలక మొలిచిందంటే విత్తనం లోపల ఉందనే అర్థం.
ఆధ్యాత్మిక అన్వేషణ ఉందంటేనే మీలో ఆధ్యాత్మిక శక్తి ఉందనే అర్థం.

* అవసరానికి మించి ఆశించడం - మానసిక రోగం
* అవసరానికి మించి అనుభవించడం - శారీరక రోగం

* బండి చక్రం ఎంత పెద్దదైన నిలబడి ఉంటే, నేల మీద ఉండేది ఒక బిందువంతా స్థలంలోనే.

అదేవిధంగా జీవితం ఎంత సుదీర్ఘమైనా, వర్తమానం అనే ఒక ఒకానొక బిందువు మీద మాత్రమే అది నిలిచి ఉంటుంది.

* నీ గతాన్ని తెలుసుకోవాలంటే దాని ఫలితమైన వర్తమానాన్ని పరిశీలించు.
* నీ భవిష్యత్తు తెలుసుకోవాలనుకుంటే దానికి కారణమైన వర్తమానాన్ని పరిశీలించు.

* "నేను శరీరం" మాత్రమే అనుకుంటే ఆ జీవితం - మహా సంక్షోభం
* "నేను ఆత్మను" అనుకుంటే ఆ జీవితం - మహా సంబరం

* ప్రతి అనుభవము., మన జీవితాన్ని మనకు ఒకానొక ప్రత్యేక కోణంలో చూపిస్తుంది.
ఎన్ని రకాల అనుభవాలు సంపాదిస్తే... అంతటి "సుసంపన్న ఆత్మ" అవుతుంది.

* సుఖంలో కళ్ళు మూసుకుపోతాయి.
దుఃఖంలో కళ్ళు తెరుచుకుంటాయి.

* తలుపులు మూసిన గది భద్రం.
తలపులు ఆగిన మది బ్రహ్మం.

* నేను అనేది మేనులో ఉన్నప్పుడు - శివం
నేను అనేది మేను నుండి తొలగినప్పుడు - శవం


 *ఘటాకాశమే... చిదాకాశం:-

ఘటం అంటే కుండ; చిదం అంటే బ్రహ్మాండం; ఆకాశం అంటే మహాశూన్యం.

*కుండలో ఉన్న ఆకాశం మరి బ్రహ్మాండంలో ఉన్న ఆకాశం అంతా ఒకటే.  కుండ పగిలినప్పుడు ఆకాశం పగిలిపోదు.,  అలాగే మన శరీరం చనిపోతే మన ఆత్మకు ఏమి కాదు.

* మృత్యువును దర్శించిన ప్రతిసారి... "మనం కేవలం శరీరం మాత్రమే కాదు, మనం అనంత చైతన్య శకలాలం" అన్న సత్యాన్ని దృఢంగా మననం చేసుకోవాలి.

* భగవంతుడు ఎవరో తెలిస్తే నేను ఎవరినో తెలిసిపోతుంది - ఇది భక్తి మార్గం. 
* నేను ఎవరో తెలిస్తే, భగవంతుడు ఎవరో తెలిసిపోతుంది - ఇది జ్ఞానమార్గం.

* నువ్వు చేసే పని నీకు నచ్చి నీ అంతరాత్మకు సమాధానం చెప్పుకోగలిగితే చాలు.
 అందరికీ నచ్చేట్టు చేయాలంటే దానికి నీ జీవితం సరిపోదు.

* నీకు తట్టే(వచ్చే) సంకల్పాలు నీవి కావనుకోవడమే సంకల్పరాహిత్యము.
* కన్వర్షన్ అంటే ఒక మతం నుండి మరొక మతానికి మారటం కాదు.,
మతం నుండి మతాతీత స్థితికి మారటమే నిజమైన కన్వర్షన్.

* ఇంగిత జ్ఞానంను (Common sense) అధిగమించి చూస్తుంది శాస్త్రీయత (Scientific sense)
* శాస్త్రీయతను (Scientific sense) అధిగమించి చూస్తుంది తాత్విక భావం (Philosophical Sense)
* తాత్విక భావంను (Philosophical Sense) అధిగమించి చూస్తుంది ఆధ్యాత్మిక దృష్టి (Mystic Vision)

*ఆ ఆధ్యాత్మిక దృష్టి (Mystic Vision) దాకా వెళ్తేనే మహర్షులు, శాస్త్రాలు, వేదాలు ప్రకటించిన అంతటి గొప్ప భావాలు మనకు అనుభవం అయ్యేది.

* నీవు సమూహంలో ఉన్నా, ఏకాంతం నిన్ను ఆవహిస్తోందంటే., నీవు ఆధ్యాత్మికంగా ఎదుగుతున్నట్టు లెక్క.

* రైలు వస్తుంది, రైలు పోతుంది; అని రైలును అంటున్నామే గాని.. డ్రైవర్ వస్తున్నాడు, డ్రైవర్ పోతున్నాడు అని అంటున్నామా?
 డ్రైవర్ లేకుండా రైలు కదలదు.

 అలాగే 'కర్తను' మర్చిపోవడం వలన నామరూపాత్మకమైన 'దేహమే' వ్యవహరిస్తున్నట్టు భ్రాంతి పడుతున్నాం. కర్త లేకుండా ''కర్మ-క్రియ''లు ఉండవు.

* అర్థమైతే 'అవ'ధూతలం - ఒడ్డున పడ్డోళ్ళం
కాకుంటే ధూతలం - ఒడ్డుకు ప్రయాణిస్తున్నోళ్ళం
* ఉనికి అనేది సదా ఏకవచనం.
 రెండు ఆభరణాలు ఉంటాయి కానీ,  రెండు బంగారాలు ఉండవు.
 దేవుడు - జీవుడు అని రెండు విషయాలు ఉంటాయి గాని, రెండు ఉనికులు ఉండవు.

* మెలకువ నుండి నిద్రపోయే వరకు జరిగేదంతా 'సాధనే'.
 దానినే మనం జీవితం అని అంటున్నాము.

