51. శాంతి అనేది పరిశ్రమలో యంత్రాలు ఆడించి ఉత్పత్తి చేసేది కాదు.
52. ప్రభుత్వాలు శాసనం చేస్తే వచ్చేది కాదు.
53. ఇంట్లోకూర్చని వంట చేస్తే ఉడికి వచ్చేది కాదు.
54. వ్యక్తియొక్క మనస్సు కోరికలనే తుఫాన్ గాలులకు చిక్క కుండా స్థితియే శాంతి.
55. జ్ఞాన స్థితిలో పరమ శాంతి పొందాలంటే కోరిక, ఆశ అనే చిన్న ఫలాన్ని విడిచిపెట్టాలి.
56. సుఖసంపదల కోసం, కీర్తి ప్రతిష్టల కోసం, ఆశలతో కర్మలు చేసేవాడు ఆయుక్తుడు.
57. అట్టివాడు ఉత్తమ్, మహ్యమా, అధమ జన్మలు ఎత్తి జన్మ జన్మ బంధాలకు చిక్కుతాడు.
58. దేహంలో ఉన్న ఆత్మను గ్రహించనివాడు అజ్ఞాని.
59. సత్రములో దిగిన జ్ఞాని సత్రము బాగోగులు పట్టించు కోడు, పొద్దున్నే వెళ్లిపోదా మను కుంటాడు.
60. జ్ఞాని అయినవాడు అద్దెకొంప దేహంలో ఉంటూ ప్రారబ్ధం పూర్తి కాగానే విడిచి వెళ్లిపోతాడు.
61. మనుష్యులలో శ్రేష్టుడు బ్రాహ్మణుడు, అధమాధముడు చండాలుడు, జంతువులలో ఉత్తమ మైనది గోవు, నీచాతి నీచమైనది కుక్క, మధ్యమ మైనది ఏనుగు.
62. పసువులకు ఉపయోగపడే వస్తువు మనుష్యులకు పనికిరాదు, లోకవ్యవహారంలో మనుష్యులకు జంతువు లకు ఉన్న తారతమ్యము తెలుసుకొని బ్రతకటమే మాన వత్వము.
63. న్యాయ యుక్త వ్యవహార భేదములను అందరు పాటించవలసినదే.
64. లోకవ్యవహార దృష్టిలో వారి వారి యోగ్యతలను అనుసరించి ఆవశ్యకత భేదములను పాటించుటే జ్ఞానుల వైసిష్టము.
65. అందరి యెడల ప్రేమాదరములు, పరమాత్మ భావములు సమానముగా ఉండునని తెలుసుకొనవలెను.
66. శరీరమునకు అవయవములు ఎంత అవసరమో, సమాజమునకు కుల కర్మాచారనములు కూడా అంతే అవసరము.
67. అన్ని అంగములు ఆత్మీయత భావముతో ఉండుట వల్ల ఆరోయముగా ఉండగలుగుతున్నారు అదేవిధముగా అందరూ సమాన భావముతో ఉండి నప్పుడు అసమానత భేదము కానరాదు.
68. శరీరములో ఏదైనా అన్గామునకు దేబ్బాగిలిన తగు చికిస్చ చేసుకోనగా బాగుపడును, అట్లే లోకవ్యవహారములో న్యాయవవస్తయందు తత్వజ్ఞానులు ధర్మముగా నడచిన లోకము బాగుపడును.
69. సమభావ స్థితి మనస్కులైనవారు శరీరము ఉన్నను దానితో సంభంధం ఉండదు, ఎందుకనగా జనన మరణ చక్రము నుండి విముక్తులగుతారు.
70. సత్వ, రజ స్థమో గునములలోని దోషములు హెచ్చు తగ్గులు ఉండవచ్చును. పరమాత్మునిపై నమ్మకము ఉన్న వానియందు గుణములు అతీతముగా ఉండును.