* శిష్యుడు:- మిమ్మల్ని ఏదైనా అడగవచ్చా?
 సద్గురువు:- ఎప్పుడూ, ఎవరినీ, ఏమీ అడగని స్థితిని నాకు ప్రసాదించమని అడగండి.

* పృచ్ఛకుడు:-  అంతా చైతన్యమే అంటున్నారు కానీ.. కొండలు, బండలు జడంగానే అనిపిస్తున్నాయి.
సద్గురు:- చూడబడేదంతా జడమే.,  చూచేవాడు ఒక్కడే చైతన్యము.

* పృచ్ఛకుడు:- భేదబుద్ధి ఎందుకు కలిగింది?
సద్గురు:- ఆత్మ కళ్యాణము కొరకు.

* కర్మ ముందా?  జన్మ ముందా?
ఏక కాలంలో కర్మ-జన్మ ఆవిర్భవించాయి.
జన్మ - వాహనం; కర్మ - చోదకుడు.
రెండింటిలో ఏ ఒక్కటి లేకపోయినా బండి (వ్యవహారం) నడవదు.

* వాహనం ఉండి చోదకుడు లేనప్పుడు ఆ వాహనం - జడం.
* చోదకుడు ఉండి వాహనం లేనప్పుడు ఆ చోదకుడు -  చైతన్యం.
  జడం - చైతన్యం కలిస్తేనే ప్రపంచం.

* దేహమును ధరించిన వారంతా,  ధరించిన సంగతి -- పాత్రతో మమేకం అవడం వలన మరిచారు...  
  ఎందుకంటే?  పాత్ర రక్తి కట్టడానికి తాత్కాలిక మరపు అవసరం.
       'జ్ఞప్తియే జ్ఞానము'.
* స్వరూపనిష్ట లో ఉండడానికి చేసే ప్రయత్నం - ధ్యానం.
అది సహజమైపోతే - సమాధి.

* సినిమా మొదలు కాకముందు తెర ఉంది.
* సినిమా పూర్తయ్యాక తెర ఉంది.
* సినిమా జరిగేటప్పుడు కూడా తెర ఉంది.

* నీవు పుట్టక మునుపు ఆత్మ ఉంది.
* నీవు మరణించాక ఆత్మ ఉంది.
* నీవు జీవిస్తున్నప్పుడు కూడా ఆత్మ ఉంది.

* ఒకే తెర మీద ఎన్నో కథలు కదలాడిపోయినట్లు.,  
ఒకే ఆత్మతో ఎన్నో జన్మలు కదలాడిపోతుంటాయి.

* కథలో లీనమైతే నీవు బద్ధుడవు.
* తెరతో మమేకం అయితే నీవు ముక్తుడవు.

* అజ్ఞాని - 'నాకు ఉన్నది ఈ ఒక్క దేహమే' అని దేహభ్రాంతి కలిగి ఘర్షణ పడుతూ ఉంటాడు.
జ్ఞాని - 'ఇది కాకపోతే మరొకటి' అనే లెక్కలో దేహభ్రాంతి లేకుండా నిశ్చింతగా ఉంటాడు.

* ఒకరు:- బీజాక్షరాలను పలికేటప్పుడు ఉచ్చారణ సరిగ్గా ఉండాలి అంటారు కదా!
సద్గురు:- ఉయ్యాల్లో బిడ్డ ఏడ్చే ఏడుపులో ఏ వ్యాకరణం ఉంది? తల్లి పరుగున వచ్చి తన గుండెలకు హత్తుకుంటుంది కదా! అలా ఏడవాలి తాను భగవంతుని కొరకు.

* శిష్యుడు:-  సాధన వలన కర్మలు తొలగుతాయా ?
 గురువు:-  సాధన అనేది కూడా కర్మే.,
కర్త తొలగితేనే కర్మలు తొలగుతాయి.

* నటరాజు నర్తిస్తున్నప్పుడు ఆయన దివ్య శరీరంలో ఉన్న నాగాభరణములు కూడా అసంకల్పితంగా చలించునట్లు.,
 పరమేశ్వరుని చైతన్య శక్తి యొక్క ప్రభావం వలన అసంకల్పితంగా చలించే శంకరాభరణమే ఈ ప్రపంచం.

* రెండు గీతలు ఉంటే ఒకటి పెద్దదనో, చిన్నదనో లేక సమానమనో చెప్పొచ్చు.  ఒకే గీత ఉంటే ఏమని చెప్పగలం?
ఉన్నది 'సద్వస్తువు' ఒకటే అన్నప్పుడు, దాని గురించి ఏమని చెప్పగలం?

* నేను ఫలానా అనే దేహాత్మ భావమే చంద్రునికి (మనసుకు) పట్టిన గ్రహణం. గుర్వనుగ్రహం వలన అజ్ఞానం తొలగి స్వరూపదర్శనం కావడమే గ్రహణం తొలగడం. ఆత్మసాక్షాత్కారమే నిజమైన గురు పౌర్ణమి.

* ఉన్నది ఒకటే వస్తువు...
👉 దాన్ని చుట్టూ తిరిగి పట్టుకోదలిస్తే 'దైవము' అను.
👉 అర్థం కాకపోతే 'ఆత్మ' అను. 
👉 నేరుగా పట్టుకోవాలనుకుంటే మాత్రం 'నేను' అను.
* ప్రపంచంతో--
👉 తాత్కాలిక తెగతెంపులు చేసేది - ధ్యానం / మరణం.
👉 శాశ్వతంగా తెగతెంపులు చేసేది - జ్ఞానం / మోక్షం.

* భగవంతుడికి ఒక బలహీనత ఉంది. సత్సంగం జరిగే చోట ఆయన ప్రకటన కాకుండా ఉండలేడు. అదే ఆయన బలహీనత. సత్సంగం అనేది ఆయన రూపం.

*'ఆత్మ ఉన్నది' అనేది సమస్యలను సృష్టిస్తుంది.

'ఉన్నదంతా ఆత్మే'  అనేది అన్ని సమస్యలను తుడిచేస్తుంది.