71. మానవుడు అహంకార స్పర్స , సుఖము చుట్టు తిరుగుట వల్ల గుణ అతీతుడుగా ఉండలేక ఉన్నాడు. అయినా చిత్తము సత్వగుణము చుట్టు ఉన్నయడల సంభవము.
72. ప్రియలాభములకు పొంగిపోనివాడును, అప్రియములు ఎదురైనప్పుడు కృంగి పోనివాడును పరమాత్మయందు ఏకీభావం స్థితి యందు ఉండును.
73. లోకవ్యవహార దృష్టిలో అనేక విధములుగా సుఖ దు:ఖాలు బుద్ధి బ్రహ్మస్థితి నుండి మారదు.
74. జ్ఞానియొక్క అంత :కరణమునందు సంశయము, బ్రమ, మోహము లేశమాత్రమును ఉండవు.
75. భౌతిక శరీరములయందు ధ్యాస ఉండక, లోక వ్యవహారములో తలదూర్చక నిగ్రహస్థితిలో ఉన్నయడల పర మాత్మ లీలలు తెలుసుకోగలుగుతారు.
76. ఇంద్రియవిషయాలను, బాహ్య స్పర్శ విషయమును పూర్తిగా మనస్సునుండి తొలగించవలెను.
77. ఇంద్రియభోగములు దు:ఖ కారకములు, అనిత్యములు ఇట్టి వారికి ధ్యానజనిత సుఖము లభింపదు.
78. వైరాగ్య ఉప రతి శ్రేష్ఠములు, ధ్యాన జనిత సుఖఃము పరమాత్మసాక్షాత్కారము, అక్షయానందము పొందుటలోనే ఉంది పరమాత్మస్వరూపము.
79. మిడతలు మోహావేశమునకు చిక్కి అగ్నిజాలాలచుట్టి తిరిగి తాపము అనుభవించి దగ్దమగును.
80. అజ్ఞానులు భోగములే సుఖ హేతువులని భావించి సుడిగుండములో పడిపోతారు.
81.స్త్రీ కారణంగా భోగలాలసులుగా మారితే బలము, వీర్యము, ఆయువు క్షిణించును.
82. మనస్సు, బుద్ధి, ప్రాణములు, ఇంద్రియములు క్షిణించును.
83. అజ్ఞానిగా మారి కామాగ్నికి ఈర్ష్యాగ్ని తోడై ఆరోగ్యమును దగ్దము చేయును.
83. ఇంద్రియభోగములు స్వప్న సదృశములు, మెరుపువలె క్షణ భంగురములు మానవజన్మ వైశిష్టము తెలుసుకొని ప్రవర్తించవలెను .
84. కామ క్రోధాదులను జయించుటకు నిత్యమూ భగవంనామమే శరణ్యము అని గమనించవలెను.
85 అపేక్ష వలన, అశ్రద్ధ వలన, ఉపేక్ష వలన భోగవస్తువులను సేకరించి అనుభవించితే పాస్చాత్తాపి బడ్డా ఫలితము ఉండదు.
86. పరవళ్లు త్రొక్కు నది సముద్రము చేరగానే నామ రూప రహతమగును అట్లే కామక్రోధాలను నిగ్రహించుకోగలిగితే
మటుమాయమగును.
87. సంకల్ప వికల్ప ప్రవాహమనే క్రోధ విజృంభణ ప్రభావాలకు చిక్కకుండా యుంటేనే సమర్థుడుగా మారుతాడు.
88. స్త్రీ పుత్రాదులకొరకు, ధన మాన సంపదల కొరకు ప్రలోభాలకు చిక్కి పరమాత్మను విస్మరిస్తున్నారు.
89. అంత రాత్మ యందే సుఖించు వాడును, ఆత్మయందే రమించు వాడును, సాంఖ్యయోగిగా మారును.
90. ఆత్మజ్ఞాని అయినవాడు సచ్చిదానంద ఘనపరబ్రహ్మ పరమాత్మ యందు ఏకీభావస్థితుడై బ్రహ్మ నిర్వాణము పొందును.