* శిష్యుడు:- కళ్ళు మూసుకుని నేనెవడను? అనే ప్రశ్న వేసుకుంటే లోపల ఏ సమాధానం రావడం లేదే?

సద్గురు:- అక్కడ నీవు లేవా?

శిష్యుడు:- ఉన్నాను.

సద్గురు:- 'ఉన్నాను' అనేదే సమాధానం.
* పట్టెయ్య:- యోగాన్ని అవలంబించాలని శాస్త్రాలు అంటున్నాయి..
సద్గురు:- పట్టెయ్యకు నాకు అసలు సంబంధమే లేదని ఉండడమే యోగం.
* ఏడేడు 14 లోకాలు అనేవి ఆకాశంలో (భూతాకాశంలో) వెతికితే కనబడవు. అవి చిత్తాకాశానికి సంబంధించినవి. భూతాకాశానికి, చిత్తాకాశానికి ఆధారంగా ఉన్నదే చిదాకాశం. అదే చిదంబరం.
* గమనించేవాడు గమనిస్తేనే దేనికైనా ఉనికి ఉండేది.

గమనించేవాణ్ణి గమనించడమే - జ్ఞానం.
[* నేను - ఉత్తమ పురుషము (ఆత్మ/ జీవాత్మ)

➡️ నీవు - మధ్యమ పురుషము (ప్రకృతి/ జగత్తు)

➡️ వాడు - ప్రథమ పురుషము (జగదీశ్వరుడు/ పరమాత్మ)
* సాధన చేయడం కాదు..
చేయబడినదంతా(జీవితమంతా) సాధనే.
* నేను ఉండే నిన్ను పొందాలి అంటాడు - జీవుడు.

👉 నీవు పోతే ఉండేది నేనే అంటాడు - దేవుడు.
[* బాబు:- మృత్యుంజయ మంత్రాన్ని ఉపాసించడం వలన మృత్యువు తొలగుతుందా?

సద్గురు:- మృత్యు భయం తొలగుతుంది.
* ఇతర మతాలు దేవుని గురించి చెబుతాయి.,

ఒక్క సనాతన ధర్మం మాత్రమే నీ (ఆత్మ) గురించి చెబుతుంది.
* ('రమణ' జయంతి శుభాకాంక్షలతో)

రమణ:-

 'మరణ'మునే అక్షరాలు మార్చి 'రమణ' మహర్షిగా వచ్చి మా అహన్ని హతమార్చి,  మా ఆలోచన గతినే "నేను" (ఆత్మ) వైపుకు మరల్చిన నీకు అనంత కోటి వందనాలు.
* శరీరానికి - శాకాహారం

* మనస్సుకు - సజ్జన సాంగత్యం

➡️ బుద్ధికి - స్వాధ్యాయం

➡️ ఆత్మకు - ధ్యానం
* రెండే రెండు స్థితులున్నాయి.

👉 దేహ స్థితిలో - సమస్య తెగదు.
👉 ఆత్మ స్థితిలో - అసలు సమస్యే లేదు.
* ఒకరు:- మొత్తం ఇది ఒక కల అని తెలిశాక బాధపడే అవకాశం ఉండదు కదా?

సద్గురు:- ఎందుకు ఉండదు? సినిమాలోని బాధలు ఒట్టివే అని తెలిసినా కూడా చూసి బాధపడుతున్నాము కదా! బాధలు వస్తే బాధపడవచ్చనేమో గాని, అది వాస్తవం కాదనే స్పృహ లోపల ఉండాలి.
* బహిరేంద్రియాల మీద నియంత్రణ - మధ్యమ స్థాయి సాధన.

అంతరేంద్రియం అనగా మనస్సు మీద నియంత్రణ - ఉత్తమ స్థాయి సాధన.

* దేవుడు ప్రస్తుతం జీవుడుగా ఉన్నాడు కాబట్టి, అహం బ్రహ్మాస్మి అంటూ సాధన చేస్తూ తనను తాను జ్ఞప్తికి తెచ్చుకునే ప్రయత్నం చేస్తున్నాడు.

* ఆ ప్రయత్నం ఫలించిన క్షణం జీవుడూ ఉండడు, దేవుడు ఉండడు.  ఉన్నదేదో ఉంటుంది -- కేవలం ఉనికిగా, జ్ఞానంగా, ఆనందంగా...

* నీ హృదయం ఈర్ష్యద్వేషాలతో మండకుండా, క్షమాగుణంతో చల్లగా ఉండాలి.
 అటువంటి హృదయంలో శివుడు 'మంచు లింగమై' కొలువై ఉంటాడు.

* ఏదో ఒకనాటికి, ప్రపంచంతో పూర్తిగా సంబంధం తెగిపోయే రోజు వస్తుంది.,  అది ఎలాగూ తప్పదు. అదేదో ఇప్పుడే-ఇక్కడే-ఈ క్షణమే మానసికంగా ప్రపంచంతో సంబంధం తెంపుకో.  అదే 'జ్ఞాని బ్రతుకు'.

* మాయ అంటే?
సకల నామరూపాలు దేవుడే అంటాడు.,  తనను తాను దేవుడిగా చూడలేడు. అదే మాయ అంటే.

* నీవు కనే ఈ ప్రపంచం, నీ 'కల' మాత్రమేనని గుర్తుకు తెచ్చి మేలుకొలుపుతాడు గురువు.

 ఈ జగత్ స్వప్నం నుండి మేలుకోవడమే నిజమైన 'గురుదక్షిణ'.

* అంతటా ఉన్న ఆత్మను చేరుకోవడానికి సాధన ఏముంది?  సిద్ది ఏముంది?
 సాధన, సిద్ధి రెండు కపట నాటకాలే అని గురువుకు తెలుసు.

 "అది" సదా సిద్ధ వస్తువు‌.‌‌‍‍ లేనిది కాదు, పొందేది కాదు.‌‍
 కానీ ఏం చేద్దాం? శిష్యుడికి తగ్గ తాళం వేస్తాడు గురువు.

* ఎలాంటి క్లిష్ట పరిస్థితిని అయినా..
 నీటి మీద గీతలా తీసుకోవాలి తప్ప,  నుదిటి మీద వ్రాతలా తీసుకోకూడదు. అదే 'జ్ఞాని లక్షణం'.
* తగ్గితేనే Acceptance పెరుగుతుంది.

* భక్తి యోగం (నామ సంకీర్తనం ఇత్యాది) వల్ల తమోగుణం క్షీణిస్తుంది.
* కర్మ యోగం (నిష్కామ కర్మ) వల్ల రజోగుణం క్షీణిస్తుంది.
* జ్ఞాన యోగం  (ఆత్మజ్ఞాన శాస్త్ర పరిచయం) వల్ల సత్వగుణం అభివృద్ధి చెందుతుంది.
* ధ్యాన యోగం (అనుభవైక్య జ్ఞానం) వల్ల నిర్గుణుడు అవుతాడు.
 ధ్యానం వల్లనే అనుభవ జ్ఞానం -  అనుభవ జ్ఞానం వల్లనే ముక్తి‌.

* పని ఎక్కడ ఉంటే ప్రాణం అక్కడ ఉంటుంది.,
 కనుక మన పని ఏ లోకంలో ఉంటే, మన ప్రాణం ఆ లోకానికి వెళ్ళిపోతుంది.


నేటి ప్రాంజలి ప్రభ ఉషోదయ సందేశ పలుకులు  
మల్లాప్రగడ రామకృష్ణ 
 
 001 తెలివైన వారు తమ మాటలతో విలువైన కాలాన్ని హరించరు. వాళ్లెప్పుడూ కాలాన్ని కాపాడటానికి మాటల పొదుపు పాటిస్తారు

002  మీరు నియంత్రించ గలిగితెే మీ మనస్సు మీకు గొప్ప స్నేహితుడు. కానీ అది మిమ్మల్ని నియంత్రిస్తే, మీ మనస్సే మీకు అత్యంత శత్రువు.

౦౦౩  ఇంత నేర్చుకున్నానన్న గర్వం "విద్య"  కుంటుంది. ఇంతకు మించి నేర్చుకోలేదన్న "వినయం" వివేకానికుంటుంది. 
           
004  నిన్నటి న్యూస్ పేపరు నేడు వేస్ట్ పేపరుగా మారవచ్చు కానీ రేపటికి చరిత్రను చూపించే సాక్ష్యం కూడా ఆ వేస్ట్ పేపరే అవుతుంది.  అవసరం లేదని దేనినీ వదిలేయకండి ఆపదలో ఉన్నప్పుడు అదే నీకు అస్త్రంలా ఉపయోగపడవచ్చు. 

005  జీవితంలో మనం నేర్చుకున్న ప్రతిదీ ఏదో ఒకరోజు మన జీవితంలో ఉపయోగ పడుతుంది.
                                     
006  వాక్కు అదుపులో ఉన్న మనిషికి సర్వగుణాలు చేతిలో ఉంటాయి. కోరికల గుర్రాల్ని అదుపు చేయగల శక్తి అలాంటి వారికి లభిస్తుంది.

007  విమర్శలను కూడా మీరు  వినయంతో స్వీకరించినపుడే విజయం కూడా మీ సొంతం అవుతుంది.
       
008  నీటిలో విసిరిన రాయి హృదయంలో గుచ్చుకున్న మాట మాయమై పోవు రాయి కరిగిపోదు, మాట మారిపోదు

009  రోజూ తాను చేస్తున్న పనితోనే సంపాదన పొందిన వారు ఆ సంపాదన తోనే తృప్తి పొందినవారే అసలైన గొప్ప ధనవంతులు.
                    
010  పరువు నలుగురిలో వుండాలి, కష్టం గడప లోపల ఉండాలి, దుఃఖం మనసులో ఉండాలి.  చిరునవ్వు పెదవులపై ఉండాలి.
    
011  ఒంటరిగా ఉన్న అక్షరాలు జతకడితే అర్థవంతమైన పదాలుగా మారినట్లు మంచి వారితో స్నేహం వల్ల మన జీవితం కూడా అందంగా మారిపోతుంది.
      
012  నరం లేని నాలుకే కదాని నలుగురిలో ఏది పడితే అది మాట్లాడేయకూడదు, నాలుగు గోడల మధ్య ఒంటరిగా ఉన్నాను కదా అని ఏ ఆలోచన పడితే ఆ ఆలోచన చేయకూడదు.
మాట పదిలంగా, ఆలోచనలు సవ్యంగా ఉంటేనే జీవితం అదుపు తప్పకుండా ఉంటుంది.

013   ఈర్ష్య ,  అసూయ రెండు కనులలో నలుసులాంటివి వాటిని మనసులో నుండి తొలిగించుకుంటేనే మనం స్వచ్చమైన నిర్మలమైన ప్రపంచాన్ని చూడగలం ఆనందంగా ఉండగలం.
        
 014  గెలిచే వాడికైనా, ఓడే వాడికైనా రోజులో వుండేది 24 గంటలే. కానీ గెలిచేవాడు 24 గంటలు కష్టపడుతూ వుంటాడు, ఓడేవాడు ఆ 24 గంటలు ఎలా కష్టపడాలా అని ఆలోచిస్తూ కూర్చుంటాడు.
     
015 మనకోసం ఏడ్చేవారు ఉంటే మన అదృష్టంగా భావించాలి.  మనల్ని చూసి ఏడ్చే వాళ్ళుంటే  వారిలో లేని మంచితనం మనలో ఉందని సంతోషించాలి.

016 మనిషిలో  ప్రేమ ఆకాశమంత ఉంటే సరిపోదు, అణువంత అర్ధం చేసుకునే మనసు కూడా ఉండాలి.  అలాగే  సముద్రమంత సంపద ఉంటే సరిపోదు ,  సమయానికి సాయం చేసే గుణం కూడా ఉండాలి.
   