91. తనకు లేనిదాన్ని ఇతరులకు ఉన్నదానిని కోరు కోవటమే కామం .
92. కామంవల్ల వళ్ళు గగుర్పాటు జరగటం, మొఖంలో ప్రసన్నత చెడటం జరుగు తుంది .
93. కోరు కున్నది పొంద లేకపోయిన, దానికి మరొకడు అడ్డు పడిన కళ్ళు ఎరపడటం తో వచ్చేది క్రోధం.
94. క్రోధం వల్ల శరీరంలో కంపం, చమటలు పట్టడం, కళ్ళు ఎర్రబడటం, నోటికి ఎటువంటి మాటలైనా రావటం సహజం .
95. అక్షయ సుఖం, శాశ్వత సుఖం, దుఃఖం లేని సుఖం, సుఖం బయట నుండి కోరేది కాదు లోపలనుండి ఊరేది దీనినే అనుభవం అంటారు.
96. మహాత్ములు బాహ్యవస్తువులను త్యజించి, బంధాన్ని పెంచు కోకుండా నిరంతరం ఆత్మ జ్ఞానంలో గడుపుతారు.
97. పాపాలను తొలగించుకున్నవారు, దైతభావన ఛేదించిన వారు, మనస్సును స్వాదనములో పెట్టుకున్నవారు, సమస్త ప్రాణుల హితాన్ని కోరుకున్నవారు మాత్రమే ఆనందాన్ని పొందకలుగుతారు .
98. ఎవరు బాహ్యమైన స్పర్శాది విషయాలను బయటనే నిలిపి వేసి, దృష్టిని భూ మధ్యను నిలిపి ముక్కులో సంచరించే ప్రాణ, అపాన, వాయువులను సమం చేసి, మనోబుద్ధులను, ఇంద్రియాలను నిగ్రహించి, ఆశ భయ క్రోధాలను విడిచిపెట్టి, మోక్షాన్ని కోరుకునేవాడు. మనన శీలుడు
99. పరమాత్ముడు సంసార సముద్రాన్ని దాటుటకు విజ్ఞానాన్ని మహర్షులద్వారా అందచేయడం, మనం తిన్న ఆహారాన్ని జీర్ణం అవడం మరలా ఆహారాన్ని అందుకోవటం దేవుని సృష్టి అని గమనించాలి.
100. మనకున్న అశాంతి, సంసార భ్రాంతి క్షణము మాత్రమే దానిని జయించుటకు భగవంతుని యదార్ధ తత్వాన్ని తెలుసుకొని నిరంతరం భక్తిమార్గంలో ఉన్నవానికి కలుగు ను పరమశాంతి. దానికి మించినది ఏదీలేదు.
భగవద్ గీత యందు (5వ ధ్యాయము ) లో ఉన్న అంతర్గత సూక్తులు సమాప్తము.
--((*))--
81.స్త్రీ కారణంగా భోగలాలసులుగా మారితే బలము, వీర్యము, ఆయువు క్షిణించును.
82. మనస్సు, బుద్ధి, ప్రాణములు, ఇంద్రియములు క్షిణించును.
83. అజ్ఞానిగా మారి కామాగ్నికి ఈర్ష్యాగ్ని తోడై ఆరోగ్యమును దగ్దము చేయును.
83. ఇంద్రియభోగములు స్వప్న సదృశములు, మెరుపువలె క్షణ భంగురములు మానవజన్మ వైశిష్టము తెలుసుకొని ప్రవర్తించవలెను .
84. కామ క్రోధాదులను జయించుటకు నిత్యమూ భగవంనామమే శరణ్యము అని గమనించవలెను.
85 అపేక్ష వలన, అశ్రద్ధ వలన, ఉపేక్ష వలన భోగవస్తువులను సేకరించి అనుభవించితే పాస్చాత్తాపి బడ్డా ఫలితము ఉండదు.