017  ఎంత సముద్రం ప్రక్కనే ఇల్లున్నా , ఇంట్లో మంచి నీళ్లు అయిపోతే , బిందెలు పట్టుకొని సముద్రం వద్దకు వెళ్ళము  కదా !
 అలాగే చుట్టూతా ఎన్ని బంధాలు ఉన్నా , సంతోషాన్ని , బాధను , మనల్ని  అర్థం  చేసుకున్న వాళ్ళ దగ్గర మాత్రమే పంచుకోగలుగుతాము

 018  అందరు మనవాళ్ళేగా అనుకున్న కాని కొన్నిసార్లు  వాళ్ళ మాటలు ,  ప్రవర్తనల వల్ల పరాయి వాళ్లే అని గుర్తు చేస్తుంటారు.
****
'19. ఆ'లయం:-
ముఖ్య ఉద్దేశం ఏమనగా 'ఆ'త్మలో లయం అవ్వమని..

20.తలంపుల పరంపరే జన్మపరంపర. వాసనలకు అనుగుణంగా మరో ప్రపంచాన్ని సృష్టించుకునే స్వేచ్ఛ జీవుడికే ఉంటుంది. ఏ దేవుడు శాసించడు. నీవు ఫలానా జన్మ ఎత్తాలని.

21.కృష్ణుడు ఎనిమిది మందిని వివాహమాడారు., మనం ఇద్దర్ని చేసుకుంటే తప్పేంటి?  అని ఒకరు గురువుగారిని అడిగారు  హాస్యానికి.

కృష్ణుడిని ఆ ఒక్క విషయంలో మాత్రమే ఆదర్శంగా తీసుకుంటే ఎలా?  కృష్ణుడు గోవర్ధనగిరిని చిటికెన వేలుతో ఎత్తాడు., నువ్వు కనీసం చిన్న బండను ఎత్తు చూద్దాం అన్నారు గురువుగారు.

22.దేహం అన్నది ఘటం.,  ఆత్మ అన్నది ఘటాకాశం.

ఘటాకాశ స్థితిలో (ఆత్మ స్థితిలో) మనం ఎంతగా జీవిస్తే.,  ఘటంలో (దేహంలో) అంతగా ప్రకాశవంతంగా ఉంటాము.

23.స్వామి కలలు నిజమవుతాయా?

సద్గురు:- నిజం అనేది కూడా కలే.

24.అలలు నేను-నేను అని అంటున్నట్టు ఉన్నా 
అది కూడా సముద్రం అంటున్న నేనే.

 వ్యక్తి నేను-నేను అంటున్నట్టు ఉన్నా
అది కూడా దైవం అంటున్న నేనే.

25.యాత్ర కెళితే పాత్ర కొనాలి.

యాత్ర = ఇహలోక యాత్ర
పాత్ర = నామరూపాల పాత్ర

అంతరార్థం ఏమనగా --
ఎవరైనా భూలోక'యాత్ర'  చేయాలి అంటే  నామరూపాల'పాత్ర'ను ఎన్ను'కొన'వలసినదేనని అర్థం.

26.లౌకికం నుండి అలౌకికానికి చేసే  ప్రయాణంలో ఆదిపరాశక్తి ప్రసాదించిన దారి ఖర్చులే 'ఆయుష్షు'.

ఆ అర్ధాన్ని (ఆయుష్షును), ఈ అర్ధాన్ని (కొంత ధనాన్ని) పరమార్ధానికే వినియోగించాలి.

27.లెక్కలేని పాఠాలకు - భూమి ఒక పాఠశాల.

తామరాకుపై నీటిబొట్టు వలె వ్యవహరించడం - ఉత్తీర్ణత.

28.కర్మ ముందా? జన్మ ముందా?

👉 కర్మే ముందు అనుకుంటే -- జన్మ లేకుండా కర్మ ఎలా వస్తుంది?
👉 జన్మే ముందు అనుకుంటే -- కర్మ లేకుండా జన్మ ఎలా వస్తుంది?
 మరి సమాధానం ఏమనగా -- కర్మనైన, జన్మనైనా... కనుగొనే 'నీవే' ముందు.

29.ఒకరు:- కోరుకున్నంత మాత్రాన దొరుకుతుందా? మన రాతలో ఉండాలి కదా?

సద్గురు:- మీరు కోరుకున్నారంటేనే., అది మీ రాతలో ఉన్నట్లే.

30.స్వర్గ నరకాలు ఉన్నాయా స్వామి?

👉 స్వర్గం ఉంది అనుకోవడమే నరకం.
👉 నరకం లేదు అనుకోవడమే స్వర్గం.

31.శైలజ:- గురువుగారు మీరు  ఓసారి మా ఊరికి రాగలరా?

సద్గురు:- శైలజ అనేది ఓ వాహనం, సుబ్రహ్మణ్యం అనేది ఓ వాహనం. మీరు ఆహ్వానిస్తుంది వాహనాన్నే.
 ఇక్కడ నాలో ఉండి నన్ను నడిపేవాడే, అక్కడ నీలో ఉండి నిన్ను నడుపుతున్నాడు.  అతడు లేని చోటు లేదు., అక్కడ.. ఇక్కడ.. అంతటా ఉన్నాడు.

32.కష్టాలను తొలగించమని దేవుణ్ణి ప్రార్థించడం అంటే.,
పాత కష్టాలను తొలగించుకుని కొత్త కష్టాలను ఆహ్వానించడమే.

33.కలియుగంలో కేవలం నామస్మరణ చేస్తే చాలు, తరిస్తారని పెద్దలు ఎందుకు చెప్పారంటే -- అత్యంత సులభసాధ్యమైన నామస్మరణ కూడా చేయలేని దౌర్బల్యస్థితిలో కలియుగ జనులు ఉంటారని.

34.సంసారంలోనే ఉంటూ పొందవలసిన దానిని పొందినవాడే నిజమైన వీరుడు.

 కదనరంగంలోకి అస్సలు అడిగే పెట్టనివాడిని వీరుడని అనగలమా?