86. పరవళ్లు త్రొక్కు నది సముద్రము చేరగానే నామ రూప రహతమగును అట్లే కామక్రోధాలను నిగ్రహించుకోగలిగితే
మటుమాయమగును.
87. సంకల్ప వికల్ప ప్రవాహమనే క్రోధ విజృంభణ ప్రభావాలకు చిక్కకుండా యుంటేనే సమర్థుడుగా మారుతాడు.
88. స్త్రీ పుత్రాదులకొరకు, ధన మాన సంపదల కొరకు ప్రలోభాలకు చిక్కి పరమాత్మను విస్మరిస్తున్నారు.
89. అంత రాత్మ యందే సుఖించు వాడును, ఆత్మయందే రమించు వాడును, సాంఖ్యయోగిగా మారును.
90. ఆత్మజ్ఞాని అయినవాడు సచ్చిదానంద ఘనపరబ్రహ్మ పరమాత్మ యందు ఏకీభావస్థితుడై బ్రహ్మ నిర్వాణము పొందును.
కర్మ సన్యాసయోగం - 5 వ అధ్యాయము-
ప్రాంజలి ప్రభ- అంతర్గత సూక్తులు (5/100) ,
రచయత : మల్లాప్రగడ రామకృష్ణ
92. కామంవల్ల వళ్ళు గగుర్పాటు జరగటం, మొఖంలో ప్రసన్నత చెడటం జరుగు తుంది .
93. కోరు కున్నది పొంద లేకపోయిన, దానికి మరొకడు అడ్డు పడిన కళ్ళు ఎరపడటం తో వచ్చేది క్రోధం.
94. క్రోధం వల్ల శరీరంలో కంపం, చమటలు పట్టడం, కళ్ళు ఎర్రబడటం, నోటికి ఎటువంటి మాటలైనా రావటం సహజం .
95. అక్షయ సుఖం, శాశ్వత సుఖం, దుఃఖం లేని సుఖం, సుఖం బయట నుండి కోరేది కాదు లోపలనుండి ఊరేది దీనినే అనుభవం అంటారు.
96. మహాత్ములు బాహ్యవస్తువులను త్యజించి, బంధాన్ని పెంచు కోకుండా నిరంతరం ఆత్మ జ్ఞానంలో గడుపుతారు.
97. పాపాలను తొలగించుకున్నవారు, దైతభావన ఛేదించిన వారు, మనస్సును స్వాదనములో పెట్టుకున్నవారు, సమస్త ప్రాణుల హితాన్ని కోరుకున్నవారు మాత్రమే ఆనందాన్ని పొందకలుగుతారు .
98. ఎవరు బాహ్యమైన స్పర్శాది విషయాలను బయటనే నిలిపి వేసి, దృష్టిని భూ మధ్యను నిలిపి ముక్కులో సంచరించే ప్రాణ, అపాన, వాయువులను సమం చేసి, మనోబుద్ధులను, ఇంద్రియాలను నిగ్రహించి, ఆశ భయ క్రోధాలను విడిచిపెట్టి, మోక్షాన్ని కోరుకునేవాడు. మనన శీలుడు
99. పరమాత్ముడు సంసార సముద్రాన్ని దాటుటకు విజ్ఞానాన్ని మహర్షులద్వారా అందచేయడం, మనం తిన్న ఆహారాన్ని జీర్ణం అవడం మరలా ఆహారాన్ని అందుకోవటం దేవుని సృష్టి అని గమనించాలి.
100. మనకున్న అశాంతి, సంసార భ్రాంతి క్షణము మాత్రమే దానిని జయించుటకు భగవంతుని యదార్ధ తత్వాన్ని తెలుసుకొని నిరంతరం భక్తిమార్గంలో ఉన్నవానికి కలుగు ను పరమశాంతి. దానికి మించినది ఏదీలేదు.
భగవద్ గీత యందు (5వ ధ్యాయము ) లో ఉన్న అంతర్గత సూక్తులు సమాప్తము.
--((*))--