35.కర్త, కర్మ, క్రియ మూడు భగవంతునివే. కానీ ఈ మూడు తనవే అని తన నెత్తిన వేసుకుని బాధపడటమే ప్రారబ్ధం. కేవలం ఆయన చేతిలో నీవొక పనిముట్టు మాత్రమే. ఇది ఒక్కటి గ్రహిస్తే చాలు. మీ ఆధ్యాత్మిక అన్వేషణ పరిసమాప్తమైనట్లే.

36.ఎక్కడ ప్రశ్న -- సమాధానంగా మారుకుంటుందో అదే 'గురుస్థానం'.
037. తెలుసుకున్న వారందరూ 'తెలుసుకోలేం' అని తెలుసుకున్నవారే.

038. ప్రశ్న:- 'మిథ్యా నేను' (జీవాత్మ) 'అసలు నేను' (పరమాత్మ)లో కలిసి పోవాలంటే ఏం చేయాలి?

సద్గురు:- ఎండమావి నీరు సముద్రంలో కలవాలంటే ఏం చేయాలి? అని అడిగినట్లు ఉంది. 
➡️ ఒక దానికి అసలు ఉనికి లేదు. (జీవాత్మ)
➡️ మరొకదానికి తాను తప్ప మరొకటి లేదు. (పరమాత్మ)
 అది తెలిస్తే ఈ నేను ఆ నేనులో కలిసిపోవడం అవుతుంది.

39.ఒకరు - దత్త మాల మంత్రాన్ని నేను చేసుకోవచ్చా? ఎలాంటి నియమనిష్టలు పాటించాలి?

సద్గురు :- తప్పనిసరిగా నీకు ఒక శరీరం ఉండాలి - అదే నియమం.,
 ఆ శరీరం శ్వాసిస్తూ ఉండాలి - అదే నిష్ఠ

40.సినిమా అయిపోయి అంతా లేచిపోయాక, ప్రదర్శనకు ముందున్న స్థితే కదా మిగిలేది!

 మరణించిన తర్వాత ఉండే స్థితి ఏమంటే - మీరు జన్మించక ముందు ఉన్న స్థితే.

41.ఇదొక లీల, ఇదొక ఆట అని గుర్తుంటే - -

➡️జీవితం - వేదాంతమయం
➡️ ఇది మరిస్తే జీవితం - వేదనామయం.

42.ఇదొక నాటకం అని తెలిసి సుఖదుఃఖాలను అనుభవించడం దైవత్వం.

43.ఖగోళంలో ఉన్నదేదీ నీ స్వాధీనంలో లేనట్లు;
శరీరంలో ఉన్నదేదీ నీ స్వాధీనంలో లేనట్లు;

44.జీవితంలో ఉన్నదేదీ కూడా నీ స్వాధీనంలో లేనిదే.

 నీ స్వాధీనంలో ఉన్నట్లు అనిపిస్తుంది., అంతే!

45. జల్లు - ఆలోచనలు 

కెరటం - మనస్సు (ఆలోచనల సమూహం)

సముద్రం - చిత్తం (ఆలోచనలు పుట్టు చోటు)

45.➡️ విజ్ఞానం అంతమయ్యే చోటు - బ్లాక్ హోల్ 
➡️ జ్ఞానం అంతమయ్యే చోటు - గాఢ నిద్ర 
➡️ అజ్ఞానం అంతమయ్యే చోటు - ధ్యానం/తపస్సు

46.ఇదంతా ఇల్యూషన్ (భ్రమ/ భ్రాంతి/ మాయ/ స్వప్నం) అని ఉండడమే సొల్యూషన్.

47.అచలరూపుడైనా పరమేశ్వరుడు అనేకం అవ్వాలనే సంకల్పంతోటే, చలనరూపుడై చేసిన తాండవమే ఈ ప్రపంచం.

సముద్రమే అనేక కెరటాలుగా లేచి పడుతున్నట్లు -  పరమేశ్వరుడే అనేక జన్మలు ఎత్తి లయిస్తున్నాడు.

48.అరణ్యవాసాలు, అజ్ఞాతవాసాలు  దాటితేనే పట్టాభిషేకాలు!

అనగా నాది(అరణ్యవాసం), నేను(అజ్ఞాతవాసం) దాటితేనే బ్రహ్మానందం పొందుతాం అని.

49.శ్రీకాళహస్తిలో-
➡️ జ్ఞానాంబ తూర్పు ముఖంగా 
➡️ శివయ్య పడమట ముఖంగా కొలువై ఉన్నారు.

 దానికి అర్థం ఏమిటంటే-
➡️ జ్ఞానాంబ సన్నిధిలో జ్ఞానం ''ఉదయిస్తుంది" అని,
➡️ శివ సన్నిధిలో అహంకారం "అస్తమిస్తుంది" అని.

50.ఆత్మ మూడు రకాల అనుభవాలు పొందుతుంది.

✳ జీవిత అనుభవాలు
✳ స్వప్న అనుభవాలు
✳ ధ్యాన అనుభవాలు

అనుభవాలు అన్నీ కూడా మూల చైతన్యము యొక్క ప్రయోగాలే.  ప్రయోగాలు ఎప్పుడూ అంతం అవ్వవు.  అలాగే నేర్చుకోవడం, ఎదగడం కూడా ఎప్పుడూ అంతం అవ్వవు. 

 వాటన్నింటినీ 'సాక్షి'లా దర్శించి వదిలివేయాలే తప్ప  విశ్లేషించ సాహసించకూడదు.

➡ 'సాక్షి'గా ఉంటూ, వర్తమానంలో జీవించడమే సత్యం.

51.ఓ ఆభరణాన్ని చెరపి మరో ఆభరణంగా తయారు చేయాలంటే, కరిగించక తప్పదు.

కొత్త నామరూపాలు రావాలంటే, నీ మూలస్థితికి వెళ్లక తప్పదు.

52.తత్వమసి (అది నీవు అయి ఉన్నావు) - ఉపదేశ వాక్యం

అహం బ్రహ్మాస్మి (నేను పరమాత్మను అయి ఉన్నాను) - అనుభవ వాక్యం

53.ప్రతి ఒక్కరికి అత్యంత ఇష్టమైనవి ఏవి?
 అవునన్నా, కాదన్నా తన నామరూపాలే.

  ఈ రెండింటిని తీసివేస్తే - తానే కదా తాను వెదుగుతున్న దేవుడు.

54. ఈ సృష్టిని ఎవరు చేశారో తెలుసుకోవాలంటే, సృష్టికి పూర్వం ఉన్న అవస్థను చేరుకోవాలి.  అది సంభవం కాదు, అయ్యేపని కాదు. ఎందుచేతనంటే 'నేను' కూడా ఆ సృష్టి లోపలి ఒక వస్తువును. ఆ కారణంగా సృష్టికర్త ఎవరు అనేది, ఎప్పటికీ తెలుసుకోలేము.
(కలలోని వాడు ఆ కల కనేవాడిని చూడగలడా?)
55. మాంసం' పంచుకొని పుట్టిన బంధాలు వేరు, 
'ఆత్మజ్ఞానాన్ని' పంచుకోవడానికి కలిసే బంధాలు వేరు.

56.తత్వమసి (అది నీవు అయి ఉన్నావు) - ఉపదేశ వాక్యం

అహం బ్రహ్మాస్మి (నేను పరమాత్మను అయి ఉన్నాను) - అనుభవ వాక్యం

57.➡️ ఆధ్యాత్మిక బంధాలు - మోక్షమంత సుఖాన్ని ఇస్తాయి

ప్రతి ఒక్కరికి అత్యంత ఇష్టమైనవి ఏవి?
 అవునన్నా, కాదన్నా తన నామరూపాలే.

58.  ఈ రెండింటిని తీసివేస్తే - తానే కదా తాను వెదుగుతున్న దేవుడు.


59.శరీరము, ఆత్మ పెళ్లి చేసుకుంటే దాని పేరు జననం. 

శరీరము, ఆత్మ విడాకులు తీసుకుంటే దాని పేరు మరణం.

శరీరము, ఆత్మ కలిసే ఉండి; ఎవరికి వారు జీవిస్తే దాని పేరు జీవన్ముక్తి.


60.పిచ్చివాని మీద చట్టం పనిచేయదు.

అవధూత మీద కర్మ సిద్ధాంతం పనిచేయదు.

61.సమస్తమునకు కర్త ఈశ్వరుడే అని ఉండడం - కర్మయోగం

నేను పరమాత్మ యొక్క బిడ్డను అని పూర్ణ విశ్వాసంతో ఉండడం - భక్తి యోగం

పరమాత్మయే అణువణువు నిండి ఉన్నాడు అని ఉండడం - జ్ఞాన యోగం

62.ఒకరు:- గురువుగారు! సదా సమాధి స్థితిలో ఉండాలని కోరిక.

సద్గురు:- ఇప్పుడు నీవు సదా ఉండేది సమాధి స్థితిలోనే. నువ్వీ దేహంలో ఉండడమే 'సమాధి'లో ఉండడం.

63.కర్మ కర్త తాను కాదని తెలిసి చేసే కర్మే నిష్కామ కర్మ.

కర్మ కర్తవి నీవు అనుకుంటే, కర్మఫల భోక్తవు కూడా నీవే అవుతావు.

64.నామరూపములు కలిగిన తాను (జీవుడు).,
 నామరూపములు లేని తనతో (ఆత్మతో) గడపడమే సత్సంగం.

65.విచిత్రమైన విషయం ఏమంటే 'ఆత్మ కథ' అని టైటిల్ పెట్టి తన కథే రాసుకుంటాడు.
 ఆత్మకు కథ ఉండదు. అన్ని కథలు ఆత్మలోనే ఉంటాయి.

,66.➡️ కలలోని మంటకు కలకనేవాడు కాలిపోడు.
➡️ కలలోని మంచుకు కలకనేవాడు గడ్డ కట్టడు.

జాగ్రత్ అవస్థ కూడా కలలాంటిదేనని ఎరిగిన మహనీయుడు సుఖదుఃఖాలకు చలించడు.

67.ముష్టి చెట్టు తన పక్కనే ఉన్న చందనం చెట్టు యొక్క గొప్పతనం తెలుసుకుని, తాను అలా అవ్వాలని సాధన చేసిందట.

 ఇంతకీ దానికి కలిగిన జ్ఞానోదయం ఏమంటే--
➡ చందనం చెట్టు కి ఏది ఆధారమో నాకు అదే (భూమి) ఆధారం అని తెలుసుకుంది.
➡ బాహ్యంగా దేని ప్రత్యేకత దానికి ఉంటుందని,
➡ అంతరంగా అంతా ఒకటే అని తెలుసుకున్నది.
➡  పోల్చుకోవడం మానితే అదే సాక్షాత్కారం అని గ్రహించినది.

68.ఉన్నదేదో ఉంది, ఉన్నదంతా అందులోనే ఉంది.
ఇంతకన్నా వేదాంతం ఏముంది?

69.భగవంతుడు 

➡ భూమి రూపంగా వ్యక్తమైనప్పుడు అవి క్షేత్రాలు.
➡ జల రూపంగా వ్యక్తమైనప్పుడు అవి తీర్థాలు.
➡ శబ్ద రూపంగా  వ్యక్తమైనప్పుడు అవి వేదాలు.
➡ వ్యక్తి రూపంగా  వ్యక్తమైనప్పుడు అవి అవతారాలు.

70'నేను ఫలానా' అనే దేహాత్మ భావమే చంద్రునికి (మనస్సుకు) పట్టిన గ్రహణం.
 గుర్వనుగ్రహం వలన అజ్ఞానం తొలగి స్వరూపదర్శనం కావడమే గ్రహణం తొలగడం.
(ఆత్మ సాక్షాత్కారమే నిజమైన గురుపౌర్ణమి.)

71.అనుభవాలను పక్కకు తోసేయండి.
 అనుభవించేవాడి మీద మీ ధ్యాస నిలపండి.

72.జాగ్రత్ స్వప్న స్థితులలో 'వ్యక్తి'గా ఉంటావు.
గాఢ నిద్ర, తురీయ స్థితులలో 'వ్యక్త'గా ఉంటావు.
73.నీవు నీ స్వస్వరూపాన్ని తెలుసుకోనిదే నీ జన్మలు ముగియదు.

74.తెరను చూస్తే - 'ఏమీ జరగటం లేదు' అన్న అచలానుభవం కలుగుతుంది.

సినిమా చూస్తే - 'సకలము జరుగుతున్నట్లు' భ్రాంతి కలుగుతుంది.

👉 తెలిస్తే తెరగా ఉంటాడు.
👉 తెలియకుంటే దృశ్యంగా ఉంటాడు.

75. జ్ఞాపకమే - వాసన 

వాసనే - పునర్జన్మకు బీజం

76.ఆభరణాన్ని చెరిపేస్తే బంగారం గానే ఉంటుంది.

శరీర భావనను వదిలేస్తే 'నేను' (ఆత్మ) గానే ఉంటుంది.

77.శివుడు...
➡️ పైకి చూస్తే అచలమూర్తి 'దక్షిణామూర్తి'లాగే కనిపిస్తారు.
➡️ తరచి చూస్తే అహమహం అంటూ 'నటరాజ తాండవం' చేస్తుంటాడు.

78.పాయసం వేడిగా ఉంటే-
👉 నోటితో ఊదుతూ ఉంటే చల్లారుతుంది - ఇది ప్రయత్నం.
👉 లేదా అలానే కాసేపు ఉంచేస్తే దానికదే చల్లారిపోతుంది - ఇది అప్రయత్నం. 

సత్యాన్ని-
👉 ప్రయత్నంతో పొందిన వారు ఉన్నారు. ఉదా:- బుద్ధుడు.
👉 అప్రయత్నంతో పొందిన వారు ఉన్నారు. ఉదా:- రమణుడు.

79.తెలుసుకునే కొద్దీ ఇంకా ఏదో తెలుసుకోవాలనే ఆరాటం - సాపేక్ష జ్ఞానం (లోకంలో 99.99% సాపేక్ష జ్ఞానాలే)
ఏది తెలుసుకుంటే ఇక తెలుసుకోవలసింది మిగిలి ఉండదో - అది నిరాపేక్ష జ్ఞానం.

80.భగవంతుణ్ణి చిత్రాలలో వెతకొద్దు. చిత్తములో వెతకండి.

81.ఒకరు:- గురువుగారు మనం చేసే పనులన్నీ ముందే నిర్ణయించబడి ఉంటాయా?
సద్గురు:- అవును
ఒకరు:- అలా అయితే "యద్భావం తద్భవతి" అన్నారు కదా.
సద్గురు:- నువ్వు భావించినది జరగటం కాదు. జరిగే దానినే నువ్వు భావిస్తావు.

82.శిష్యుడు:- మిమ్మల్ని కలిసినప్పటినుండి ఏదో హాయి, ఆనందం అనిపిస్తుంది.
సద్గురు:- ఆనందించే'వాడిని' కూడా చూస్తూ ఉండండి.

83.సద్గురు:- సంసారి తన కుటుంబ క్షేమాన్ని మాత్రమే కోరేవాడు. సన్యాసి లోకక్షేమాన్ని కోరేవాడు. ఇద్దరిలో ఎవరు ఎక్కువ స్వార్థపరుడు?
శిష్యుడు:-  సన్యాసే
సద్గురు:- స్వార్థం అనంతమైనప్పుడు అది నిస్వార్థమే అవుతుంది.

84.❇️ బ్రతకడానికి చేసేది - యాచన
❇️ ఆధ్యాత్మిక విద్య కోసం చేసేది - భిక్ష.

ఆ దివ్యమైన ఆశయానికి (ఆధ్యాత్మిక విద్య కై) సంసిద్ధులను చేయడానికే 'భిక్షాటన' అనే తంతు జరుపుతారు ఉపనయనంలో.  అనగా,
➡ భిక్షాటన చేసైనా ఆధ్యాత్మిక విద్యను అభ్యసించమని. 
➡ భిక్షాటన చేసైనా ఆధ్యాత్మిక విద్యను పంచమని.
➡  భిక్షాటన చేసైనా ఆధ్యాత్మిక విద్యను బ్రతికించమని.

86.శిష్యుడు:- నా నిజరూపం ఏమి?
సద్గురు:- నేను ఫలానా అనుట - తొలికల్పన
 ఆ పైనివన్నీ - తదుపరి కల్పనలే.
 ఏ కల్పనకు తావీయక నీవు నీవుగా ఉండటమే నీ నిజరూపం.

87.సృష్టిలో ఒక్కొక్క దానిని పట్టి, దాని మూలాన్ని కనుగొంటానంటుంది - Science.
మొత్తం సృష్టికే మూలాన్ని మన కళ్ళకు కట్టినట్లుగా చెబుతుంది - Spiritual Science.

88. నా పరిమితులు నాకు తెలుసు; 
నా అపరిమితులు నాకు తెలియదు.
➡️ ఇక్కడ (పరిమితులు) తెలియడం జ్ఞానం.
➡️ అక్కడ (అపరిమితం) తెలియకపోవడం  జ్ఞానం.

89.➡️ అమ్మ ప్రసవించక మునుపు తాను తల్లి గర్భంలో ఉంటాడు అద్వైతంగా;
➡️ ప్రసవించిన తర్వాత తాను తల్లి ఒడిలో ఉంటాడు ద్వైతంగా.
➡️ జీవన్ముక్తికి మునుపు ప్రపంచంలో ఉంటాడు ద్వైతంగా.
➡️ జీవన్ముక్తి తర్వాత ప్రపంచానికి అవకాశం గా ఉంటాడు అద్వైతంగా.

90.ఉండేది దైవ సంకల్పమే.
మన సంకల్పం కూడా దైవ సంకల్పంలో భాగమే.
....